Ο μακαριστός Γέρων Γεώργιος Καψάνης, προηγούμενος της Ι. Μ. Γρηγορίου Αγίου Όρους ομιλεί για τις νέες ηλεκτρονικές ταυτότητες και για το εάν θα είναι για εμάς μια μεγάλη ευκολία ή τελικά θα αποτελέσουν μάλλον μια ψηφιακή φυλακή που πρέπει πάση θυσία να αποφύγουμε
Στήν Ὀρθοδοξία ἔχουμε ἀκριβῶς τήν ἀντίθετη κατεύθυνση. Δέν ἐπιχειρεῖ ὁ ἄνθρωπος μέ τίς ἀτομικές του δυνάμεις νά ἀνακαλύψει τόν Θεό. Ἀντίθετα, ὁ ἴδιος ὁ Θεός ἀποκαλύπτεται στόν ἄνθρωπο. Ὁ Ἴδιος ὁ Θεός, ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, γίνεται ἄνθρωπος, τέλειος ἄνθρωπος καί τέλειος Θεός.
Δε θα είναι απλώς μέσο ταυτοποίησης, αλλά «το μέσο των μέσων», θα την «χτυπάς» παντού… αυτή θα είναι η πιστωτική σου κάρτα…συνδεδεμένη με όλους τους λογαριασμούς. Το σύστημα γεωεντοπισμού που «δε θα έχει», όπως σπεύδουν να καθησυχάσουν διάφοροι (σκοπίμως ή όχι) αδαείς, δεν κρύβεται απαραίτητα στο τσιπάκι, αλλά στις ίδιες τις συναλλαγές. Όταν θα χρησιμοποιείς την κάρτα κάπου, θα ξέρει το κράτος ότι βρίσκεσαι εκεί.
Το ιδεολογικό εποικοδόμημα της εποχής μας επιχειρεί να επιβάλλει την αλήθειά του. Το επιχειρεί με μια καταιγίδα προπαγάνδας και με μεθόδους ιδεολογικής, κοινωνικής και ηθικής εξοντώσεως όσων δεν έχουν την ίδια άποψη με εκείνο. Παρά το ότι είναι μειοψηφία στο κοινωνικό σύνολο θεωρεί ότι αυτό κατέχει την αλήθεια και επομένως έχει την αποστολή να κάνει να «ωριμάσει» ο «αμαθής» και ευμετάβλητος λαός.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) επεξεργάζεται ένα προσχέδιο «Συμφωνίας για την πρόληψη πανδημίας, ετοιμότητα και αντιμετώπιση» που θα παρουσιαστεί στις κυβερνήσεις στη Γενεύη το Μάιο του 2024. Αυτή η συμφωνία θα περιέχει διατάξεις που σκοπεύουν στην εναρμόνιση των περιορισμών στις θεμελιώδεις ελευθερίες των ανθρώπων παγκοσμίως.
… ὁ λόγος γιὰ τὸν ὁποῖο κάποιοι σοφίστηκαν τὴν δημιουργία τοῦ Προσωπικοῦ Ἀριθμοῦ, ἑνός μοναδικοῦ ἀριθμοῦ πού θὰ σὲ χαρακτηρίζει σάν ἄτομο (ἤ «πράγμα») παγκοσμίως, εἶναι γιὰ νὰ γίνεις ἕνα μὲλος μίας παγκόσμιας οἰκογένειας εἴτε σὲ συνδέουν στὸ Internet (βλέπε Μετανθρωπισμό, Χαράρι κλπ.) εἴτε ὄχι, μὲ τὀ ὁποῖο θὰ «ἀναγνωρίζεσαι», θὰ «ταυτοποιεῖσαι», θὰ παρακολουθεῖσαι καὶ θὰ προσδιορίζεσαι…
Είναι ορατή η διεθνής προσπάθεια να περιοριστεί η ελευθερία του λόγου στο όνομα μιας «μοναδικής αλήθειας» των ειδικών και της επιστήμης… Φαίνεται πως βαδίζουμε σε δυστοπικές εποχές που το οργουελιανό «Υπουργείο της Αλήθειας» θα αποφασίζει τι θα διακινείται στο διαδίκτυο και τι όχι…
Τα Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία από όλη την Ελλάδα που υπογράφουν το κείμενο αυτό, εκφράζουν την έντονη διαμαρτυρία τους προς την Ελληνική Κυβέρνηση, για την προαναγγελλόμενη κυκλοφορία ηλεκτρονικών (ψηφιακών) ταυτοτήτων από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο, έπειτα από περίπου 40 χρόνια σταθερής λαϊκής αποδοκιμασίας και απόρριψης παρομοίων κυβερνητικών προσπαθειών…
Μελετώντας την αρχαία ελληνική γραμματεία συναντάμε μια ανθρώπινη σοφία και συχνά κάποια ψήγματα των χριστιανικών αληθειών που ο Θεός “έσπειρε”, φωτίζοντας τους αρχαίους φιλοσόφους ώστε έτσι να προετοιμάσει το έδαφος για να γίνει δεκτό το Ευαγγέλιο του Χριστού…
Πώς οι σύγχρονες συνήθειές μας και η χρήση της τεχνολογίας, γίνονται «μέσο» παρακολούθησης κάθε μας κίνησης. Οι «παγίδες» με το «πλαστικό χρήμα» και ο «δούρειος ίππος» των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Πότε θα εκδοθούν οι νέες ταυτότητες και πού «κρύβεται» το 666.
Επιδιωκόταν η ψυχική θανάτωση, για να επιτευχθεί η μαρξιστική – λενινιστική αναδιάρθρωση. Τα θύματα ήταν πάντοτε υπό την παρακολούθηση των τραμπούκων. Ένα από τα συνθήματα της “αναμόρφωσης” ήταν: “πρέπει να καθαρίζουμε κομμάτι – κομμάτι το μυαλό σας”…
Έτος 2040. Υπήρχε κάποτε μια χώρα, στην οποία οι πολίτες της απαγορευόταν να κοιτάξουν ψηλά στον ουρανό. Ήταν υποχρεωμένοι να περπατούν συνεχώς με το κεφάλι σκυμμένο, να βλέπουν το βρωμισμένο οδόστρωμα, τα πεταμένα σκουπίδια, τις ακαθαρσίες των ζώων στα πεζοδρόμια. Όποιον και να ρωτούσες, κανείς δεν ήξερε να σου απαντήσει γιατί απαγορευόταν να κοιτάξεις τον ουρανό…
Ε! Εσείς, ειδικοί των σωμάτων και των ψυχών. Ξεχάσατε ότι γεννηθήκατε άνθρωποι και τώρα μέσα σας το θεριό δαγκώνει τα σωθικά σας. Πότε θα σταματήσετε να σπέρνετε διχόνοια, πότε θα πάψετε να θερίζετε χαρές; Ω! Έλληνες, ας αφήσουμε τα λόγια κι ας ξαναπιάσουμε τα λουριά. Αυτοί δε φοβούνται μήτε Θεό μήτε άνθρωπο. Ας τους δείξουμε πως η λευτεριά βρίσκεται στα δουλεμένα χέρια…