Οι Αργυράσπιδες, γνωστοί ως οι «Ασημένιες Ασπίδες», αποτελούσαν την ελίτ των στρατιωτών του Φίλιππου Β’ της Μακεδονίας και του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Η στρατιωτική τους ικανότητα και η αντοχή τους κατά τη διάρκεια των ελληνικών και ασιατικών εκστρατειών της Μακεδονίας συνέβαλαν στην ευρεία μεταμόρφωση της αρχαίας Μέσης Ανατολής.
Αν και το γενικό θέμα «Το Άγιον Όρος και ή Μακεδονία» φαντάζει εκ πρώτης όψεως ευρύ και αρκετά πρόσφορο στο να δώσει υλικό για μια σύντομη ανακοίνωση, στην πραγματικότητα δίνει πολύ λίγα περιθώρια σε έναν ‘Αγιορείτη ηγούμενο, πού ούτε ιστορικός είναι, αλλά ούτε και τον απαραίτητο χρόνο διαθέτει ακόμη και για μια απλή ενημέρωση από την πλούσια σχετική βιβλιογραφία.
Το ανάκτορο των Αιγών είναι κτισμένο στα χρόνια του Φιλίππου Β’ (359-336 π.Χ.) και θεωρείται όχι μόνο το μεγαλύτερο, αλλά μαζί με τον Παρθενώνα και το σημαντικότερο κτήριο της κλασικής Ελλάδας… Παρακολουθήστε μια εντυπωσιακή πτήση πάνω από την Βεργίνα, εκεί όπου ο Μέγας Αλέξανδρος ανακηρύχθηκε βασιλιάς. Από εκεί την Άνοιξη του 334 π.Χ. ξεκίνησε τη μεγάλη εκστρατεία που τον έκανε κοσμοκράτορα.
Το δεύτερο μισό του 19ου αι., όταν η Οθωμανική Αυτοκρατορία είχε μετατραπεί σε «μεγάλο ασθενή», άνοιξε η πανσλαβική όρεξη για κάθοδο στη θερμή θάλασσα της Μεσογείου και ενεργοποιήθηκε παράλληλα η ευρωπαϊκή διπλωματία… Η Μακεδονία ωστόσο… προϋπήρχε κατά πολλούς αιώνες της εμφάνισης στη δημόσια ιστορία των εν λόγω ταραξιών. Προϋπήρχε των Σλάβων, και φυσικά προϋπήρχε της περιώνυμης «ευρωπαϊκής διπλωματίας».
Από τον Μακεδονικό Αγώνα στην απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης. Τηλεταινία ιστορικό ντοκιμαντέρ (2011), διάρκειας 54′ :ΕΤ3. Σκηνοθέτης και παραγωγός: Σταμάτης Τσαρουχάς
Παιδιά μου , γιατί χύνεται δάκρυα με τόση λαύρα κι όλα φοράτε μαύρα στο έρμο αυτό σχολειό ;
– Έκαψαν τη δασκάλα μας Βούλγαροι δολοφόνοι κι έχουμε μείνει μόνοι, χωρίς μανούλα πλειό.
Μακεδονικός αγώνας ονομάζεται ο ακήρυκτος πόλεμος μεταξύ Ελλήνων και Βουλγάρων, κυρίως, και άλλων σλαβόφωνων λαών κατά την περίοδο 1904 έως 1908 με το θέατρο των συγκρούσεων να είναι η τουρκοκρατούμενη τότε Μακεδονία.
Κάθε τέτοιες μέρες μετά την επέτειο της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας, ένιωθα ανέκαθεν την ανάγκη να “γιορτάσω” στις τάξεις μου (την ώρα της Λογοτεχνίας) τη γέννηση ενός εθνικού ήρωα που τιμάται ιδιαίτερα στην Μακεδονία ως πρωτομάρτυρας στον αγώνα απελευθέρωσής της από τον τουρκικό ζυγό.
Οι Ιλλυριοί υπήρξαν ένας αρχαίος λαός της Βαλκανικής. Κάποιοι τους θεωρούν προγόνους των συγχρόνων Αλβανών, κάτι που δεν είναι αποδεδειγμένο. […]
Ο προϊστορικός λιμναίος οικισμός στο Δισπηλιό απέχει μόλις 8 χλμ από την Καστοριά και βρίσκεται στη θέση «Νησί», στη νότια όχθη της Ορεστιάδας λίμνης. Στο αρχαιολογικό πάρκο έχει δημιουργηθεί μία πιστή αναπαράσταση ενός προϊστορικού λιμναίου οικισμού με οκτώ φυσικού μεγέθους καλύβες πάνω σε πασσαλόπηκτες πλατφόρμες, πλάι στη λίμνη.
