Αυτό το σημείο λοιπόν στον αρχαιολογικό χώρο της Ελευσίνος ήταν και το έναυσμα για το ντοκυμαντέρ του Φίλιππου Κουτσαφτή, ο οποίος για δέκα χρόνια κινηματογραφούσε την απλή και παραδοσιακή ζωή των κατοίκων της Ελευσίνος, η οποία άρχισε να απειλείται με εξαφάνιση μαζί με τον μοναδικό στον κόσμο αρχαιολογικό χώρο, εξαιτίας της εκβιομηχάνισης της περιοχής.
Ο Χριστός Ετέχθη, χρόνια πολλά σε όλους ανεξαιρέτως (υβριστές και μη υβριστές), γεμάτα με Φώτιση, Αγάπη και Υγεία! Για λόγους […]
Η Ελληνική αλλά και παγκόσμια πραγματικότητα όμως μας διαψεύδουν. Οι νεοφιλελεύθερες ολιγαρχίες (ελίτ), οι οποίες έφεραν το καθεστώς των μετα-δημοκρατιών (όπως ακριβώς είναι και η δική μας σύγχρονη Ελληνική μεταδημοκρατία), είναι αυτές οι οποίες επιβάλλουν την ισχύ και τον αυταρχισμό τους, ανάλογα φυσικά με τα συμφέροντά τους.
Η Ιστορία είναι γνωστό αφενός μεν ότι επαναλαμβάνεται και ανακυκλώνεται αλλά και αφετέρου ότι κρύβει στα σπλάχνα της λεπτομέρειες για πρόσωπα και γεγονότα, η ύπαρξη και δράση των οποίων έχει αποτελέσει ορόσημο στην κυριολεξία στην ζωή και στον πολιτισμό του ανθρώπου μέχρι και σήμερα.
Δεν επικρίνονται όσοι πολίτες επέλεξαν τον λεγόμενο πολιτικό “γάμο”. Ο κάθε άνθρωπος ελεύθερα επιλέγει πώς θέλει να ζήσει και αυτό είναι ελεύθερο δικαίωμά του. Η κατάκριση εξάλλου είναι απορριπτέα και το λιγότερο απαράδεκτη!
Η κοσμοθεωρία της Δύσης, η λατρεία και η αποθέωση της ύλης, του ανθρώπου της πτώσης και η ατέρμονη προσπάθειά της να εξαφανίσει Τον Θεό πολεμώντας Τον ευθέως. Όλη η θεομαχία της Δύσης εδράζεται στην λογική του “ζήσε όπως θέλεις”, “κάνε ό,τι θέλεις”, κοινώς κάνε το θέλημά σου, όποιο κι αν είναι αυτό, ακόμη κι αν βλάπτει τον άνθρωπο
Δυστυχώς όμως ένα συγκεκριμένο απόσπασμα της ομιλίας αυτής είναι ιστορικά ανακριβές, καταθλιπτικό στην ουσία του και διεπόμενο από την ορθολογιστική αυτολατρεία του ουμανισμού της Δύσης, ενώ συγχρόνως αποτυγχάνει παταγωδώς να δικαιολογήσει το θέμα της απόλυτης και αυταρχικής απαγορεύσεως της Ορθόδοξης θρησκευτικής λατρείας στην χώρα μας
Σίγουρα όλοι θέλουμε να λήξει το συντομότερο δυνατό όλη αυτή η ταλαιπωρία, να μην υπάρχουν άλλα ανθρώπινα θύματα και να βρεθούν λύσεις δημοκρατικές λογικές και εφαρμόσιμες, οι οποίες όμως να μην συνθλίβουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ελευθερίες, στον πυρήνα και την ουσία τους. Συμβαίνει όμως τελικά κάτι τέτοιο ή όχι;
17 Ιανουαρίου 1896 ο μεγάλος Άγιος της Εκκλησίας μας, ο Άγιος Νεκτάριος στο δοκίμιο του με τίτλο ” Περί της Ελληνικής Φιλοσοφίας ως παιδαγωγού των Ελλήνων προς τον Χριστιανισμό ” γράφει με απόλυτη σαφήνεια και ξεκάθαρα :
Ενώ η χώρα μαστίζεται από μία γενική παράνοια λόγω ενός ιού, ενώ ήδη εφαρμόζονται μέτρα ελέγχου και περιορισμού – απαγόρευσης της κυκλοφορίας για όλους τους Έλληνες πολίτες, ενώ περιορίζονται ατομικές ελευθερίες προκειμένου να διαφυλαχθεί η υγεία όλων μας και να περιορίσουμε όσο το δυνατό περισσότερο τους θανάτους, η κυβέρνηση εντελώς αψυχολόγητα στο υπ’ αριθμόν ΦΕΚ B’ 985/22-03-2020, προβαίνει σε μία ανεξήγητη νομοθετική ρύθμιση αναιρώντας η ίδια όσα μέτρα έχει λάβει