Δημοσιεύσεις ετικέτας «ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ»

Βασίλειος Διγενής Ακρίτας: Το έπος των νεοτέρων Ελλήνων

Το αρχαιότερο μνημείο της λόγιας νεοελληνικής λογοτεχνίας είναι το έπος του Βασιλείου Διγενή Ακρίτα (9ος-10ος αι.). Σύμφωνα με την άποψη του Ν. Πολίτη, που την ακολουθούν πολλοί μελετητές, το έπος τον Διγενή Ακρίτα εκφράζει τα ιδεώδη και τους πόθους του ελληνικού γένους…

Ἡ Κωνσταντινούπολη διαχρονικά καί ἡ Ἅλωση τῆς τό 1453

Μέσα ἀπό τίς στάχτες τῆς ἁλώσεως, ἕνα ὁλόκληρο Ἔθνος, τό Γένος τῶν Ρωμηῶν, κράτησε ἄσβεστη τήν ἐλπίδα τῆς ἐλευθερίας καί τήν πίστη στόν Χριστό, ἀρνούμενο νά προσκυνήσει τόν Τοῦρκο δυνάστη. Χρέος λοιπόν ὅλων ἡμῶν τῶν Ἑλλήνων, εἶναι νά μήν ξεχνᾶμε πρόσωπα καί γεγονότα πού σχετίζονται μέ τήν ἴδια μας τήν ταυτότητα.

Μόνο επτά οι επιζώντες μουσουλμάνοι… Το Βυζάντιο εκδικείται

Η μάχη στο Καλταβουτούρο της Σικελίας είναι μια από τις λιγότερο γνωστές της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, αλλά και από τις πλέον καταστροφικές για τους Άραβες αντιπάλους της… Το 880 μ.Χ. οι Βυζαντινοί πέτυχαν μεγάλη νίκη στη θάλασσα κατά των Αράβων. Συνέπεια της εξέλιξης αυτής ήταν ο αυτοκράτορας Βασίλειος Α’ ο Μακεδόνας να αποφασίσει επιχείρηση αντεπίθεσης στην Σικελία.

Νύχτα 10ης Δεκεμβρίου

Δεκέμβρης, καὶ στὴν πρωτεύουσα τὸ ψῦχος εἶναι δριμύ. Σφοδρὴ κακοκαιρία πλήττει τὴ Βασιλεύουσα, ἀλλὰ οἱ συνωμότες εἶναι ἀποφασισμένοι. Θὰ αἰφνιδιαστοῦν ὅμως καὶ γιὰ λίγο θὰ διστάσουν, ὅταν θὰ βροῦν τὸ κρεβάτι τοῦ Νικηφόρου Φωκᾶ ἄδειο.

Μαυρίκιος Τιβέριος [539 – 27 Νοεμβρίου 602]

Ο Μαυρίκιος Τιβέριος γεννήθηκε στην Αραβησσό της Καππαδοκίας το 539 και ήταν γιός του Έλληνα συγκλητικού Παύλου. Κατετάχθη στον στρατό της Ρωμανίας και ανήλθε στις υψηλές θέσεις της ιεραρχίας, σε σημείο ώστε να χρισθεί διάδοχος του αυτοκράτορα Τιβερίου Β’ Κωνσταντίνου.

Ἡ πολιτιστική ἀκτινοβολία τοῦ Βυζαντίου στούς βαλκανικούς λαούς

Τὴν ἐποχὴ τοῦ Ἰουστινιανοῦ τὸν 6ο αἰ. οἱ νόμοι συντάσσονται στὴν ἑλληνικὴ καὶ τὸν 7ο αἰ. ἡ ἑλληνικὴ ἔχει ἐπικρατήσει ὡς ἡ κατεξοχὴν ἐπίσημη γλῶσσα τοῦ κράτους. Στὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα καὶ παιδεία στηρίχθηκε ἡ πνευματικὴ δημιουργία τοῦ Βυζαντίου. Αὐτὴ ἔδωσε τὰ ἐκφραστικὰ μέσα, γιὰ νὰ ἀποδώσει ἡ χριστιανικὴ διδασκαλία τὰ δικά της νοήματα καὶ τὶς δικές της ἀλήθειες.

Ἡ διοικητική ὀργάνωση τῆς Μακεδονίας καί ἡ Θεσσαλονίκη κατά τήν πρώιμη καί τή μέση βυζαντινή περίοδο

Ἡ περιφέρεια τῶν Σκοπίων (ἀρχ. Δαρδανία) καὶ οἱ περιοχὲς τῶν ἀρχαίων Πενεστῶν βορείως τῆς Ἀχρίδας (ἄρχ. Λυχνιδὸς) δὲν ὑπῆρξαν ποτὲ τμήματα τοῦ ἀρχαίου ἑλληνικοῦ Μακεδονικοῦ κράτους …

Ἡ ἑλληνική παιδεία καί ὁ πολιτισμός στό Βυζάντιο

Στὴ βυζαντινὴ παιδεία ἡ Ἐκκλησία κατεῖχε σημαντικὸ ρόλο. Τὰ πρῶτα γράμματα τὰ μικρὰ παιδιὰ τὰ μάθαιναν σὲ σχολεῖα ποὺ διατηροῦσε ἡ Ἐκκλησία (ἀνάγνωση, γραφή, γραμματική, ψαλμούς, μουσική, ἱερὰ ἱστορία).

