σπ’
«Ὁ Θεός θέλει πρό πάντων ἐμεῖς νά εἴμαστε χαρούμενοι ἐσωτερικά καί ἀναπαυμένοι. Δέν εἶναι ὁ Θεός τύραννος γιά νά μᾶς πιέζη, ἀλλά μᾶς ἀφήνει ἐλεύθερους (νά ἐπιλέξουμε τό ἀγαθό)».
σπα’
«Νά μήν ἀναφέρουμε καθόλου τό ὄνομα τοῦ πειρασμοῦ. Σ᾿ ἕναν Γέροντα ἑκατόν χρόνων ἐμφανίστηκε ὁ διάβολος, γιά ψύλλου πήδημα, γιατί εἶπε: “Βρέ τόν πειρασμό”, καί τόν ρώτησε ὁ πειρασμός “τί θέλεις”, καί ἐκεῖνος ἔπαθε σόκ».
σπβ’
«Κατά τήν γνώμη μου μία βασική διαφορά, ἀπό τίς πολλές πού ἔχουμε μέ τούς Καθολικούς, εἶναι ὁ ὀρθολογισμός τους».
σπγ’
«Νά μή φεύγη ὁ μοναχός εὔκολα ἀπό τόν τόπο τῆς διαμονῆς του, ὅταν ἔχη πειρασμούς, ἀλλά νά ἐξαντλήση πρῶτα ὅλα τά περιθώρια τῆς ὑπομονῆς του».
σπδ’
«Ὁ διάβολος εἶναι μεγάλος τεχνίτης. Τόν καθένα κάπου προσπαθεῖ νά τόν πιάση. Ὁ λογισμός εἶναι τό πιό σπουδαῖο πρᾶγμα γι᾿ αὐτό καί τό κυριώτερο ἐργόχειρο τοῦ Σατανᾶ εἶναι νά βάζη συνεχῶς κακούς λογισμούς».
σπε’
«Ἡ λύπη εἶναι πάθος, ἄν λείπη ὁ Χριστός».
σπς’
«Τή νοστιμιά ὀφείλω νά τήν πολεμήσω ἤ νά μην τήν δημιουργῶ ἀλλά ἄν ἔχω μία μικρή ἀδυναμία νά τρώω (ὅσο δέν βλάπτομαι). Νά κοιμᾶμαι, ἄν ἔχω ἀνάγκη καί ἑπτά ὧρες. Ἀλλά γενικά νά μή βάζω τόν ἑαυτό μου σέ καλούπια. Ἄλλοτε μπορεῖ νά ἔχω δυνάμεις καί τραβῶ περισσότερο, ἄλλοτε κάτι μέ πείραξε καί πρέπει νά ὑποχωρήσω λίγο».
σπζ’
«Μυαλό ἔχουμε, νοῦς μᾶς χρειάζεται».
σπη’
«Στήν ἀρχή κυριαρχοῦν οἱ κακοί λογισμοί καί σιγά–σιγά αὐξάνονται οἱ καλοί καί παύουν οἱ κακοί. Ἀλλά καί οἱ καλοί δέν εἶναι παρά ἀνθρώπινες ἐπινοήσεις. Τό καλό ἔδαφος, γιά νά ἔλθη ἡ Χάρις νά κατοικήση, εἶναι νά ἐπέλθη ἕνα ἄδειασμα στόν ἄνθρωπο ἀπό λογισμούς, ὄχι βέβαια ὅπως μέ τά ψυχοφάρμακα πού ἀρρωσταίνουν καί ἀδρανοποιοῦν τήν φυσική δύναμη τῆς σκέψεως».
σπθ’
«Ὅταν λές τήν εὐχή, δέν θά σκέφτεσαι τίποτε, δέν θά δέχεσαι κανένα λογισμό, οὔτε κακό οὔτε καλό, οὔτε νά ταπεινώνεσαι μέ δῆθεν καλούς λογισμούς ἤ ὁ νοῦς σου νά πηγαίνη δῆθεν σέ ψυχωφέλιμα περιστατικά. Μόνο νά προσέχης καί νά συναισθάνεσαι τά λόγια τῆς εὐχῆς».
σϞ’
«Αὐτό πού μᾶς χρειάζεται εἶναι ὁ θεῖος φωτισμός καί οἱ πνευματικές ἐμπειρίες».
Διαβάστε ΕΔΩ τα προηγούμενα σχετικά άρθρα