«Ἀρκετά δίδαξα μέχρι τώρα στά παλληκάρια μου, πῶς νά κρατᾶνε τά ὄπλα καί νά πολεμοῦν. Καιρός εἶναι νά τούς δείξω καί πῶς νά πεθαίνουν»!
«Ἄκουσε, παιδί μου, γρήγορα θά φύγης ἀπό ἐκεῖ». Τοῦ εἶπα: «Γιατί θά φύγω; Εἶναι πολύ καλό τό μέρος καί οἱ συγγενεῖς τῆς γυναίκας πού θά πάρω, εἶναι καλοί ἄνθρωποι». Αὐτός πάλι μοῦ εἶπε: «Θά φύγετε, ἐν᾿ ν᾿ ἄρτουν οἱ Καράμανοι (Τοῦρκοι) νά σᾶς διώξουν». Αὐτό ἦταν προφητεία, ἡ ὁποία ἐκπληρώθηκε ἀκριβῶς, διότι πράγματι, μᾶς ἔδιωξε τήν 20ή Ἰουλίου 1974 ἡ βάρβαρη εἰσβολή τοῦ τουρκικοῦ Ἀττίλα.
Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου : Ποτέ ουδεμία απόφαση για το Εθνικό θέμα της Κύπρου δεν πρέπει να λάβουν οι υπεύθυνοι για την τύχη του Ελληνισμού πριν επισκεφθούν τα «φυλακισμένα μνήματα» στη Λευκωσία. Εκεί οφείλουν να προσκυνήσουν τους τάφους των ηρώων, να μάθουν την ιστορία τους και τη θυσία τους και κυρίως να πληροφορηθούν για ποιο ιδανικό αυτοί οι νέοι Έλληνες έδωσαν τη ζωή τους.
Τα χαράματα της 3ης Μαρτίου 1957 το επίλεκτο αγγλικό σύνταγμα του δούκα του Ουέλινγκτον, κατόπιν προδοσίας, περικύκλωσε το κρησφύγετο του υπαρχηγού της ΕΟΚΑ Γρηγόρη Αυξεντίου, κάτω από τη Μονή Μαχαιρά, όπου αυτός βρισκόταν με μια δράκα συναγωνιστών του.
Με αισθήματα ιερής συγκίνησης τελέσαμε, προ ολίγων ημερών, Τρισάγιο στα Φυλακισμένα Μνήματα, υπέρ αναπαύσεως της ψυχής τού, υπέρ πίστεως και ελευθερίας της Κύπρου ηρωϊκώς αγωνισαμένου και ευκλεώς πεσόντος, υπαρχηγού της Ε.Ο.Κ.Α. Γρηγόρη Αυξεντίου….