Καρσιλαμάς Μακεδονίας
Τσακουρίδου Αφροδίτη, Εκπαιδευτικός «Ο Γιάννης Φαρμάκης ήταν ένας λαμπρός στρατιωτικός. Η παλικαριά και το θάρρος του τον έκαναν να ξεχωρίζει. […]
Τα Wikileaks είναι θησαυρός.
Εδώ βλέπετε πώς από το 2006 οι Αμερικανοί πίεζαν την τότε ελληνική κυβέρνηση για:
Στις 17 Απριλίου 2023, το πρωτοδικείο Γιαννιτσών, στηριζόμενο και πάλι στην «Συμφωνία των Πρεσπών», απέρριψε την ίδρυση συλλόγου ο οποίος ήθελε να προωθήσει την «Μακεδονική γλώσσα» ως διάλεκτο της αρχαίας Ελληνικής γλώσσας που ομιλούνταν στο Αρχαιοελληνικό Βασίλειο της Μακεδονίας.
Ειδικότερα κάθε πράξη εναντίον των συμφερόντων του Ελληνισμού, πράξη που επιβραβεύτηκε με τη σιωπή και τη
συναίνεση όλων, καταλήγει στη λήθη της ιστορίας όσων την υπέγραψαν, την επικύρωσαν αλλά και όσων σιώπησαν.
Τὸ ποίημα ἀφιερώνεται στὸν βασιλέα τῶν βασιλέων, στὸν αὐτοκράτορα τῶν αὐτοκρατόρων, στὸν μέγιστο τῶν Ἐθναρχῶν τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους, στὸν Ἕλληνα βασιλέα Στρατηλάτη
Στις 15 Φεβρουαρίου 2023 στις 18:00 έγινε η συνάντηση και η κοπή της αγιοβασιλόπιτας της Ενωμένης Ρωμηοσύνης στη Βέροια στο φιλόξενο αρχονταρίκι της ενορίας του Ιερού Ναού Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης
Mια ακόμη ταινία μικρού μήκους από τον σκηνοθέτη ιστορικών ταινιών Φώτη Πάσσο. Η ταινία συνδέεται με την ιστορία της Μακεδονίας μας στα χρονικά του Παύλου Μελά και των Μακεδονικών αγώνων.
Με προφανή θλίψη και απογοήτευση πληροφορηθήκαμε ότι με διάταξη του Ειρηνοδικείου Φλώρινας (27/28-7-2022) αναγνωρίστηκε για πρώτη φορά στα δικαστικά χρονικά ως νόμιμη η σύσταση και λειτουργία του αμφιλεγόμενου σωματείου
Μελετώντας προσεκτικά τις παρακάτω πληροφορίες σχετικές με τις δικαστικές πτυχές του ζητήματος της «μακεδονικής μειονότητας» διαπιστώνει κανείς πως οι διεθνείς οργανισμοί (π.χ. Συμβούλιο της Ευρώπης) εδώ και δεκαετίες λαμβάνουν τραγελαφικές αποφάσεις εις βάρος των εθνικών μας συμφερόντων και την ίδια ώρα οι ελληνικές κυβερνήσεις αδρανούν.
Αντιδράσεις προκάλεσε η πρόσφατη αποκάλυψη ότι το Πρωτοδικείο Φλώρινας ενέκρινε το καταστατικό μιας ΜΚΟ η οποία θα μπορεί να παραδίδει μαθήματα στη «Μακεδονική Γλώσσα». Γιατί πανηγυρίζουν τα Σκόπια και ποιες σκοπιμότητες εξυπηρετούν τέτοιες κινήσεις. Αναλύουν στο newsbomb οι κ.κ. Δρούγος, Μαλκίδης, Αναστασάκης και Φάης.
Με τεράστια έκπληξη και απογοήτευση ενημερωθήκαμε για την απόφαση του Πρωτοδικείου Φλώρινας σχετικά με την προπαγάνδα των Σκοπιανών και φιλοσκοπιανών και τα περί δήθεν Μακεδονικής γλώσσας με την αναγνώριση της ΜΚΟ με τον προκλητικό τίτλο «Κέντρο μακεδονικής γλώσσας στην Ελλάδα».
Πριν λίγο καιρό, στο πλαίσιο της επίσκεψης στα Βαλκάνια της προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, είχε υπογραφεί μία συμφωνία την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα Σκόπια η οποία είχε μεταφραστεί και στη «μακεδονική γλώσσα».
Σαν σήμερα ο Παύλος ο Μελάς
για σε Μακεδονία μου πεθαίνει
και σείεται η κοιμωμένη Ελλάς!
