Δημοσιεύσεις ετικέτας «ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ»

Πως εμφανίζεται ο πονηρός στους ανθρώπους την ώρα που δεν τον βλέπουν; Γνωρίζει τις σκέψεις μας;

«Ήμουν στην Εκκλησία, έκανα προσευχή και κατά η ώρα δώδεκα τα μεσάνυχτα ακούω το μανταλάκι της πόρτας να παίζη κρίκι-κρικ συνέχεια. Πήγε η ώρα μία και δεν σταμάτησε. Ακούγονταν συγχρόνως φωνές και χτυπήματα. Στο Μοναστήρι δεν υπήρχε κανείς άλλος. Σκέφτηκα, αφού είναι ο διάβολος στην πόρτα, να μη βγω έξω, και μπήκα μέσα στο Ιερό και εκεί ξημέρωσα»

Πρωτ. Στέφανος Στεφόπουλος :Τι ακριβώς είναι ο συγκρητισμός όμως;
Είναι η προσπάθεια να τονίζονται τα κοινά σημεία μεταξύ των Χριστιανικών Ομολογιών και να παραθεωρούνται οι διαφορές.

«Πειρασμὸς ὑμᾶς οὐκ εἴληφεν εἰ μὴ ἀνθρώπινος· πιστὸς δὲ ὁ Θεός, ὃς οὐκ ἐάσει ὑμᾶς πειρασθῆναι ὑπὲρ ὃ δύνασθε, ἀλλὰ ποιήσει σὺν τῷ πειρασμῷ καὶ τὴν ἔκβασιν τοῦ δύνασθαι ὑμᾶς ὑπενεγκεῖν».

Μέσα στα πάθη του ανθρώπου, από αυτά τα οποία πιο πολύ φαίνονται στις πράξεις του και καθορίζει την ζωή του είναι αυτό της φιλαρχίας, της τάσης του ανθρώπου να θέλει να είναι αυτός που έχει την ισχύ, την κυριαρχία σε κάθε περίπτωση, συνήθως ενάντια σε κάποιον άλλον άνθρωπο

Mε την αμαρτία δίνουμε δικαιώματα στον πειρασμό. Όσιος Παΐσιος.

Μιλά η συμμαθήτρια του Αγίου Παισιου Βεατρίκη για τον Άγιο και μοιράζεται την συμβουλή που της έδωσε. “Θα Ψέλνεις το Πάντων Προστατεύεις Αγαθή και θα σου Φύγει ο Πειρασμός”

Ενας ἡ­λι­κι­ω­μέ­νος γέ­ρον­τας Λαυ­ρι­ώ­της ἦ­ταν  ἄρ­ρω­στος στό κρεβ­βά­τι. Ἡ ἀρ­ρώ­στια του  κρά­τη­σε πο­λύν και­ρό καί τόν πε­ρί­με­ναν νά πε­θά­νη. Κάποια ἡ­μέ­ρα εἶ­πε στόν ὑ­πο­τα­κτι­κό του νά πά­η νά τοῦ φέ­ρη νε­ρό ἀ­πό τό ἁ­γί­α­σμα τοῦ ἁ­γί­ου Ἀ­θα­να­σί­ου.

Μή λές ὅτι αὐτά καί αὐτά ἔπαθα, ὅτι το καί τό μου εἶπαν, γιατί ἐσύ εἶσαι πού ἐλέγχεις τά πάντα. Ἀκριβῶς ὅπως μπορεῖς νά σβήσεις καί νά ἀνάψεις μιά σπίθα, ἔτσι καί τό θυμό μπορεῖς μέσα σου νά τόν ξαναψεις ἤ νά τόν συγκρατήσεις.

Κα­τά θε­ί­α πρό­νοι­α συ­νέ­βη νά ἀ­πο­κτή­ση ἐ­κεῖ­νο τόν και­ρό Λει­ψα­νά­κι τοῦ γε­ρω–Ἰ­ω­σήφ τοῦ Σπη­λαι­ώ­του. Μέ εὐ­λά­βεια τό με­τέ­φε­ρε στόν κῆ­πο καί πα­ρα­κά­λε­σε: «Θέ­λω νά μοῦ τό ἀ­πο­δεί­ξης, γε­ρω–Ἰ­ω­σήφ, ἄν ἔ­χης παρ­ρη­σί­α στόν Θε­ό, δι­ό­τι τό­σο και­ρό βα­σα­νί­ζο­μαι μέ τήν σκιά πού τήν βλέ­πω καί τήν ἀ­κού­ω, καί μέ τόν σει­σμό». Ἀ­πό τό πρῶ­το βρά­δυ ἔ­πα­ψαν ὅ­λα. Ἀ­πό τό­τε βε­βαι­ώ­θη­κε ὁ κη­που­ρός ὅ­τι ὁ γε­ρω–Ἰ­ω­σήφ ἔ­χει παρ­ρη­σί­α στόν Θε­ό.

Διήγηση Γέροντος : <<  Ήμουν Δασονόμος και είχα καιρό να κοινωνήσω.Τότε κοινωνούσαμε κάθε είκοσι ημέρες. Πέρασε λοιπόν καιρός και ήθελα […]

  “ΓΕΡΟΝΤΟΛΑΤΡΕΙΑ“ Ὁ σύγχρονος ἐκ δεξιῶν κίνδυνος τῶν πιστῶν!  Γράφει: Μ.Σ. ἐκπ/κός    Στήν ἀρένα αὐτῆς τῆς πρόσκαιρης ζωῆς πού δέν […]