Σχέδια ζωγραφικής για μικρά παιδιά τα οποία σχεδίασε η πρεσβυτέρα Αναστασία Τολιοπούλου. Όσοι γονείς ενδιαφέρονται, μπορούν να τα εκτυπώσουν και να τα δώσουν στα παιδιά τους για να τα χρωματίσουν.
Τα πρόσωπα των τριών Ιεραρχών, των μελιρρύτων ποταμών, όπως διαβάζουμε εις το απολυτίκιο της εορτής των, είναι τα πλέον κατάλληλα για να εορτάζει η Παιδεία η πραγματική, η κατά Χριστόν, και να πανηγυρίζουν οι επιστήμες που σέβονται τον ρόλο τους και υπηρετούν τον όλο άνθρωπο και όχι ανιστόρητες και απάνθρωπες σκοπιμότητες.
Εκείνο που τους καθιστά «τρεις μεγίστους φωστήρας της Τρισηλίου Θεότητος», δεν είναι τα γράμματα, αλλά η αγιότης των. Αυτή, που ελάμπρυνε τον ελληνικόν λόγον. Και από διανοητικόν τον μετουσίωσεν εις πνευματικόν διό και θέλγοντα τας καρδίας των πιστευόντων… χωρίς την αγιότητα της ψυχής, δεν θα ήσαν παρά φιλόσοφοι ή θεολογούντες, ανίκανοι να ανέλθουν εις τας κορυφάς της «γνώσεως», όπου έφθασαν.
Δυστυχώς, υπάρχουν και πολλοί νέοι που αγνοούν την ύπαρξή των. Ασχολούμαστε με την δυτική φιλοσοφία που αποτελεί, θα λέγαμε, παραστρατημένο-νόθο παιδί της αρχαιοελληνικής γραμματείας και όχι γνήσιο. Μεγάλη η ευθύνη όλων μας. Ποτέ βέβαια δεν είναι αργά.
Σχέδια ζωγραφικής για μικρά παιδιά τα οποία σχεδίασε η πρεσβυτέρα Αναστασία Τολιοπούλου. Όσοι γονείς ενδιαφέρονται, μπορούν να τα εκτυπώσουν και να τα δώσουν στα παιδιά τους για να τα χρωματίσουν.
Σχέδια ζωγραφικής για μικρά παιδιά τα οποία σχεδίασε η πρεσβυτέρα Αναστασία Τολιοπούλου. Όσοι γονείς ενδιαφέρονται, μπορούν να τα εκτυπώσουν και να τα δώσουν στα παιδιά τους για να τα χρωματίσουν.
Εφόσον λοιπόν… το πρόβλημα της βίας στα παιδιά είναι πρωτίστως πνευματικό, η λύση δεν μπορεί να είναι άλλη από πνευματική. Βρίσκεται στην ελληνορθόδοξη παράδοσή μας και τον ελληνορθόδοξο τρόπο ζωής, ο οποίος πρέπει να γαλουχήσει την νεολαία μας, αποσπώντας την από την σύγχρονη χοάνη της αποστασίας από το Θεό, του ηθικού αμοραλισμού και του δικαιωματισμού…
τό τελειότερον πρότυπον παιδαγωγοῦ καί διδασκάλου ἐμφανίζεται ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Χριστοῦ. Οὗτος ὑπῆρξε καί θά παραμείνῃ ὁ παιδαγωγός νέων καί γερόντων, ὅλων τῶν αἰώνων, μέ ἀσύλληπτον παιδαγωγικήν δραστηριότητα καί ἀπροσδιόριστον διδακτικήν ἱκανότητα, ἱδρυτής τῆς παγκοσμίου χριστιανικῆς Παιδαγωγικῆς καί τελειότατον ὑπόδειγμα ὅλων τῶν παιδαγωγῶν καί διδασκάλων…
Σχέδια ζωγραφικής για μικρά παιδιά τα οποία σχεδίασε η πρεσβυτέρα Αναστασία Τολιοπούλου. Όσοι γονείς ενδιαφέρονται, μπορούν να τα εκτυπώσουν και να τα δώσουν στα παιδιά τους για να τα χρωματίσουν.
Η θρησκευτικότητα αποτελεί μια από τις βασικότερες ανάγκες της ανθρώπινης ύπαρξης.
