Ρήσεις και Διηγήσεις Αγίου Παϊσίου (ρνθ-ρξς). Από την Ασκητική και Ησυχαστική Αγιορείτικη Παράδοση

11 Αυγούστου 2023 σε ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ, ΑΣΚΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΗΣΥΧΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ, ΒΙΟΓΡΑΦΙΕΣ, ΒΙΟΙ ΑΓΙΩΝ, ΟΙ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΑΣ

ρνθ’

      «Δέν πρέ­πει νά μπερ­δεύ­ου­με τό μέ­σον μέ τήν ἐ­νέρ­γεια τοῦ Θε­οῦ. Νά, ἦ­ταν ἕ­νας Γέ­ρον­τας στήν Προ­βά­τα καί εἶ­χε σαρ­κι­κό πό­λε­μο. Ἔ­κα­νε ἄ­σκη­ση, καί γιά ν᾿ ἀ­παλ­λα­γῆ, πῆ­ρε μιά πέ­τρα καί χτυ­ποῦ­σε τό κε­φά­λι του γιά νά τόν ἐ­λε­ή­ση ὁ Θε­ός. Πράγ­μα­τι, ὁ Θε­ός βλέ­πον­τας τόν πο­λύ κό­πο τόν ἐ­λέ­η­σε, ἀλ­λά αὐ­τός κα­τέ­λη­ξε στό συμ­πέ­ρα­σμα ὅ­τι τό χτύ­πη­μα τῆς πέ­τρας στό κε­φά­λι ἀ­παλ­λάσ­σει τόν ἄν­θρω­πο ἀ­πό τούς πο­νη­ρούς λο­γι­σμούς».

ρξ’

«Αὐ­τό πού βο­η­θᾶ τούς ἄλ­λους θε­τι­κά εἶ­ναι τό πα­ρά­δειγ­μά μας τό χρι­στι­α­νι­κό καί ἡ ζω­ή μας ἡ χρι­στι­α­νι­κή».

ρξα’

«Ἀ­πό τήν στιγ­μή πού θά πι­στέ­ψει ὁ ἄν­θρω­πος ὅ­τι δέν ἔ­σφα­λε, ἤδη ἔ­κα­νε ἕ­να με­γά­λο σφάλ­μα».

ρξβ’

«Ὁ  κα­θέ­νας  ἑρ­μη­νεύ­ει  κά­τι  ἀ­νά­λο­γα  μέ  τήν πνευ­μα­τι­κή κα­τά­στα­σή του».

ρξγ’

«Ἀ­πό τήν στιγ­μή πού θά ἔρ­θει κά­ποι­ος στήν θέ­ση τοῦ ἄλ­λου (κα­τα­νο­ή­ση τήν δυ­σκο­λί­α του), τό­τε,ἄς  ὑ­πο­θέ­σου­με, τόν ἀ­γα­πᾶ πραγ­μα­τι­κά. Τότε βγάζει τόν  ἑ­αυ­τό του (φι­λαυ­τί­α) ἀ­πό τήν ἀ­γά­πη, ἀ­νέ­χε­ται καί ὑ­πο­μέ­νει τά πάν­τα».

ρξδ’­

«Ὅ­ταν λέ­με ὅ­τι θά μποῦ­με στήν θέ­ση τοῦ ἄλ­λου γιά νά τόν κα­τα­λά­βου­με, δέν ση­μαί­νει ὅ­τι θά τοῦ πά­ρου­με τήν θέ­ση. Γιά νά κα­τα­λά­βω τόν μά­στο­ρα πό­σο κου­ρά­ζε­ται, πρέ­πει νά γί­νω τέσσερα– πέν­τε χρό­νια μά­στο­ρας; Ἅ­μα συμ­πά­σχης μέ τόν πο­νε­μέ­νο, τόν ἄρ­ρω­στο, ἔρ­χε­σαι στήν θέ­ση τοῦ ἄλ­λου, στό δι­α­κό­νη­μα, χω­ρίς νά τό κά­νης. Ἄς ὑποθέσουμε, βλέ­πω ἕ­να μι­κρό παι­δί. Πρέ­πει νά γί­νω μι­κρό παι­δί γιά νά τό κα­τα­λά­βω; Νά ἔλ­θω στήν θέ­ση του, νά σκε­φθῶ ὅ­τι εἶ­ναι φα­σκι­ω­μέ­νο, δε­μέ­νο σφι­χτά, θέ­λει νά ξυ­στῆ, νά κου­νη­θῆ, πο­νά­ει, κλαί­ει δέν μπο­ρεῖ νά τό πῆ. Δέν θά μπεῖ ὁ γέ­ρος στήν κού­νια (καί κού­νι­ες με­γά­λες ποῦ νά βροῦ­με;), γιά νά κα­τα­λά­βη τό κα­η­μέ­νο τό μι­κρό».

ρξε’

«Ὁ Θε­ός δί­νει τόν ζῆ­λο στήν ἀρ­χή· ἐρ­χό­μα­στε στό Μο­να­στή­ρι. Ὕ­στε­ρα παίρ­νει λί­γο τόν ζῆ­λο,   γιά νά ἀ­γω­νι­σθοῦ­με τα­πει­νά».

ρξς’

«Ἄλ­λοι μι­λᾶ­νε, για­τί ἔ­χουν ἐκ φύ­σε­ως χά­ρι­σμα. Ἄλ­λοι ἔ­χουν χά­ρι­σμα νά σι­ω­ποῦν. Σκο­πός εἶ­ναι νά ἁ­γιά­ση ὁ κα­θέ­νας τό χά­ρι­σμά του».

Διαβάστε ΕΔΩ τα προηγούμενα σχετικά άρθρα