Ο μαϊντανός ή πετροσέλινο (αρχ.:Πετροσέλινον το ουλόφυλλον , λατινική ονομασία: Petroselinum crispum) είναι ένα μονοετές φυτό που φθάνει σε ύψος τα 30 εκατοστά.
Ο σχίνος ή Μαστιχόδενδρο ή Πιστακία (λατινική ονομασία: Pistacia Lentiscus) είναι πολύκλαδο, πολυετές φυτό που μπορεί να φτάσει σε ύψος τα τρία μέτρα.
Το λεμόνι ή κίτριον η λεμονέα (λατινική ονομασία: citrus x limon) είναι από τα σπουδαιότερα και πολλαπλά χρησιμοποιούμενα για οικιακή χρήση φυσικά φάρμακα.
Η ρίγανη ή ορίγανον το κοινόν (λατινική ονομασία origanum vulgare) είναι ένα πολυετές ευθυτενές βότανο που ανήκει στην οικογένεια των χειλανθών και μπορεί να φτάσει σε ύψος τα 80 εκατοστά. Έχει κοκκινωπούς βλαστούς , ελλειπτικού σχήματος φύλλα και δέσμες από ροζ άνθη.
Ο βασιλικός ή Ώκιμον το βασιλικόν (λατινική ονομασία: Ocimum basilicum ) είναι ένα έντονα αρωματικό πολυετές φυτό που φθάνει σε ύψος τα 50 εκατοστά και ανήκει στην οικογένεια των χειλανθών. Έχει γυαλιστερά οβάλ φύλλα, τετράγωνο βλαστό και μικρά άσπρα άνθη. Είναι ιθαγενές φυτό της Ινδίας αλλά σήμερα καλλιεργείται σε όλο τον κόσμο με πάνω από 150 διαφορετικές ποικιλίες , κυριως για το άρωμα και το αιθέριο έλαιό του.
Η σιλυμαρίνη έχει φανεί ότι αυξάνει το ρυθμό αναγέννησης των κυττάρων του ήπατος, καθώς επιδρά στο ρυθμό πρωτεϊνοσύνθεσης. Η παραπάνω δράση φαίνεται πως βοηθά στην παραγωγή νέων κυττάρων σε περιπτώσεις ηπατίτιδας, αλκοολικής λιπώδους διήθησης, κίρρωσης αλλά και μη αλκοολικής λιπώδους διήθησης του ήπατος
Το σκόρδο ή Άλλιον το εδώδιμον (λατινική ονομασία Allium sativum) αποτελεί ένα από τα πιο γνωστά καλλιεργήσιμα φυτά εδώ και χιλιάδες χρόνια. Είναι μονοετές αλλά και πολυετές φυτό που ανήκει στο γένος Άλλιο και στην οικογένεια των Λειριοειδών ή Υακινθοειδών. Η πολλαπλή ευεργετική δράση του σκόρδου ήταν γνωστή από την αρχαιότητα.
Τό βαλσαμόχορτο ἤ σπαθόχορτο (ὑπερικόν τό διάτρητον) μέ λατινική ὀνομασία hypericum perforatum εἶναι πολυετές, ἀειθαλές φυτό μέ ὕψος πού φτάνει τά 80 ἑκατοστά καί ἄνθη μέ ἔντονο κίτρινο χρῶμα καί μαῦρες κουκκίδες καί ἀνήκει στά ἀγγειόσπερμα. Στήν ἀρχαία Ἑλλάδα ἦταν γνωστό μέ τό ὄνομα ὑπερικό ἐνῷ στήν ξένη βιβλιογραφία ἀναφέρεται ὡς St. Johns wort (βότανο τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Προδρόμου)
Το σύμφυτο ή στεκούλι (λατινική ονομασία: symphytum officinalis) είναι πολυετές φυτό που μπορεί να φτάσει σε ύψος μέχρι το ένα μέτρο και ανήκει στην οικογένεια των βοραγιοειδών. Είναι αειθαλές με παχιά ανάγλυφα φύλλα και άνθη άσπρα ή μωβ που μοιάζουν με καμπανάκια. Είναι είναι ιθαγενές φυτό της Ευρώπης, καλλιεργείται σε όλες τις εύκρατες περιοχές του κόσμου συμπεριλαμβανόμενων και αυτών της ανατολικής Ασίας της Β.Αμερικής και Αυστραλίας. Ευδοκιμεί σε υγρά, βαλτώδη μέρη (λίμνες, ρεματιές κλπ).Τα χρησιμοποιούμενα μέρη του φυτού είναι οι ρίζες, τα άνθη και τα φύλλα.
α κυνόροδα περιέχουν είκοσι φορές περισσότερη βιταμίνη C από ότι μπορούμε να πάρουμε από τα πορτοκάλια και πέντε φορές περισσότερη από τα λεμόνια και τα ακτινίδια. Η περιεκτικότητά τους σε βιταμίνη C ανά 100 γραμμάρια καρπών κυμαίνεται από 2000-2500 mg.
Η τσουκνίδα φύεται στις εύκρατες περιοχές ολόκληρου του βορείου ημισφαιρίου, στην νότια Αφρική , στις άνδεις και στην Αυστραλία. Στην Ελλάδα αθφονεί ως αυτοφυές τόσο στα ορεινά όσο και στα πεδινά μέρη Τα νεαρά βλαστάρια συλλέγονται την άνοιξη και τα χρησιμοποιούμε ως τονοτικό και ως λαχανικό. Τα υπέργεια μέρη και τα φύλλα συλλέγονται το καλοκαίρι όταν το φυτό είναι σε ανθοφορία.
Η Ελληνική γη είναι πολύ πλούσια σε φυτά και βότανα που πολλά από αυτά ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο. Η βιβλιογραφία αναφέρει οτι η συστηματική και οργανωμένη χρήση τους ως φάρμακα στην Ελλάδα έχει τις ρίζες της περίπου 2500 χρόνια πρίν, ξεκινωντας κυρίως από τους Ιπποκράτη, Διοσκουρίδη,Αριστοτέλη και Γαληνό. Στην συνέχεια θα αναφερθούμε σε κάποια βασικά φυτά και βότανα που φύονται στην ελληνική γη και την φαρμακευτική χρήση των.
Γνωριμία με τα βότανα και τα χόρτα του τόπου μας στις 10/4/2022 και ώρα 12:00
Η χρήση των βοτάνων δεν περιορίζεται μόνο σε καλλωπιστικούς σκοπούς ή αποκλειστικά στη μαγειρική, αλλά τα πλούσια οφέλη που παρέχουν τα βότανα, χρησιμοποιούνται και στην παρασκευή φαρμάκων.