Ἡ ἑλληνική παιδεία καί ὁ πολιτισμός στό Βυζάντιο

Ἀπὸ τοὺς ἀρχαίους συγγραφεῖς διδάσκονταν Ὅμηρο, Ἡσίοδο, Πίνδαρο, κείμενα τοῦ Δημοσθένους, τοῦ Λυσίου, βασικὲς φιλοσοφικὲς ἀρχὲς τοῦ Πλάτωνος καὶ τοῦ Ἀριστοτέλους, παράλληλα μὲ κείμενα ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφὴ (Ψαλτήριο, Παροιμίαι Σολομῶντος κ.ἄ.) καὶ τοὺς Πατέρες.

Τό ἀληθινό Βυζάντιο

Στὰ χρόνια τῶν Βυζαντινῶν «ἡ βασιλεύουσα πόλις» θὰ εἶχε μία ἐξωτικὴ καὶ ἀλλόκοτη μεγαλοπρέπεια. Χίλιοι κουμπέδες (τροῦλλοι) καταχρυσοὶ λαμποκοπούσανε μέσα στὴ βλογημένη αὐτὴ ἀφεντοπολιτεία. Στὴ μέση στεκότανε, σὰν ἥλιος, ἡ Ἁγιὰ Σοφιά …

Τό Βυζάντιο ὡς μέγεθος τῆς εὐρωπαϊκῆς ἱστορίας

Ὁ Διαφωτισμὸς διαμόρφωσε τὴ δική του ἀντίληψη περὶ τῆς γραμμικῆς ἐξέλιξης τῆς ἱστορίας καὶ περὶ τῆς ἰδέας τῆς προόδου, σύμφωνα μὲ τὶς ὁποῖες τὸ ἱστορικὸ παρελθὸν γενικῶς ὑποτιμᾶται, διότι δὲν παρουσιάζει κάποιο ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον γιὰ τὴ σύγχρονη ἐποχή.

Βυζάντιο καί νεοελληνική λογιοσύνη

Κάθε ἀποσιώπηση τῆς συνέχειας τοῦ ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ, κάθε ἐμφατικὴ ὑπογράμμιση τῆς παρουσίας καὶ ἄλλων λαῶν στὸν ἑλλαδικὸ χῶρο ὡς «ἀνακάλυψης» σπουδαίας ἐπιστημονικῆς σημασίας, εἶναι αὐτόχρημα ὁλοκληρωτικὴ καὶ ὕποπτη.

Η ευάλωτη βυζαντινή ιστορία. Το παράδειγμα του βιβλίου της Β’ Γυμνασίου

Διαπιστώνουμε νὰ δίνεται στὸ βιβλίο μία ὡραιοποιημένη εἰκόνα τῆς Δύσης, τῶν Ἀράβων, τοῦ Ἰσλάμ, τῶν Ὀθωμανῶν καὶ τῶν Σλαβοβουλγάρων καὶ ἀμαυρωμένη τοῦ Βυζαντίου καὶ τοῦ ἑλληνισμοῦ. 

Οι αρετές του βυζαντινού ηγεμόνα

Ἡ κλασσικὴ ἄποψη τῶν ἀναγκαίων ἀρετῶν γιὰ ἕναν κυβερνήτη περιλαμβάνει τέσσερις βασικὲς ἰδιότητες, οἱ ὁποῖες ὀφείλουν νὰ κοσμοῦν τὸν ἰδεώδη ἡγεμόνα. Οἱ ἀρετὲς αὐτὲς εἶναι: ἡ ἀνδρεία, ἡ δικαιοσύνη, ἡ σωφροσύνη καὶ φρόνηση.

Η διοικητική οργάνωση του Βυζαντίου

Τὸ Βυζαντινὸ Κράτος διέθετε ἕνα ἄρτια ὀργανωμένο σύστημα διοικήσεως. Ὁ αὐτοκράτορας συντόνιζε, μὲ τὶς διάφορες κρατικὲς ὑπηρεσίες, τὸν τεράστιο κρατικὸ μηχανισμὸ καὶ διοικοῦσε τὴν ἀπέραντη αὐτοκρατορία.

Η συμβολή του Λέοντος του ιατροσοφιστού και του Παύλου Νίκαιας στη διαμόρφωση των ιατρικών αντιλήψεων στον βυζαντινό κόσμο

Μαρίας Χρόνη Δρ. Βυζαντινῆς Φιλολογίας Ἡ βυζαντινὴ ἰατρικὴ ἀποτελεῖ τὴ σημαντικὴ γέφυρα γιὰ τὸ πέρασμα ἀπὸ τὴν ἀρχαία ἑλληνικὴ ἰατρικὴ […]

ΤΟ “PLAN B” ΤΟΥ ΘΕΟΥ

        Α. Οι κυβερνώντες, όχι ευτυχώς όλοι, στερημένοι λόγω συνειδητής και «αθεράπευτης» αθεΐας, της θείας βοηθείας, πληρώνουν, από […]

Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ (ΒΙΝΤΕΟ)

Παρακολουθήστε την ομιλία του π. Γεωργίου Μεταλληνού με θέμα “Η ιστορική συνέχεια του Γένους μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης” στο Πνευματικό Κέντρο […]