Δημοσιεύσεις ετικέτας «ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΘΕΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ»

Σήμερα η Ελληνική Δικαιοσύνη μού στέρησε την ύψιστη τιμή που μπορεί να αποδοθεί σε ένα ιερέα: να καταδικαστεί επειδή επιτέλεσε το ιερατικό και εφημεριακό του καθήκον για να είναι στοιχειωδώς συνεπής απέναντι στη συνείδησή του, στους ενορίτες του και στο Θεό. Ταυτόχρονα όμως η Ελληνική Δικαιοσύνη διαφύλαξε το κύρος της και προστάτεψε την Ελληνική Δημοκρατία και Πολιτεία από το όνειδος και την ντροπή να καταδικαστεί Έλληνας παπάς επειδή “τόλμησε” να λειτουργήσει ανήμερα του Ευαγγελισμού.

Οἱ κυβερνῆτες οἱ ὁποῖοι διοικοῦν μία χριστιανική χώρα ὀφείλουν νά σέβονται τήν πίστη τoῦ λαοῦ καί νά μήν τήν ἀπαξιώνουν μέ τρόπο ἄμεσο ἤ ἔμμεσο. Ἡ Ἐκκλησία ἡ Ὀρθόδοξη στήν Ἑλλάδα σήκωσε ἕνα βάρος δυσανάλογο καί ναί, ἀδικήθηκε.

Ὁ Γέροντας Εὐθύμιος γιά τόν κορονοϊό: « Τά μέτρα προστασίας πού ἐπιβάλλει ἡ κυβέρνηση ἔχουν δημιουργήση κλῖμα τρομοκρατίας. Ἔχουμε ἀνώτερα ἐμβόλια καί “φάρμακα ἀθανασίας”, τά ἅγια Μυστήρια. Ὁ φόβος πρέπει νά ἐκλείψη, εἶναι ἀταίριαστος γιά τούς χριστιανούς»!

Ὁ Κύριός μας τόνισε ρητῶς καί κατηγορηματικῶς τήν ἀνάγκη τῆς θείας Κοινωνίας ὡς “ἄρτου ζωῆς”, πού χωρίς τή μετοχή σ’ αὐτόν, πού εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, ζωή πνευματική δέν ὑπάρχει. Ἑπομένως κάθε πιστός, ἄν θέλη νά εἶναι πιστός ζωντανός καί ἐνεργό μέλος τῆς Ἐκκλησίας, ὀφείλει νά κοινωνῆ. Ἔτσι μόνο θά ὑπάρχη ζωντανή Ἐκκλησία

Μέχρι τώρα γνωρίζαμε ότι στην πατρίδα μας η ορθόδοξη Θεολογία και η Επιστήμη δεν είχαν εχθρικές σχέσεις και προθέσεις μεταξύ τους, αλλά, αντίθετα, βρίσκονταν σε μια αγαστή συνύπαρξη και συνεργασία, σχέση που κυριάρχησε, όχι μόνον κατά την περίοδο της ρωμιοσύνης αλλά και καθ’ όλη την περίοδο της νεοελληνικής Ιστορίας.

Η μετάβαση από την παραδοσιακή κοινωνία στη μοντέρνα, ή αλλιώς στη νεωτερικότητα, είναι μία μετάβαση που χαρακτηρίστηκε από πολλές αλλαγές και καινοτομίες σε όλα τα επίπεδα ( κοινωνικό, οικονομικό, ακόμα και τεχνολογικό ). Η νεωτερικότητα κυρίως χαρακτηρίζεται από τη…

Σύμφωνα μὲ τὸ thraki.com.gr, ὁ Μητροπολίτης ἐνημέρωσε τοὺς ἱερεῖς καὶ τοὺς κάλεσε νὰ ἀνοίξουν τὶς ἐκκλησίες, ἐνῶ οἱ πιστοὶ θὰ μποροῦν νὰ κοινωνήσουν κανονικά. Παράλληλα, ἡ λειτουργία θὰ τελειώνει ὅσο γίνεται πιὸ νωρίς, ἐνῶ τὸ ἀντίδωρο θὰ μοιράζεται στὴν εἴσοδο τοῦ ναοῦ.