Τί σχέση ἔχει ὁ κύκλος μὲ τὴν ἐγκύλιο; Ἐγκύκλιος εἶναι τὸ ἐπίσημο ἔγγραφο τὸ ὁποῖο περιλαμβάνει ὁδηγίες γιὰ τὴν ἑρμηνεία καὶ ἐφαρμογὴ διαταγμάτων, κανονισμῶν, νόμων καὶ τὴν ἀντιμετώπιση ὁρισμένων προβλημάτων καὶ κοινοποιεῖται ἀπὸ μία ἀνώτερη Ἀρχὴ στὶς ὑφιστάμενές της. Διαφανὴς ἡ ἐτυμολογία της: ἀπὸ τὴν πρόθεση ἐν καὶ τὸν κύκλο…
Η κατάσταση αυτή έχει φέρει στα όρια τους και τους μαθητές, οι οποίοι ξεκινούν να απέχουν από σήμερα από τα μαθήματα.
Τὸ ρῆμα «ξεχνῶ» «σταματῶ νὰ θυμᾶμαι, δὲν διατηρῶ στὴ μνήμη μου» τὸ χρησιμοποιοῦμε ὅσοι εἴμαστε πάνω ἀπὸ σαράντα καθημερινά. Ὅταν ἀρχίζῃ ἡ βιολογικὴ ἀποδόμηση τοῦ ἀνθρώπου, λέμε: «αὐτὸς τὰ ἔχει χάσει»…
«Ἡ ἄμεση ἢ ἔμμεση ἐπίδραση τοῦ ἀλφαβήτου τῆς Ἑλληνικῆς, τοῦ λεξιλογίου της, τοῦ συντακτικοῦ της καὶ τῆς λογοτεχνίας της ἦταν καὶ εἶναι τεράστια» γράφει ὁ Ἱσπανὸς ἑλληνιστής, γλωσσολόγος, μεταφραστὴς καὶ μέλος τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν Φρανθίσκο Ρ. Ἀδράδος στὸν πρόλογο τοῦ βιβλίου του «Ἱστορία τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας»…
Σχέδια ζωγραφικής για μικρά παιδιά τα οποία σχεδίασε η πρεσβυτέρα Αναστασία Τολιοπούλου. Όσοι γονείς ενδιαφέρονται, μπορούν να τα εκτυπώσουν και να τα δώσουν στα παιδιά τους για να τα χρωματίσουν.
“Ἡ Ἑλληνικὴ καὶ ἡ Κινεζικὴ εἶναι οἱ μοναδικὲς ὁμιλούμενες γλῶσσες ἀκόμη καὶ σήμερα, τῶν ὁποίων ἡ ὕπαρξη εἶναι γνωστὴ ἐδῶ καὶ 3.500 χρόνια. Καὶ δὲν ὑπάρχει ἀμφιβολία ὅτι, ἂν κρίνουμε ἀπὸ τὴν ἐπίδραση ποὺ ἄσκησαν σὲ ὅλες τὶς εὐρωπαϊκὲς γλῶσσες, ἡ Ἐλληνικὴ εἶναι ἡ πρώτη γλῶσσα τοῦ κόσμου…”
μορμολυκεῖον ἢ μορμολύκειον: φόβητρον ἢ προσωπίδα ποὺ χρησιμοποιοῦσαν στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα γιὰ ἐκφοβισμὸ τῶν παιδιῶν
Στὸν περήφημο ὔμνο τῆς ἀγάπης στὸ 6ο ἐδάφιο συναντᾶμε τὸ ρῆμα «περπερεύομαι». «Ἡ ἀγάπη μακροθυμεῖ, χρηστεύεται, ἡ ἀγάπη οὐ ζηλοῖ, ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται, οὐ φυσιοῦται». (Α΄ Κορινθίους 13, 4). Τὸ σπάνιο ρῆμα περπερεύομαι σημαίνει «καυχιέμαι ἢ κομπάζω γιὰ τὸν ἑαυτό μου».
Μπορεί το πρώτο κουδούνι για την φετινή σχολική χρονιά να χτύπησε πριν από μόλις ένα μήνα, όμως τα προβλήματα και τα εμπόδια έχουν ήδη κάνει την εμφάνισή τους, σε πολλά σχολεία της χώρας. Χαρακτηριστική είναι η κατάσταση που επικρατεί στο 3ο Δημοτικό Σχολείο Περιστερίου και ειδικότερα στην Α’ Δημοτικού, αφού σε μια τάξη βρίσκονται 24 μαθητές…
Πτωχὸς στὰ ἀρχαῖα ἑλληνικὰ εἶναι ἐκεῖνος ποὺ ζαρώνει ἀπὸ τὸν φόβο του, ὁ ἐπαίτης, ὁ ζητιάνος. Ἔχει σχηματιστῆ ἀπὸ τὴν ρίζα τοῦ ρήματος πτήσσω «φοβίζω, μαζεύομαι, ζαρώνω».
