Δημοσιεύσεις ετικέτας «Άγιος Ιάκωβος ο εν Ευβοία»

Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης – Διηγήσεις: “Ἐπικοινωνία μέ Ἁγίους”,”Συλλειτουργοῦσε μέ Ἀγγέλους”

Ο ἅ­γι­ος Ἰ­ω­άν­νης ὁ Ρῶσ­σος γυ­ρί­ζει πλευ­ρό στήν λάρ­να­κα (καί) κά­που κά­που ἐ­ξα­φα­νί­ζε­ται. Ἡ εἰ­κό­να τοῦ ἁ­γί­ου Χα­ρα­λάμ­πους ἔ­φυ­γε (ἀ­πό τήν θέ­ση της) καί πῆ­γε καί στά­θη­κε ὀρ­θή (σέ ἄλ­λο μέ­ρος)

Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης – Διηγήσεις: “Ἐμφάνιση τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Ρώσσου”

Πο­λύς κό­σμος ἔρ­χε­ται στή Χά­ρη μου, ἀλ­λά λίγα εἶ­ναι τά τέ­κνα μου. Οἱ πι­στοί εἶ­ναι πο­λύ λί­γοι. Νο­μί­ζουν πώς κοι­μᾶ­μαι στήν λάρ­να­κα. Ἐ­γώ εἶ­μαι ζων­τα­νός. Δέν μέ βλέ­πουν. Ἐ­γώ ὅ­λους τούς βλέ­πω. Καί φεύ­γω πολ­λές φο­ρές ἀ­πό τήν ἁ­γί­α λάρ­να­κα.Αὐ­τοί δέν μέ βλέ­πουν, δέν μ᾽ ἀ­κοῦν, ἐ­γώ ὅ­μως τούς βλέ­πω, τούς ἀ­κού­ω τί λέ­νε.

Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης – Διηγήσεις: “Ὁ Ἐ­σταυ­ρω­μέ­νος μέ ζωντανό σῶ­μα” “Πο­λύ θαυ­μα­τουρ­γός ὁ ὅ­σι­ος Δαυ­ΐδ” “Πόσες φορές εἶδα τόν ἅγιο Δαυΐδ!”

  Mί­α Με­γά­λη Πα­ρα­σκευ­ή τήν ὥ­ρα τῆς Ἀ­πο­κα­θη­λώ­σε­ως, μό­λις κα­τέ­βα­σε τό Σῶ­μα, ἔ­κλαι­γε μέ με­γά­λη συγ­κί­νη­ση καί δέ­ος. Καί με­τά εἶ­πε: «Πα­τέ­ρες μου, σή­με­ρα δέν κα­τέ­βα­σα σῶ­μα ἁ­γι­ο­γρα­φη­μέ­νο, ἀλ­λά σῶ­μα ἀν­θρώ­πι­νο. Οἱ φλέ­βες Του χτυποῦ­σαν στίς δι­κές μου φλέ­βες. Ἡ σάρ­κα Του ἀκούμπα­γε στήν δι­κιά μου σάρ­κα. Κα­τα­λά­βαι­να τό αἷ­μα νά τρέ­χη στίς φλέ­βες Του».

   

Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης – Διηγήσεις: ” Μέ καίει ἡ ταπείνωση” “Προσφέρω ὅ,τι μπορῶ””Ὁ δι­ά­βο­λος μοῦ ἔ­σπα­σε τό χέ­ρι””Ἀν­τέ­χω τό­σο ξύ­λο;”

Πά­τερ μου, ἐ­κεῖ πού πά­ω τό βρά­δυ στό κελ­λί μου  νά κά­νω τόν κα­νό­να μου, ἔρ­χον­ται αὐ­τοί οἱ πο­νη­ροί⋅ τί τρα­βά­ω ὅ­λη τήν νύχ­τα δέν πε­ρι­γρά­φε­ται μέ λό­γι­α! Εἶ­ναι, πά­τερ μου, 5–6 μα­ζί καί μέ τρα­βᾶ­νε ἀ­π᾽ τά πό­δι­α, μέ χτυ­πᾶ­νε μπου­νι­ές μέ κά­τι μαλ­λι­α­ρά χέ­ρι­α, μέ ἄ­σχη­μα πρό­σω­πα, μέ πό­δι­α σάν κατ­σί­κι­α καί βρω­μᾶ­νε πο­λύ.

Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης – Διηγήσεις: ” Ἡ στενοχώρια εἶναι ἡ μεγαλύτερη ἀρρώστια”

“Πά­τερ μου, μή στε­νο­χω­ρι­έ­σαι, δι­ό­τι ἡ με­γα­λύ­τε­ρη ἀρ­ρώ­στια γιά τόν ἄν­θρω­πο εἶ­ναι ἡ στε­νο­χώ­ρια”. Καί ἔ­γι­νε ἀ­μέ­σως ἄ­φαν­τος με­τά ἀ­πό αὐ­τό καί πῆ­γε στήν θέ­ση του (στό τέμπλο).

Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης – Διηγήσεις: ” Ἀγῶνες γιά τά κτήματα τῆς Μονῆς”

Ἀλ­λά τί νά κά­νω τώ­ρα; Νά φύ­γω ἀ­π᾽ τό Μο­να­στή­ρι νά πά­ω νά πε­ρι­μέ­νω στό κτῆ­μα μήν τό κα­τα­πα­τή­σουν καί κό­ψουν τίς ἐ­λι­ές; Τί νά κά­νω; Ἐ­γώ ἦρ­θα γιά τόν ὅ­σιο Δαυ­ΐδ ἐ­δῶ μέ­σα. Τόν βλέ­πω ζων­τα­νό τόν Ἅ­γιο. Για­τί ὁ ἅ­γιος Δαυ­ΐδ ἐ­δῶ μέ­σα ἁ­γί­α­σε, ἐ­δῶ μέ­σα ἀ­σκή­τευ­σε­”.

Γεώργιος Βόκας (εκπαιδευτικός): Διάβαζα αυτό το βιβλίο και προσευχήθηκα στον Άγιο Ιάκωβο να με κάνει καλά…

…είχα μείνει στην παραπροτελευταία σελίδα και με μια εκ βάθους καρδίας μικρή προσευχή είπα: “Σε παρακαλώ Άγιε μου Ιάκωβε… Δε σε ξέρω…. Δε σε γνωρίζω… Εάν γίνεται κάνε με καλά και να είμαι κοντά στα παιδιά μου και στην οικογένεια μου”…. Και κοιμάμαι… Μέσα σε μια ώρα ύπνου βλέπω τον ίδιο τον Άγιο να μου λέει και να θυμάσαι ότι εσένα ο Χριστός σε έκανε καλά. Και χάθηκε…