σο’
«Οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι εἶναι τόσο ἀπορροφημένοι ἀπό τά γήϊνα, πού δέν αἰσθάνονται καθόλου τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ».
σοα’
«Πρέπει νά ὑπάρχη ἀναγνώριση (τῶν ἐλλείψεων καί τῶν ἁμαρτιῶν μας). Ἡ ἀναγνώριση ἀναπληρώνει πολλή ἄσκηση. Ἕνας πού δέν μπορεῖ νά κάνη ἄσκηση τό ἀναγνωρίζει. “Χρωστάω, νά μέ συγχωρέσης δέν μπορῶ νά κάνω” (λέει στόν Χριστό). “Δέν πειράζει, μή στενοχωριέσαι” (τοῦ λέγει ὁ Χριστός)».
σοβ’
«Τά ὄνειρα, λένε οἱ Ἅγιοι Πατέρες, νά μήν τά δίνουμε σημασία. Καί ἂν εἶναι κάτι ἀπ᾿ τόν Θεό, δέν εἶναι ὅτι θά τό χάσουμε ἀπ᾿ τήν περιφρόνηση. Ἴσα–ἴσα συγκινεῖται ὁ Θεός καί θά μᾶς τό ἀποκαλύψει μ᾿ ἄλλο καί μ᾿ ἄλλο τρόπο, γιά νά ὠφεληθοῦμε».
σογ’
«Ἂν κάποιος παρασυρθῆ ἀπό τούς αἱρετικούς καί ἔχη καλή διάθεση, δέν θ᾿ ἀναπαυτῆ ἐκεῖ. Ἂν ὅμως ἕνας ἔχη παρασυρθῆ ἀπό ἐγωϊσμό καί μένη στήν πλάνη, αὐτόν νά τόν κλαῖς».
σοδ’
«Ὁ κομμουνισμός ἤθελε νά κάνη τούς ἀνθρώπους ὅλους ἴδιους. Αὐτό εἶναι ἡ μεγαλύτερη ἀδικία καί ἀνισότητα, γιατί ἄλλος εἶναι ψηλότερος καί βαρύτερος καί ἔχει ἀνάγκη ἀπό περισσότερο φαγητό».
σοε’
«Ὁ ἄνθρωπος πρέπει νά δίνη τήν ἀγάπη του στόν Θεό καί στόν συνάνθρωπό του, καί ὅση ἀγάπη ἀπομένει νά τήν διαθέτη γιά τά ὑπόλοιπα κτίσματα. Αὐτοί οἱ οἰκολόγοι φιλόζωοι φαίνεται ὅτι ἔχουν τόση ἀγάπη μόνο, ὅση εἶναι ἐκείνη πού ἀπομένει ἀπό τούς Χριστιανούς καί γι᾿ αὐτό ἀγαποῦν μόνο τά κτίσματα τοῦ Θεοῦ, καί ὄχι τόν Θεό καί τήν εἰκόνα του, τόν ἄνθρωπο».
σος’
«Ἀνδρισμός εἶναι νά ἔχη κανείς παλληκαριά μέσα του. Ὅσοι ἀναδείχθηκαν μεγάλοι (ἥρωες κ.λπ.), εἶχαν μεγάλη καρδιά, ἦταν παλληκάρια. Ἀνδρισμός εἶναι νά δίνεσαι ὁλόκληρος μέ ἐμπιστοσύνη στόν Θεό. Ἄν σοῦ πῆ μία κουβέντα ὁ ἄλλος, δέν πειράζει. Νά σκεφτῆς: ”Ἐγώ πόσες φορές ἔσφαλα;”. Εἶναι παλληκαριά νά σηκώνης ὅ,τι σοῦ λένε. Αὐτός πού ἔχει ἀνδρισμό, ἔχει καί ἀγάπη καί ὁ Θεός τό ὑπολογίζει. Ὁ ἀνδρισμός δέν εἶναι βαρβαρότητα ἀλλά λεβεντιά. Λεβεντιά καί ὄχι κακομοιριά».
σοζ’
«Ὅταν κανείς ἔχη παλληκαρίσια ψυχή, μέ ὅ,τι κι ἄν ἀσχοληθῆ, θά προκόψει. Ἄν γίνη στρατιωτικός, θά ἐξελιχθῆ σέ μεγάλο στρατηλάτη· ἄν παντρευτῆ, θά γίνει πολύ καλός οἰκογενειάρχης, ἄν γίνη ληστής θά ἐξελιχθῆ σέ μεγάλο λήσταρχο, καί ἄν ζήση πνευματικά, θά γίνει Ἅγιος».
σοη’
«Ὅταν προσεύχεται κάποιος καρδιακά, αἰσθάνεται πρῶτα ἕνα ζέσταμα στό μέρος τῆς καρδιᾶς καί ἐν συνεχείᾳ αὐτό τό ζέσταμα ἁπλώνεται σ᾿ ὅλο τό σῶμα».
σοθ’
«Οἱ Αὐτοκράτορες τοῦ Βυζαντίου μέ τό νά κτίσουν τόσα Μοναστήρια, προσέφεραν μεγάλο ἔργο πρός τόν Θεό καί τούς ἀνθρώπους γιατί στά Μοναστήρια εὕρισκαν οἱ ἄνθρωποι τροφή πνευματική καί ὑλική».
Διαβάστε ΕΔΩ τα προηγούμενα σχετικά άρθρα