Αυτής, που έχει ενσπείρει τον τρόμο και την αγωνία σε όλο τον πλανήτη, έχει προκαλέσει πληθώρα θανάτων παγκοσμίως και απειλεί την αντοχή των συστημάτων υγείας των χωρών. Ήλθε, όπως φαίνεται, να κλονίσει την μέχρι τώρα αντίληψη για τη ζωή. Και να μας θυμίσει τη θνητότητά μας

Δυστυχώς όμως ένα συγκεκριμένο απόσπασμα της ομιλίας αυτής είναι ιστορικά ανακριβές, καταθλιπτικό στην ουσία του και διεπόμενο από την ορθολογιστική αυτολατρεία του ουμανισμού της Δύσης, ενώ συγχρόνως αποτυγχάνει παταγωδώς να δικαιολογήσει το θέμα της απόλυτης και αυταρχικής απαγορεύσεως της Ορθόδοξης θρησκευτικής λατρείας στην χώρα μας

Ο π. Στυλιανός Καρπαθίου, Θεολόγος Ψυχίατρος και Δρας Βιοηθικής ήταν καλεσμένος στο ραδιόφωνο της Πεμπτουσίας και στην εκπομπή «Επικαιρότητα στην Πεμπτουσία» με την Μαρία Γιαχνάκη και σχολίασε την επικαιρότητα με την πανδημία του κορωνοϊού.

Ο π. Αθανάσιος Μυτιληναίος απαντά στο ερώτημα: Πώς θα πρέπει να αντιδράσουμε στην περίπτωση διωγμού κατά της Εκκλησίας.

Οι σχέσεις αυτές βασίζονται νομικά τόσο σε συγκεκριμένα άρθρα του Συντάγματος όσο και στον Καταστατικό Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος. Όταν μιλούμε για σχέσεις των δύο Οργανισμών είναι αναγκαίο να έχουμε υπόψη ότι η πλειονότητα των Ελλήνων πολιτών είναι ταυτόχρονα Χριστιανοί Ορθόδοξοι και μέλη της Εκκλησίας. 

Είναι ξεκάθαρη, η προτροπή του Κυρίου ημών  Ιησού Χριστού, προς τους  πιστεύοντας σε Αυτόν. Η Θεία Κοινωνία, μετά από εξομολόγηση είναι το εφόδιο του Ορθοδόξου Χριστιανού, για την άλλη ζωή. Οι Ορθόδοξοι κληρικοί της πατρίδας μας κοινωνούσαν λεπρούς, φυματικούς και  στην συνέχεια κατέλυαν την Θεία Κοινωνία και έφυγαν από τον παρόντα κόσμο  πλήρεις ημερών.

Θά πενθήσουν ὅλες οἱ Ἐκκλησίες τοῦ Χριστοῦ μέ μεγάλο πένθος, διότι δέν τελεῖται ἡ λειτουργία καί ἡ προσφορά.
Ἀπό αὐτούς πού ἔχουν γνώση εὔκολα ἀναγνωρίζεται ὁ ἐρχομός τοῦ Ἀντιχρίστου· ἀπό ἐκεῖνους ὅμως πού ἔχουν τό νοῦ τους σέ βιωτικά πράγματα καί ποθοῦν τά γήινα, δέν θά εἶναι αὐτό εὐκολοδιάκριτο.

