ρθ’
«Ἡ μοναχική μας ζωή πρέπει νά εἶναι μία συνεχής δοξολογία στόν Θεό».
ρι’
«Ὅταν ὁ Θεός προλέγη, πρέπει καί ὁ ἄνθρωπος νά προσέχη. Διότι, ἄν ὁ ἄνθρωπος ἀμελήση καί ἀλλάξη, καί ὁ Θεός ἀλλάζει. Ἡ ἔκβαση αὐτοῦ πού προλέγει ὁ Θεός ἐξαρτᾶται καί ἀπό τόν ἄνθρωπο».
ρια’
«Νά ζῆς τόν πόνο σου σάν νά μήν ὑπάρχη».
ριβ’
«Ὅταν ἤμουν στό Κοινόβιο (Ἐσφιγμένου), εἶπα σ᾿ ἕναν Πνευματικό ὅτι θέλω νά πάω στήν ἔρημο καί μοῦ εἶπε: ”Τώρα ἔχεις ἀνάγκη ἀπό ταπείνωση. Νά πᾶς πρῶτα σέ ἕνα ἰδιόρρυθμο Μοναστήρι, γιά νά ἔχης φήμη ἰδιορρυθμίτου”».
ριγ’
«Σήμερα ἔρχονται πολλοί γιά μοναχοί, ἀλλά δέν ὑπάρχει προζύμι. Ξεφύγαμε ἀπό τήν παράδοση. Δέν προσπαθοῦμε να μοιάσουμε τούς Ἁγίους. Πρέπει νά συγκρίνουμε τόν ἑαυτό μας μέ τούς Ἁγίους. Δέν πρέπει νά κοιτάζουμε αὐτούς πού ἔχουν πάθη μικρά ἤ μεγάλα, καί νά συγκρίνουμε τούς ἑαυτούς μας μέ αὐτούς».
ριδ’
«Ὅσο περισσότερο κοπιάζεις, τόσο περισσότερη χαρά καί περισσότερη χάρι θά πάρεις ἀπό τόν Θεό».
ριε’
«Ὅταν ὁ Θεός δώση τήν ἀγάπη του σέ μία ψυχή, αὐτή δέν ἀντέχει, πέφτει κάτω. Τότε δέν ζητᾶ τίποτε ἄλλο. Θέλει νά ἀφήση τά πάντα καί νά κλεισθῆ σέ μία σπηλιά».
ρις’
«Πρέπει νά γνωρίζουμε ὅτι ἡ προσβολή ἀπό δαιμονική ἐνέργεια εἶναι τρόπον τινά δῶρο τοῦ Θεοῦ πρός τόν ἁμαρτάνοντα, γιά νά μετανοήση, νά ταπεινωθῆ καί νά σωθῆ. Ὅταν ὅμως ὑπάρχη τελεία πόρωση καί ἀμετανοησία, τότε δέν προσβάλλεται ἀπό τόν διάβολο, διότι βλέπει ὁ Θεός τήν τελεία πόρωσή του».
ριζ’
«Παλαιότερα ἔλεγα τήν εὐχή, κοιμόμουν καί ἡ εὐχή συνέχιζε. Ξυπνοῦσα καί ἡ εὐχή δέν σταματοῦσε∙ βυθιζόμουν στήν εὐχή. Τώρα ζῶ τά προβλήματα τοῦ κόσμου».
Διαβάστε ΕΔΩ τα προηγούμενα σχετικά άρθρα