Η ‘’Ενωμένη Ρωμηοσύνη’’ και ο ιερός ναός Αγίου Νικολάου Κάτω Πατησίων, οδού Αχαρνών, της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών πραγματοποίησαν την Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2024 εκδήλωση-ομιλία με θέμα τον «Μακεδονικό Αγώνα» και ομιλητή τον δρ. Φιλοσοφίας, Οικονομικών και Κοινωνικών επιστημών και διευθυντή Λυκείου της Ιονίου Σχολής Μελέτη Μελετόπουλο.
Τί επέτυχε λοιπόν με τη θυσία του; Έσωσε τη Μακεδονία, καθώς, όπως έγραψε ο εθνικός μας ποιητής Κωστής Παλαμάς, «την έφερε πιο κοντά». Αφύπνισε δηλαδή την κοιμισμένη συνείδηση ηγητόρων και λαού και έσπευσαν τότε όλοι να σώσουν τη Μακεδονία. Και την έσωσαν, αν και δεν είχαν την ηθική υποστήριξη ουδενός ισχυρού κράτους. Οι χώρες Αυστρία, Ρωσία και Ιταλία τηρούσαν ανθελληνική στάση…
Παιδιά μου , γιατί χύνεται δάκρυα με τόση λαύρα κι όλα φοράτε μαύρα στο έρμο αυτό σχολειό ;
– Έκαψαν τη δασκάλα μας Βούλγαροι δολοφόνοι κι έχουμε μείνει μόνοι, χωρίς μανούλα πλειό.
Ζούμε σε κατ’ εξοχήν αντιηρωική εποχή. Ως άνθρωποι που βιώνουμε έκδηλη τήν παρακμή, απόρροια της πνευματικής κρίσης που μας ταλανίζει, αισθανόμαστε έντονη την αποστροφή προς κάθε τι που μας ελέγχει για την κατάντια μας. Οι πρώτοι, που επιχειρείται να καλυφθούν με πέπλο λήθης, είναι οι άγιοι της Εκκλησίας. Ακολουθούν οι ήρωες της πατρίδας, όπως ο θεωρητικά ακόμη τιμώμενος Παύλος Μελάς.
Πριν από λίγες ημέρες ήταν η επέτειος του θανάτου του Παύλου Μελά, η οποία, ως συνήθως, πέρασε απαρατήρητη…Σε μια επιστολή του στη σύζυγό του Ναταλία Δραγούμη έγραφε ο Παύλος Μελάς: «Δεν παύω να σκέπτωμαι το παιδί μου. Του εύχομαι με όλη μου την καρδιά, όταν έλθη η σειρά του, να αισθανθεί την χαράν που αισθανόμεθα όλοι εδώ ότι υπερασπιζόμεθα την πατρίδα.
Ο Παύλος Μελάς (29 Μαρτίου 1870 – 13 Οκτωβρίου 1904) ήταν αξιωματικός πυροβολικού του ελληνικού στρατού και μακεδονομάχος. Γεννήθηκε στη Μασσαλία το 1870. Στάθηκε από τους πρωτεργάτες του Μακεδονικού αγώνα, συμμετέχοντας στο Μακεδονικό Κομιτάτο και πραγματοποιώντας περιοδείες στη Μακεδονία.
Την Κυριακή 13 Οκτωβρίου με αφορμή την συμπλήρωση 120 ετών από τον θάνατο του ήρωα Μακεδονομάχου Παύλου Μελά θα τελεσθεί στον Ιερό Ναό Οσίου Νίκωνος Σπάρτης μνημόσυνο στο τέλος της Θείας Λειτουργίας και σύντομη εκδήλωση μνήμης, από την Ενωμένη Ρωμηοσύνη
120 χρόνια από τον θάνατο του Παύλου Μελά
Κάθε τέτοιες μέρες μετά την επέτειο της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας, ένιωθα ανέκαθεν την ανάγκη να “γιορτάσω” στις τάξεις μου (την ώρα της Λογοτεχνίας) τη γέννηση ενός εθνικού ήρωα που τιμάται ιδιαίτερα στην Μακεδονία ως πρωτομάρτυρας στον αγώνα απελευθέρωσής της από τον τουρκικό ζυγό.
Mια ακόμη ταινία μικρού μήκους από τον σκηνοθέτη ιστορικών ταινιών Φώτη Πάσσο. Η ταινία συνδέεται με την ιστορία της Μακεδονίας μας στα χρονικά του Παύλου Μελά και των Μακεδονικών αγώνων.
Σαν σήμερα ο Παύλος ο Μελάς
για σε Μακεδονία μου πεθαίνει
και σείεται η κοιμωμένη Ελλάς!
Της λευτεριάς η σάλπιγγα σημαίνει!
