λς’
«Ἕνας ἡλικιωμένος, πού γιά χρόνια πολλά δέν ἀναπαύεται πουθενά, αὐτός θά βρεῖ ἀνάπαυση, ἄν κοιτάξη τόν ἑαυτό του καί κάνη ἐργασία στόν παλαιό ἄνθρωπο. Δέν θά βρεῖ ἀνάπαυση δηλαδή στά ἐξωτερικά μέ τό νά ψάχνη καί νά ἐπισκέπτεται Μοναστήρια. Ἄλλο, ἄν κανείς εἶναι στίς ἀρχές καί ψάχνη μέ ταπείνωση νά βρῆ κάτι».
λζ’
«Πρέπει ὁ καθένας νά ἁγιάση τήν κλίση του, αὐτό πού μπορεῖ νά κάνη. Ἄς ποῦμε τώρα ἐγώ νά πήγαινα γιά ψάλτης στό Πρωτᾶτο, νά πάρω τήν θέση τοῦ Φιρφιρῆ. Γίνεται αὐτό; Δέν μπορῶ. Θά κοιτάξω τί ἄλλο μπορῶ, νά ἁγιάσω τήν κλίση μου, σάν τόν ἀχθοφόρο τοῦ Πειραιᾶ πού ἀνέστησε τόν νεκρό πεθερό του. Αὐτός μέ τήν ἁγία του ζωή ἁγίασε καί ὁλόκληρο τό λιμάνι καί πολλοί ἀλλοιώθηκαν ἀπό τήν ζωή του. Καί ὅμως δέν ἔλεγε, “γιατί νά μή γίνω καλόγηρος;”. Ἄν ἦταν γιά καλόγερος, δέν θά παντρευόταν».
λη’
«Βασικά πράγματα εἶναι ἡ ταπείνωση, ἡ καλωσύνη καί ἡ ἁπλότητα. Καλωσύνη εἶναι νά σκέπτεται κανείς τί ἀναπαύει πρῶτα τόν ἄλλον, ὄχι τί μᾶς βολεύει ἐμᾶς. Καί ὁ Θεός δέν εἶναι ἄδικος· ἔπειτα ἀναπληρώνει ὅ,τι χάσαμε στήν προσπάθειά μας νά βοηθήσουμε τόν ἀδελφό μας».
λθ’
«Ὅσοι ἔχουν πολύ ἐνθουσιασμό καί πολύ ἐγωϊσμό πρέπει νά εἶναι στήν ὑπακοή, γιά νά κόβουν τό θέλημά τους».
Διαβάστε ΕΔΩ τα προηγούμενα σχετικά άρθρα