Λόγω του πρωτοφανούς, για τα ελληνικά νομικά χρονικά, κατηγορητηρίου, αν ληφθούν υπόψη τα γεγονότα που αποτέλεσαν τη βάση της έκδοσης του κατηγορητηρίου αλλά και η ιδιότητα του κατηγορουμένου, ως Αρχιερέας της Εκκλησίας της Ελλάδος, κρίθηκε αναγκαία η σύνταξη του παρόντος κειμένου προς έκθεση μιας σειράς κρίσιμων νομικών ζητημάτων αναφορικά με τη συγκεκριμένη υπόθεση.

Στις 20 Ιουνίου η τοπική αυτοδιοίκηση του Τορόντο εξέδωσε ανανεωμένους κανόνες για την αντιμετώπιση του κορωνοϊού στους οποίους περιλαμβάνεται και η απαγόρευση μετάδοσης της Θείας Κοινωνίας στους πιστούς. Πιο συγκεκριμένα οι υγειονομικές αρχές απαγορεύουν κάθε δραστηριότητα που αυξάνει τον κίνδυνο διάδοσης της ασθένειας όπως μέσω της κοινής χρήσης διαφόρων αντικειμένων π.χ. βιβλία, μικρόφωνα, λαβίδα θείας κοινωνίας κ.λπ…

Σε συνέντευξη του στην εφημερίδα Espresso, δηλώνει για τις ημέρες της καραντίνας:«Δεν έλαβα κανένα μέτρο. Η πίστη μου ήταν τόσο δυνατή που δεν μου επέτρεπε να πηγαίνω στην εκκλησία με τη μάσκα του… Ζορό στο πρόσωπο, σαν μασκοφόρος. Μασκοφόροι είναι μόνο οι ληστές. Εγώ δεν φοβήθηκα ούτε στιγμή».

To πείραμα ήταν τεραστίων διαστάσεων, σε πολυεθνικό και διηπειρωτικό επίπεδο, αφού σε αυτό συμμετέσχον εν τοις πράγμασι όλες οι Ορθόδοξες χώρες στην Ανατολική Ευρώπη και την Καυκασία, ήτοι οι χώρες όπου οι Ορθόδοξοι συνιστούν πλειονότητα. Ειδικότερα, το σύνολο αυτών των (13) χωρών, με συνολικό πληθυσμό 259 εκατομμύρια, διχοτομήθηκε στατιστικώς σε δύο υποσύνολα…..

Όμως δεν μπορούσαμε να φαντασθούμε ότι τα μέτρα αυτά θα έθιγαν την βάση της πίστης και της λατρείας μας. Το μυστήριο των μυστηρίων. Την θεία Ευχαριστία. Το μεγάλο και φρικτό μυστήριο, που το βλέπουν οι άγγελοι και τρέμουν, όπως διδάσκει ο εθνομάρτυρας και ιερομάρτυρας Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ο Απόστολος των σκλάβων προγόνων μας.

Ενας αντικομφορμιστής ηθοποιός που έκανε στροφή  και έγινε Χριστιανός – Τι απαντά για τον σάλο που προκάλεσαν οι πρόσφατες δηλώσεις του για τη Θεία Κοινωνία με την οποία δεν μεταδίδεται καμία ασθένεια: ούτε Εμπολα, ούτε λέπρα, ούτε AIDS, ούτε κορωνοϊός…

Τώρα, κατόπιν τῶν ἀποφάσεων τῆς Κυβέρνησης, μᾶς δίνεται πλέον ἡ δυνατότητα νὰ ἀνοίξουμε τὶς ἐκκλησίες μας ἀπὸ τὴν Παρασκευὴ 29 Μαΐου 2020, ἀλλὰ μὲ ἀρκετοὺς περιορισμούς, λόγω τοῦ κινδύνου μετάδοσης τῆς ἀσθένειας. Ἡ Κυβέρνηση ἀποφάσισε λοιπὸν τὰ παρακάτω μέτρα, τὰ ὁποῖα, ἄν καὶ προσωρινά, λαμβάνουν καὶ νομικὴ ἰσχὺ μέχρι τὴν κατάργησή τους:

Τώρα πια που οδηγούμαστε προς μία «κανονικότητα», πιστεύουμε ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για να τοποθετηθούμε αναφορικά με ένα άκρως σοβαρό και εξαιρέτως πνευματικό θέμα και εμείς οι κάτωθι προσυπογράφοντες κληρικοί που διακονούμε στα νοσηλευτικά ιδρύματα ανά την Ελληνική Επικράτεια.