π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου: Θεμελειώδεις θέσεις τῆς στοιχειώδους παιδείας
Ἡ Ἐπιλύχνιος Εὐχαριστία, τὸ γνωστό μας «Φῶς Ἱλαρὸν» εἶναι ἀρχαῖος ὕμνος, ποὺ συνδέθηκε μὲ τὴν ἀκολουθία τοῦ Ἑσπερινοῦ ἀπὸ τοὺς πρώτους χριστιανικοὺς χρόνους.
Βρῆκα μιὰ μικρὴ ἐκκλησία ὅλο τρεχούμενα νερά
καὶ τὴν κρέμασα στὸν τοῖχο. Τὰ μανουάλια της εἶναι
πήλινα καὶ μοιάζουν μὲ τὰ δάχτυλά μου ὅταν γράφω.
Πατριώτης εἶναι ἐκεῖνος ποὺ ἀγαπᾶ τὴν πατρίδα του, ὁ φιλόπατρις. Τί σήμαινε ὅμως στὴν ἀρχαία Ἑλληνική; Πατριώτης εἶναι αὐτὸς ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὴν ἴδια χώρα, ὁ συμπατριώτης, ὁ ὁμοήθης, ὁ ὁμόγλωσσος. Ὣς ἐδῶ ἡ σημασία του δὲν μᾶς ξενίζει.
Παρατηρώντας κάποιος όλα όσα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό ανάμεσα στους νέους, αισθάνεται ότι πρόκειται για μια αφηνιασμένη ομάδα παιδιών, των οποίων ο εσωτερικός κόσμος είναι κενός. Αυτή η έλλειψη, μάλιστα, είναι εκείνη που τους ωθεί να επιδίδονται σε βίαιες και επιθετικές ενέργειες, δηλώνοντας, έτσι, την έντονη διαμαρτυρία τους για την ελλειπτική αγωγή και ανατροφή τους.
Εἶναι παρήγορο ποὺ πληθαίνουν οἱ ἱστότοποι, οἱ ἐφαρμογὲς ποὺ καταγίνονται μὲ γλωσσικὰ θέματα. Χρειάζεται ὅμως προσοχή, διότι παρὰ τὶς καλὲς προθέσεις, στοὺς ἱστοχώρους αὐτοὺς ἐπιπολάζουν λάθη καὶ ἀστοχίες.
ΣΧΕΔΙΑ ΓΙΑ ΜΙΚΡΑ ΠΑΙΔΙΑ – 105. Εκκλησάκι
Φίλος τοῦ ἱστοχώρου ἀπορεῖ γιατὶ ὁ ρηματικὸς τύπος ἐπόθει γράφεται μὲ ει καὶ ὄχι μὲ η, ὅπως τὸ ἐπωλήθη, τὸ ἐτέθη, τὸ ἀνελήφθη.
Δὲν ὑπῆρχε πλέον οἰκία ὀρθή, δὲν ὑπῆρχε στέγη καὶ ἄσυλον, εἰς ὅλον τὸ ὀροπέδιον ἐκεῖνο, παρὰ τὴν ἀπορρῶγα ἀκτήν…
Διαλάμπω = κατέχω ξεχωριστὴ θέση καὶ συνεκδοχικὰ εἶμαι διακεκριμένος…
Στὴν ὀρθόδοξη παράδοσή μας τὰ μόνα γενέθλια ποὺ ἑορτάζουμε εἶναι τοῦ Χριστοῦ, τῆς Παναγίας καὶ τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου. Τὰ τελευταῖα χρόνια ἑορτάζονται τὰ γενέθλια ἑνὸς ἑκάστου κατ΄ ἀπομίμησιν δυτικῶν προτύπων. Στὸν ἑορτάζοντα εὐχόμαστε: «Νὰ τὰ ἑκατοστήσῃς» καὶ τὸ γράφουμε μὲ η. Μᾶς διαφεύγει ὅμως μιὰ λεπτομέρεια…
Δήλωση απαλλαγής για το μάθημα της Σεξουαλικής Διαπαιδαγώγησης
Επιμέλεια – Παρουσίαση : Μαρία Πασχαλίδου