Γέρων διηγήθηκε: «Ἀφοῦ ἔγινα μοναχός, ἔβλεπα κάποια πράγματα στήν μετάνοιά μου καί δέν ἀναπαυόμουν∙ ἤθελα νά φύγω. Ὅμως τρεῖς φορές ἐμποδίστηκα καί στό τέλος κατάλαβα ὅτι τό θέλημα τοῦ Θεοῦ εἶναι νά μείνω στήν μετάνοιά μου.
»Τήν πρώτη φορά συμβουλεύτηκα δυό γεροντάκια. Μέ ρώτησαν ἄν εἶμαι μεγαλόσχημος. Καί ὅταν τούς εἶπα ὅτι εἶμαι, μοῦ ἀπάντησαν: ”Δέν μπορεῖς νά φύγης ἀπό τήν μετάνοιά σου, ἐκτός ἄν ἐπιζητῆς ἀνώτερη ζωή”. Σκέφθηκα ὅτι δέν μπορῶ νά κάνω ἀνώτερη ζωή καί γύρισα.