Δημοσιεύσεις ετικέτας «ΚΑΤΑΚΡΙΣΗ»

Πολύ σωστά έπραξες. Όταν ο αδελφός μας σφάλει, εμείς πρέπει να βαστάξουμε τον πειρασμό του. Η αληθινή αγάπη μάς εμπνέει να κάνουμε θυσίες χάριν του πλησίον. Όπως ο Χριστός όταν τον σταύρωναν, παρακαλούσε τον Ουράνιο Πατέρα Του να συγχωρήσει τους σταυρωτές Του, διότι δεν ήξεραν τι κάνουν.

Το αμάρτημα της κατακρίσεως Γέροντας Εφραίμ Αριζόνας

Έπεσε; Μην τον κατακρίνεις

Ὁ ἐγωισμός εἶναι τό κάκιστον τῶν κακῶν· αὐτός μᾶς δημιουργεῖ ὅλα τά σφάλματα, μέ τούς ἀνυποτάκτους λογισμούς. Φοβηθῆτε αὐτόν καί προσπαθεῖτε νά ἀπαλλαγῆτε ἐξ αὐτοῦ, καθ᾿ ὅτι ὅσον μένει μέσα μας ἀκτύπητος, τόσον θά μᾶς πληγώνῃ μέ ἀναλόγους πόνους.

Δημήτριος Παναγόπουλος: «Ποτέ σου μην κατηγορήσεις ιερέα»

Κατάκριση και αμαρτία

Ὅταν κρίνωμεν τόν ἀδελφόν μας, κατακρίνομεν τόν ἑαυτόν μας εἰς μεγάλο ἁμάρτημα. Ὅταν λοιπόν σκεπάζωμε τόν ἀδελφό μας, θά μᾶς σκεπάσῃ καί ἡμᾶς ὁ Θεός ἀπό μεγάλα ἁμαρτήματα· ὅταν ξεσκεπάζωμε τόν ἀδελφόν μας, διώκομεν ἀπό ἐπάνω μας τήν χάριν τοῦ Θεοῦ καί παραχωρούμεθα νά…

Ψυχική Υγεία

Μην κρίνεις τον αδελφό σου – Γέροντας Εφραίμ Αριζόνας

Πολλὲς φορὲς δηλαδὴ πολλοί, ἐνῶ ἁμάρτησαν μπροστὰ στοὺς ἀνθρώπους, στὴ συνέχεια, χωρὶς νὰ φαίνονται, προσευχήθηκαν μὲ μετάνοια στὸν Θεὸ καὶ πῆραν τὴ συγχώρηση, καὶ ἔπειτα εὐαρέστησαν σὲ αὐτὸν καὶ ἔλαβαν Πνεῦμα Ἅγιο.

Πώς να εξομολογούμαστε;
Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας.

Μη κρίνεις κανέναν. Να τους βλέπεις όλους το ίδιο. Να μη λες ότι ο ένας είναι καλύτερος και ο άλλος χειρότερος. Να μη καταδικάζεις κανέναν. Να τους θεωρείς όλους καλούς και καλύτερους από σένα. Να μη εξετάζεις τι κάνουν οι άλλοι· πρόσεχε μόνο τα δικά σου έργα και τους λογισμούς σου.

Το ότι κατακρίνουμε τι σημαίνει; Ότι θεωρούμε τον εαυτό μας μη σφάλλοντα σε οποιοδήποτε αμάρτημα. Γι’ αυτό λέει ο Κύριος: «Μη κρίνετε, ίνα μη κριθήτε…

O ταξιτζής και ο Άγιος Πορφύριος (“Το ξέρει όμως και ο Θεός…”). Ο ένοχος κατακρίνει…

Μόνον ο Θεός κρίνει δίκαια, γιατί μόνον Αυτός γνωρίζει τις καρδιές των ανθρώπων. Εμείς, επειδή δεν ξέρουμε την δίκαιη κρίση του θεού, κρίνουμε «κατ’ όψιν», εξωτερικά, και γι’ αυτό πέφτουμε έξω και αδικούμε τον άλλον. Η ανθρώπινη κρίση μας δηλαδή είναι μια μεγάλη αδικία. Είδες τι είπε ο Χριστός: «Μη κρίνετε κατ’ όψιν, αλλά την δικαίαν κρίσιν κρίνατε». Θέλει πολλή προσοχή ποτέ δεν μπορούμε να γνωρίζουμε πώς ακριβώς έχουν τα πράγματα.

Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας.Κατάκριση “Διήγηση Περιστατικού”.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΛΕΜΕΣΟΥ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ

Ξέρεις πόσο μεγάλη αμαρτία είναι να κρίνεις τον πλησίον; Παραγματικά, τί μπορεί να είναι βαρύτερο απ’ αυτό; Τί άλλο μισεί τόσο πολύ και αποστρέφεται ο Θεός σαν την κατάκριση; Όπως ακριβώς είπαν οι Πατέρες, δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα απ’ αυτήν.

Δεν προσέχουμε τα δικά μας ελαττώματα και τις αμαρτίες, ενώ στους άλλους βρίσκουμε πολλά σφάλματα.
Ψάχνουμε να τα βρούμε και όταν τα βρίσκουμε, πάμε και τα διαλαλούμε σε όλον τον κόσμο.

Όλοι μας, αρχίζοντας από μένα, συνεχώς κρίνουμε και κατακρίνουμε ο ένας τον άλλον και γι’ αυτό θα δώσουμε λόγο στη φοβερά κρίση του Κυρίου και Θεού μας Ιησού Χριστού. Θα μας κρίνει Αυτός διότι και εμείς κρίνουμε τους άλλους, ψάχνουμε να βρούμε στον πλησίον μας το παραμικρό σφάλμα ενώ τις δικές μας αμαρτίες δεν τις βλέπουμε και ούτε θέλουμε να τις σκεφτόμαστε.

Να η πιο σύντομη και εύκολη οδός για την σωτηρία: Να είσαι υπάκουος, εγκρατής, να μην κατακρίνεις, και να φυλάγεις το νου και την καρδιά σου από τους κακούς λογισμούς. Να σκέφτεσαι ότι όλοι οι άνθρωποι είναι καλοί και τους αγαπά ο Κύριος. Για τις ταπεινές αυτές σκέψεις η χάρη του Αγίου Πνεύματος θα κατοικήσει στην καρδιά σου και εσύ θα λες: «Ελεήμων ο Κύριος»….

Πολλάκις ακούμε την καλώς εννοούμενη προτροπή να μην κρίνουμε τους άλλους. Είναι αλήθεια μία σωστή συμβουλή, αφού και στο Ευαγγέλιο διαβάζουμε τα λόγια του ίδιου του Χριστού, «Μὴ κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε· ἐν ᾧ γὰρ κρίματι κρίνετε κριθήσεσθε, καὶ ἐν ᾧ μέτρῳ μετρεῖτε μετρηθήσεται ὑμῖν.»

Προσπαθήστε να μην κρίνετε κανέναν. Να κρίνετε μόνον τα ταγκαλάκια που, ενώ ήταν Άγγελοι, κατάντησαν δαίμονες και , αντί να μετανοήσουν, γίνονται πιο πονηροί και κακοί και βάλθηκαν με μανία να καταστρέψουν τα πλάσματα του Θεού.

Οἱ πα­τέ­ρες ὅ­μως πί­σω ἀ­πό ὅ­λα αὐ­τά δι­έ­κρι­ναν τήν πρό­νοι­α τῆς θαυ­μα­τουρ­γῆς Πορ­τα­ΐτισ­σας, πού σ᾿ ὅ­λο τό Ὄ­ρος, καί πιό πο­λύ σ᾿ αὐ­τό τό Μο­να­στή­ρι, εἶ­ναι τό­σο αἰ­σθη­τή μέ­χρι σή­με­ρα μέ τά συ­νε­χῆ θαύ­μα­τα τῆς εἰ­κό­νος καί τήν κίνηση τῆς καν­δή­λας. Καί βε­βαι­ώ­θη­καν γιά μί­α ἀ­κό­μη φο­ρά ὅ­τι ἡ Πα­να­γί­α ἐ­πι­θυ­μεῖ νά μή στα­μα­τᾶ ἡ εὐ­λο­γί­α καί ἡ ἐ­λε­η­μο­σύ­νη ἀ­πό τό Μο­να­στή­ρι της, καί ὅτι αὐ­τή ἔ­χει τόν τρό­πο νά οἰ­κο­νο­μῆ τά ἀ­πα­ρα­ί­τη­τα.