Ἔλεγε μέ σαφήνεια: «Καλύτερα νά τά ἀφήσετε φτωχά καί γραμματισμένα, παρά πλούσια καί ἀγράμματα». Τόνιζε ἐπίσης,ὅτι, ἡ παιδεία πρέπει νά προσφέρεται σέ ὅλους καί μάλιστα δωρεάν.
Ὅταν ἔρθει μέσα σου ὁ Χριστός δέν θά ὑπάρχει φόβος θανάτου. Ὁ θάνατος γιά σένα θά εἶναι μιά ἁπλή μετάβαση ἀπό τά πρόσκαιρα στά αἰώνια. Ὁ θάνατος θά εἶναι βίωση τῆς αἰώνιας ζωῆς μαζί Του. Στήν καθημερινότητα θά νιώθεις ὅτι δέν εἶσαι μόνος, θά νιώθεις δυνατός.
Ἡ Ἐκκλησία στέκεται μέ σοβαρότητα καί σοφία σέ ὅλα τά θέματα καί στά θέματα αὐτά καί μέσῳ τῆς ζωῆς της,τῶν Μυστηρίων της,ὁδηγεῖ στήν ἱερότητα τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου καί τῶν ἀνθρωπίνων σχέσεων.
Η πρόσφατη καταστροφή της γενέτειράς μας της Μάνδρας στην Αττική μας διδάσκει πολλά. Ήταν ένα φαινόμενο που ούτε οι παππούδες μας δεν είχαν ξαναζήσει, όπως οι ίδιοι ομολογούν. Οι συνθήκες ήταν και είναι τρομερές και όλα μοιάζουν με σκηνικό πολέμου.
VIDEO με θέμα “Προετοιμασία για τη Θεία Κοινωνία” του Αρχιμ. Ιάκωβος Κανάκης απο την Σειρά Ομιλιών “ΑΚΟΥ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ”.
Μέσα ἀπό τήν Ἁγία Γραφή ἐπικοινωνοῦμε μέ τόν Θεό ἀφοῦ στό ἱερό της κείμενο «ἀποκαλύπτεται» ὁ Ἴδιος. Ἔτσι, ὅποιος διψᾶ νά τόν γνωρίσει ποτίζεται καί δροσίζεται. Ὅποιος Τόν ἀναζητᾶ ἀνακαλύπτει μέσα της μεγάλες ἀλήθειες.
Ήταν μία σπηλιά μέσα σε έναν βράχο και είχε μία φάτνη, τίποτε άλλο δεν είχε. Εκεί πήγαινε κανένας φτωχός και άφηνε τα ζώα του. Η Παναγία με τον Ιωσήφ, επειδή όλα τα χάνια ήταν γεμάτα και δεν είχαν πού να μείνουν, κατέληξαν σε αυτό το σπήλαιο.
Ἡ Παναγία ἔκανε κάτι μοναδικό. Χρησιμοποίησε τὰ δῶρα, τὰ ὁποῖα εἶχε δώσει ὁ Θεὸς στὸν ἄνθρωπο καὶ ἔτσι νίκησε τὴν ἁμαρτία. Μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο ἔχουμε στὸ πρόσωπό της τὸν τέλειο ἄνθρωπο.
Φέτος καί ἡ κοινωνία πληγωμένη παρά ποτέ, σχεδόν «καμένη», ἀναζητᾶ τήν Παρουσία τῆς Παναγίας. Τήν ἐπικαλεῖται ἰδιαιτέρως, καί ἐκείνη θά κάνει αὐτό ποῦ ἔκανε καί κάνει πάντα, θά πλησιάσει ὡς «θρηνωδοῦσα», ὡς «παρηγορήτρια», ὡς «Γιάτρισσα», ὡς «ἡ πάντων χαρά», καί ὡς ἡ μόνη των ἀνθρώπων ἐλπίδα!
Ὁ γνήσιος προφήτης ἔχει ἕνα χαρακτηριστικό. Γίνεται «σημεῖο ἀντιλεγόμενο». Θά ὑψωθεῖ ἤ θά καταβυθιστεῖ στήν κρίση τῶν ἀνθρώπων. Μακάριος ὅποιος γνώρισε ἕναν τέτοιον ἄνθρωπο τοῦ Θεοῦ …
Ἡ ἀντιπαράθεση πού ὑπάρχει μερικές φορές περί τῆς ἀξίας τοῦ ἀρχαίου ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ καί τῆς σχέσης του μέ τήν ἱστορία τῶν Ἰουδαίων,φθάνει συχνά στά ἄκρα.
«Ἡ Παναγία εἶναι τό πολύτιμο δῶρο τοῦ Θεοῦ στούς ἀνθρώπους». Αὐτήν πρόσφερε σέ ἐμᾶς ἤδη ἀπό τήν στιγμή τῆς Σταυρώσεώς Του. Εἶπε, ἀπευθυνόμενος στόν εὐαγγελιστή καί ἀγαπημένο μαθητή Τοῦ Ἰωάννη: «ἰδού ἡ μήτηρ σου…».