Τα βόρεια σύνορα της ελεύθερης Ελλάδας αποτελούσε η Θεσσαλία. Αντιλαμβανόμαστε, λοιπόν, ότι ένα μεγάλο τμήμα του ελληνισμού παρέμεινε υποδουλωμένο στην οθωμανική αυτοκρατορία. Η Θεσσαλία του Ρήγα Φεραίου, η Μακεδονία του Μεγάλου Αλεξάνδρου και άλλες ένδοξες και ελληνικότατες περιοχές Ήπειρος, Κρήτη, Θράκη και πόλεις όπως
Ιωάννινα, Θεσσαλονίκη, Μοναστήρι, Ρόδος , Βέροια στέναζαν κάτω από την μπότα του τούρκου δυνάστη.
Το πρωινό της Κυριακής 09/10/22, μέλη και φίλοι της Ενωμένης Ρωμηοσύνης στην Πτολεμαΐδα, ξεκινήσαμε την βόλτα μας με πρωινό εκκλησιασμό στην Ιερά Μονή Αγίου Αθανασίου Εράτυρας (Βοΐου). Μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας απολαύσαμε το καφεδάκι μας καθώς και το πλουσιοπάροχο κέρασμα της Μονής, έξω στον προαύλιο χώρο, μιας και η ηλιόλουστη μέρα ήταν ιδανική!
Συγκεντρωμένοι ἐδῶ σήμερα τελοῦμε τὸ μνημόσυνο τῶν ἡρώων μαχητῶν τῆς Μάχης τῆς Δοϊράνης. Προσκυνοῦμε τὴν ἱερή τους μνήμη. Προσκυνοῦμε τὶς ἱερὲς σκιές τους ποὺ λάμπρυναν τὸ εἰκονοστάσι τοῦ Γένους. Πότισαν τὸ δέντρο τῆς λευτεριᾶς καὶ αὐτὸ ἀνθεῖ.
Χαιρόταν που το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικότατης Μακεδονίας τουλάχιστον είχε ελευθερωθεί. Αλλά τον τσάκισε η είδηση ότι θα έμενε εκτός συνόρων το αγαπημένο του Μοναστήρι. Τόσο πολύ λυπήθηκε, που σ’ όλη την υπόλοιπη ζωή του τον συντρόφευαν οι αναμνήσεις που πέρασε εκεί και η νοσταλγία να επιστρέψει σ’ αυτή την πόλη.
Η Ενωμένη Ρωμηοσύνη στην Κρήτη, τέλεσε στον Ι.Ν.Αγιων Αποστόλων Σκουτελώνα, μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών του Παύλου Μελά καθώς και των Μακεδονομάχων που έπεσαν υπέρ Πίστεως και Πατρίδος.
Η Ενωμένη Ρωμηοσύνη Αγρινίου με σκοπό να αποτίσει φόρο τιμής στους Μακεδονομάχους Αγωνιστές πραγματοποίησε το Σάββατο 17 Οκτωβρίου μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, στον Ιερό Ναό Αγιου Κυπριανού στο Παναιτώλιο, επιμνημόσυνη δέηση για τον Παύλο Μελά…
Εγώ, άγγελέ μου, δεν πολέμησα. Πολέμησε, όμως, ο πατέρας μου, δηλαδή ο προπάππος σου. Ο Αγώνας τον είχε βρει παλληκαράκι είκοσι χρονών. Σαν να τον βλέπω, τώρα, να μας διηγείται γεγονότα και περιπέτειες από τα χρόνια εκείνα.
Εγώ, άγγελέ μου, δεν πολέμησα. Πολέμησε, όμως, ο πατέρας μου, δηλαδή ο προπάππος σου. Ο Αγώνας τον είχε βρει παλληκαράκι είκοσι χρονών. Σαν να τον βλέπω, τώρα, να μας διηγείται γεγονότα και περιπέτειες από τα χρόνια εκείνα.
Παιδιά μου , γιατί χύνεται δάκρυα με τόση λαύρα κι όλα φοράτε μαύρα στο έρμο αυτό σχολειό ;
– Έκαψαν τη δασκάλα μας Βούλγαροι δολοφόνοι κι έχουμε μείνει μόνοι, χωρίς μανούλα πλειό.
Ο Παύλος Μελάς (29 Μαρτίου 1870 – 13 Οκτωβρίου 1904) ήταν αξιωματικός πυροβολικού του ελληνικού στρατού και μακεδονομάχος. Γεννήθηκε στη Μασσαλία το 1870. Στάθηκε από τους πρωτεργάτες του Μακεδονικού αγώνα, συμμετέχοντας στο Μακεδονικό Κομιτάτο και πραγματοποιώντας περιοδείες στη Μακεδονία.
Απόγονοι του ήρωα των Μακεδονικών Αγώνων, Παύλου Μελά, «ζουν και βασιλεύουν στην Αυστραλία»- ο τρισέγγονός του, με το ίδιο όνομα, […]
Ιωάννη Σαρσάκη Υπαξιωματικού Αγαπητοί φίλοι, σαν σήμερα πριν 109 χρόνια σκοτώθηκε στην ιερή γη της Μακεδονίας ένας περίεργος τύπος. Ήταν […]