Μετά τους Νίκο Οικονομόπουλο, Μαρία Σολωμού, Στράτο Τζώρτζογλου και Νίκο Αναδιώτη που εξέφρασαν δημόσια την απόψή τους για τη Θεία Κοινωνία λέγοντας πως έχουν την ανάγκη να κοινωνούν παρά τις προειδοποιήσεις των επιστημόνων πως κολλάει με το σάλιο και ο Άρης Σερβετάλης παίρνει θέση σχετικά με το θέμα.

Πόσοι από εμάς περιμέναμε με ανυπομονησία την 26η Μαΐου; Προσωπικά, θα ομολογήσω ότι την είχα ξεχάσει. Ούτε είμαστε προετοιμασμένοι, έχοντας περάσει και τη γιορτή της Μεσοπεντηκοστής και φθάνοντας πλέον στην Ανάληψη του Κυρίου, να εορτάσουμε επισήμως την Ανάσταση στις Εκκλησίες, με τις καινούριες λαμπάδες μας και τα συναφή.

Ἐπάνω στή γῆ κάθε μέρα γίνεται ἕνα ἔργο· εἶναι τό πιό μεγάλο, τό πιό σπουδαῖο καί τό πιό ἱερό ἔργο, πού μποροῦν νά κάμουν οἱ ἄνθρωποι. Εἶναι ἡ θεία Λειτουργία, ἡ συνέχιση τοῦ μυστικοῦ δείπνου πού ἔκαμε ὁ Ἰησοῦς Χριστός μέ τούς μαθητές του. Οἱ ἄνθρωποι μποροῦν νά κάμουν πολλά καί μεγάλα ἔργα, μά τίποτε περισσότερο καί πιό σπουδαῖο ἀπό τή θεία Λειτουργία.

Στις 18 Μαΐου 2020 το Γαλλικό Συμβούλιο της Επικρατείας, (Conseil d’ Etat) διέταξε τον πρωθυπουργό Edouard Philippe να τροποποιήσει το διάταγμα απαγόρευσης της δημόσιας λατρείας λόγω της υγειονομικής κατάστασης εκτάκτου ανάγκης μέσα σε οχτώ (8) μέρες, σε μια απόφαση ορόσημο η οποία αναγνωρίζει συγκεκριμένα δικαιώματα τα οποία συνδέονται με την θεμελιώδη ελευθερία της δημόσιας λατρείας.

«Δεν δέχομαι ότι κολλάει ο ιός με τη Θεία Κοινωνία. Εγώ δεν πήγα, με την προοπτική ότι θα κολλούσα από τον συνωστισμό, όχι από τη Θεία Κοινωνία. Είμαι απόλυτος στα θέματα της πίστης. Υπακούοντας του νόμους έπρεπε να το κάνω, αλλά το έκανα με κρύα καρδιά, έτσι τήρησα αυτούς τους κανόνες να μην εκκλησιαστώ τη Μεγάλη Εβδομάδα»

Άρχισε δειλά-δειλά να γίνεται λόγος περί αλλαγής του τρόπου μετάδοσης του σώματος και του αίματος του Χριστού στους πιστούς. Το παράδοξο δεν είναι ότι η φιλολογία αυτή καλλιεργείται από ανθρώπους άγευστους της εκκλησιαστικής και μυστηριακής ζωής (σύμφωνα με τα τωρινά δεδομένα, διότι αυτά αλλάζουν. Πρώην τέτοιοι άγευστοι, όταν «ἦλθον εἰς ἑαυτόν», έφτασαν σε ανείπωτα πνευματικά ύψη-π.χ. Απ. Παύλος, Μαρία η Αιγυπτία, Σαμαρείτιδα, αγία Πελαγία, Μωυσής ο Αιθίοπας, άγιος Βάρβαρος, άγιος Αχμέτ ο νεομάρτυς και άλλοι αναρίθμητοι).