Της λευτεριάς η σάλπιγγα σημαίνει!
Τα βόρεια σύνορα της ελεύθερης Ελλάδας αποτελούσε η Θεσσαλία. Αντιλαμβανόμαστε, λοιπόν, ότι ένα μεγάλο τμήμα του ελληνισμού παρέμεινε υποδουλωμένο στην οθωμανική αυτοκρατορία. Η Θεσσαλία του Ρήγα Φεραίου, η Μακεδονία του Μεγάλου Αλεξάνδρου και άλλες ένδοξες και ελληνικότατες περιοχές Ήπειρος, Κρήτη, Θράκη και πόλεις όπως
Ιωάννινα, Θεσσαλονίκη, Μοναστήρι, Ρόδος , Βέροια στέναζαν κάτω από την μπότα του τούρκου δυνάστη.
Συγκεντρωμένοι ἐδῶ σήμερα τελοῦμε τὸ μνημόσυνο τῶν ἡρώων μαχητῶν τῆς Μάχης τῆς Δοϊράνης. Προσκυνοῦμε τὴν ἱερή τους μνήμη. Προσκυνοῦμε τὶς ἱερὲς σκιές τους ποὺ λάμπρυναν τὸ εἰκονοστάσι τοῦ Γένους. Πότισαν τὸ δέντρο τῆς λευτεριᾶς καὶ αὐτὸ ἀνθεῖ.
“Στο τάφο οδηγούσε κτιστός δρόμος, όπως φαίνεται από τμήμα του τοίχου, αριστερά της πρόσοψης. Οι επιφάνειες στο εσωτερικό του θαλάμου είναι ενιαίες, επιχρισμένες με υπόλευκο κονίαμα, ενώ μελανότεφρη ταινία περιτρέχει τις τέσσερις πλευρές του. Στο δάπεδο υπάρχει καλά πατημένο χώμα, το οποίο έχει καταστραφεί σε κάποια σημεία.”
Η Παλαιά Διαθήκη καταγγέλει, μέσω του προφήτη Δανιήλ, την κατάπτυστη συμφωνία των Πρεσπών, ξεκαθαρίζοντας ότι οι Μακεδόνες είναι Έλληνες. Στην αναφορά για τους Έλληνες μιλάει για τον βασιλιά των Ελλήνων, ο οποίος θα συντρίψει τους Πέρσες με τρία χτυπήματα.
Το Σάββατο και την Κυριακή, 9 και 10 Ιουλίου, πραγματοποιήθηκε προσκυνηματική εκδρομή στην Δυτική και Κεντρική Μακεδονία, με συμμετοχή 43 μελών και φίλων της Ενωμένης Ρωμηοσύνης Πάτρας.
Από την πρώτη ημέρα της σύστασης του νεοελληνικού κράτους, η Ελλάδα είχε προβλήματα σχεδόν με όλους τους γείτονές της. Γενικά στα Βαλκάνια, ειδικά τον 19ο και τον 20ο αιώνα, όλα τα κράτη εποφθαλμιούσαν τα εδάφη των γειτόνων τους και όχι μόνο, με τους δύο Βαλκανικούς και δύο Παγκοσμίους πολέμους να το αποδεικνύουν περίτρανα.
Οι μαθητές της γειτονικής χώρας θα διδαχθούν και φέτος τους χάρτες της… «Μεγάλης Μακεδονίας», τη… «Μακεδονία του Αιγαίου» καθώς και μια σειρά από αλυτρωτικές αναφορές
10.000 νεκροί αξιωματικοί και στρατιώτες, για τόσους μιλά ο Δημ. Καλλίμαχος κατά την τριήμερο εποποϊα του Κιλκίς -Λαχανά. Και βρέθηκαν χέρια προδοτών που μετά από εκατό χρόνια ξεπούλησαν με τον μελάνι μιας υπογραφής, αυτό της καρδιάς το πύρωμα και το αίμα του ανθού του Γένους μας. “Βόρεια Μακεδονία”, το γράφω και “καπνίζουν τα μάτια μου από οργή”.
Πραγματοποιήθηκε από το σωματείο ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ στην Πάτρα, το Σάββατο 26 Οκτωβρίου 2019 εκδήλωση με θέμα : “Σκέψεις επί της Συμφωνίας των Πρεσπών” και ομιλητή τον Καθηγητή Οικονομικής Γεωγραφίας και Γεωπολιτικής Θεωρίας και Πρόεδρο του Τμήματος Τουρκικών Σπουδών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών του ΕΚΠΑ, Ιωάννη Θ. Μάζη.