Αποφθέγματα από την Ασκητική και Ησυχαστική Αγιορείτικη Παράδοση

   Ο δια­κο Πα­χώ­μιος ὁ Γρη­γο­ριά­της πή­γαι­νε τή νύ­χτα κά­τω στίς κα­μά­ρες καί προ­σευ­χό­ταν. Πα­ρου­σι­α­ζό­ταν ὁ δι­ά­βο­λος καί τόν χτυ­ποῦ­σε. Εἶ­χε ἀ­ρε­τή ὁ διᾶ­κος καί δέν φο­βό­ταν.Κά­ποι­ος ἄλ­λος τόν πα­ρα­κα­λοῦ­σε νά πά­η μα­ζί του νά προ­σευ­χη­θῆ καί τοῦ εἶ­πε: «Δέν θ᾽ ἀν­τέ­ξεις». Πῆ­γε λοι­πόν νά προ­σευ­χη­θῆ μα­ζί μέ τόν διᾶ­κο, καί με­τά ἄρ­χι­σε ὁ δι­ά­βο­λος νά τόν χτυ­πά­η. «Δέν ἀν­τέ­χω ἄλ­λο», εἶ­πε καί ἔ­φυ­γε.

Ὁ δια­κο Πα­χώ­μιος προ­γνώ­ρι­σε τόν θά­να­τό του τρεῖς ἡ­μέ­ρες νω­ρί­τε­ρα. Πῆ­γε στόν Ἡ­γού­με­νο καί τοῦ εἶ­πε:

–Με­τά ἀ­πό τρεῖς ἡ­μέ­ρες θά πε­θά­νω.

–Ποῦ τό ξέ­ρεις;

–Μοῦ τό εἶ­πε ὁ ἅ­γιος Νι­κό­λα­ος.

–Εἶ­σαι πλα­νε­μέ­νος, τοῦ εἶ­πε ὁ Ἡ­γού­με­νος, γιά νά τόν τα­πει­νώ­ση.

Με­τά ἀ­πό τρεῖς ἡ­μέ­ρες, ἀ­φοῦ κοι­νώ­νη­σε, ἀκούμ­πη­σε τά χέ­ρια του στήν Ἁ­γί­α Τρά­πε­ζα, στήν Ἐκ­κλη­σί­α τοῦ ἁ­γί­ου Νι­κο­λά­ου, στό Κα­θο­λι­κό. «Ἅ­γι­ε Νι­κό­λα­ε», εἶ­πε, καί κοι­μή­θη­κε τόν ὕ­πνο τοῦ δι­καί­ου.

Διαβάστε ΕΔΩ τα προηγούμενα σχετικά άρθρα