«Η Εκκλησία πορεύεται με την προτεραιότητα του Θεού και μετά ζητά την αξιοποίηση του δώρου που ο Θεός μας έδωσε, δηλαδή της επιστήμης. Ο άγιος Λουκάς, ιατρός και επίσκοπος Συμφερουπόλεως, ο οποίος υπέστη μεγάλους διωγμούς από τους μπολσεβίκους, γιατί ήθελε να πιστεύει στον Θεό, πρώτα σταύρωνε το σημείο που χειρουργούσε και μετά έβαζε το νυστέρι, δείχνοντας ποια είναι η ιεράρχηση των προτεραιοτήτων στην ζωή του ανθρώπου που θέλει να πιστεύει στον Θεό.

Ύστερα από δύο μήνες περιοριστικών μέτρων που επιβλήθηκαν εξαιτίας της πανδημίας του κορονοϊού, η χώρα επανέρχεται σταδιακά στην κανονικότητα. Επιτρέπεται η κυκλοφορία των πολιτών, άνοιξαν τα σχολεία και τα εμπορικά καταστήματα και την παρελθούσα Κυριακή 17 Μαΐου λειτούργησαν και οι εκκλησίες. Οι ορθόδοξοι ναοί προς εκκλησιασμό ορισμένου αριθμού πιστών με βάση τα μέτρα ασφαλείας που καθόρισε η πολιτική εξουσία

«Σήμερα, οι άνθρωποι ζουν για το φαίνεσθαι και είναι τόσο δειλοί, ώστε δεν θέλουν ούτε καν ν΄ αναζητήσουν την Αλήθεια, πόσο δε μάλλον να υπερασπιστούν το Όνομά Του. Είμαστε αποδυναμωμένοι, εξουθενωμένοι και σκανδαλισμένοι απ’ αυτόν τον κόσμο, που ενδιαφέρεται για το πώς να κομματιάσει τις ζωές μας και τα έθνη μας. Υπάρχει μια συνεχής τάση για θρυμματισμό και διάβρωση του πνευματικού, του Ορθόδοξου ‘είναι’ μας. Το κλειδί είναι η διατήρηση της πίστης μας, παρ’ όλες τις κακουχίες και τα δεινά».

Ο Σωτήρας δια της Θεοτόκου μας επισκέπτεται έξ ύψους. Σκήνωσε μέσα Της για να βιώνουμε και εμείς το αποκεκρυμμένο Μυστήριο της Κοινωνίας στην Αγάπη Του, στο Μυστήριο της Εκκλησίας. Οι ιεροί Ναοί όμως έκλεισαν! “Για το καλό μας!” Μας ζήτησαν “υπακοή”! Σε ποιούς; Υπάρχει στην Εκκλησία απροϋπόθετη και ανελεύθερη υπακοή; Πού μας οδηγεί; Πώς η Εκκλησία υποτάσσεται σε “εσκοτισμένους νόες”; Γιατί συσχηματίζεται με το σχήμα του κόσμου τούτου;

Η συμμετοχή στήν Θεία Ευχαριστία αφορά τους πιστεύοντες και ήταν, είναι και παραμένει θέμα πίστεως και ότι με την όλη στάση των αποτρέπουν και φυγαδεύουν το άμετρον έλεος και την φιλανθρωπία του Θεού, τα οποία νυχθημερώς επικαλούμεθα και που αυτά αποτελούν την μόνη δυνατὀτητα λύσης της πανδημίας.