Δημοσιεύσεις ετικέτας «ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΠΟΚΡΕΩ»

Γέροντος Δωροθέου: Μήτι ἐγώ Κύριε;

Μπορεί να νηστεύουμε, μπορεί να κάνουμε μετάνοιες, αλλά γιατί το κάνουμε αυτό; Για να καθαρίσει η ψυχή μας από τα πάθη και να πάμε πιο κοντά στο Θεό. Αλλά ο σκοπός ποιος είναι; Η βασιλίδα των αρετών, όπως είπαν τα άγια βιβλία της εκκλησίας μας, που είναι η αγάπη. 

Το Ύψιστο Κριτήριο της Μεγάλης Κρίσεως

Όλοι οι άνθρωποι, χωρίς καμιά διάκριση είναι καλεσμένοι στη σωτηρία, χωρίς να υποχρεώνεται κανένας να σωθεί δίχως τη θέλησή του. Το υπέρτατο θείο δώρο της ελευθερίας του ανθρώπου είναι συνάμα ευλογία και κατάρα, σωτηρία και καταστροφή, διότι αφήνεται ο άνθρωπος να επιλέξει αυτός τη χρήση της ελευθερίας του, για το καλό ή το κακό. Τα αποτελέσματα αυτής της χρήσεως θα φανούν….

Κυριακή της Κρίσεως

Τι πιο όμορφο στους πνευματικούς μας αγώνες να έχουμε συνοδοιπόρους και συμπαραστάτες με το ίδιο πνεύμα, το ίδιο αγώνα και το ίδιο κίνητρο που είναι η αγάπη για το Θεό. Ο ένας να στηρίζει τον άλλο, ο ένας να εμπνέεται από τον άλλο και όταν ο ένας εξασθενεί, να τον ενδυναμώνει ο άλλος. Ο ένας να σπρώχνει τον άλλο στο Θεό. Κι όταν δύο μοιράζονται το ίδιο βάρος, αυτό εκ των πραγμάτων γίνεται και πιο ελαφρύ. Τι όμορφο πράγμα σε μια οικογένεια να νηστεύουν όλοι!

«Ἐφ’ὅσον εποιήσατε ἑνί τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοί εποιήσατε»

Μᾶς βά­ζει δη­λα­δή στὸν ἀ­γῶ­να στα­δια­κά, για­τί γνω­ρί­ζει τὴν εὐ­πά­θειά μας καὶ προ­βλέ­πει τὴν πνευ­μα­τι­κή μας ἀ­δυ­να­μί­α. Πα­ράλ­λη­λα γιὰ νὰ κα­τα­λά­βου­με τὸ πραγ­μα­τι­κό νό­η­μα τῆς Με­γά­λης Σα­ρα­κο­στῆς, μᾶς θυ­μί­ζει ὅ­τι ὁ Χρι­στια­νός δεν πρέ­πει νὰ ἀ­πέ­χει μό­νον ἀ­πό με­ρι­κά φα­γη­τά, ἀλ­λά νὰ βι­ώ­νει καὶ πνευ­μα­τι­κά τὸν Χρι­στι­α­νι­σμό, ποὺ δὲν εἶ­ναι τί­πο­τα ἄλ­λο, πα­ρά μό­νον Θρη­σκεί­α ἀ­γά­πης

«Ὅταν ἔλθει ὁ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ, τότε καθίσει ἐπί θρόνου δόξης αὐτοῦ»

Τὸ πρῶ­το σάλ­πι­σμα ἦ­το «ὑ­πε­ρή­φα­νοι τα­πει­νω­θῆ­τε». Το δεύ­τε­ρο «ἁ­μαρ­τω­λοί με­τα­νο­ή­σα­τε». Καὶ σή­με­ρα, Τρί­τη Κυ­ρια­κή τοῦ Τρι­ω­δί­ου ὁ Ἄγ­γε­λος τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας μας σαλ­πί­ζει καὶ πά­λι καὶ μᾶς φω­νά­ζει «ἀ­με­τα­νό­η­τοι θὰ κρι­θῆ­τε» καὶ θέ­τει τὸν κα­θέ­να μας χω­ρι­στὰ καὶ ὅ­λους μα­ζί ὑ­πό κα­τη­γο­ρί­α. Εἴ­μα­στε ὅ­λοι κα­τη­γο­ρού­με­νοι καὶ θὰ πρέ­πει ὅ­λοι μας δί­και­οι καὶ ἁ­μαρ­τω­λοί….