Αυτό που εμείς αμφισβητούμε είναι το δικαίωμα της επιστήμης να ερευνά με τις μεθόδους της τον πνευματικό κόσμο. Διότι ο πνευματικός κόσμος δεν ερευνάται με τις μεθόδους που ερευνούμε τον υλικό κόσμο. Οι μέθοδοι αυτές είναι εντελώς ακατάλληλες για να ερευνούμε μ’ αυτές τον πνευματικό κόσμο.
Στα μισά του καλοκαιριού -δεν θυμάμαι με ποιο τρόπο- ο Κύριος με προειδοποίησε ότι η εξορία μου θα τελείωνε σύντομα.
Μια από τις δραματικότερες περιόδους της εκκλησιαστικής μας ιστορίας είναι και ο 20ος αιώνας, όπου δοκιμάστηκαν σκληρά πολλές Ορθόδοξες Εκκλησίες από τα μαρξιστικά καθεστώτα
Ο Γέροντας π. Παΐσιος σ’ ένα παιδί πού το πείραζε ο δαίμονας, ξέροντας ότι δε θα πιει τον Αγιασμό, του έδωσε να φάει γλυκά για να διψάσει καί μετά του έδωσε νερό να πιει, στο όποιο έριξε καί Αγιασμό. Μόλις τον ήπιε άρχισε να φωνάζει: «Αυτό το νερό με καίει! Τί έχει μέσα;».
H βαθεία ἐπιστημονικὴ συγκρότησις, ἡ συνεχὴς ἔφεσις πρὸς γνῶσιν,ἡ προσπάθεια διανοίξεως νέων ὁδῶν εἰς τὴν ιατρικήν ἔρευναν, ἡ ἐγχειρητικὴ δεινότης, τὸ θάρρος, ἡ ἐπιμονή, ἡ ἀκαταπόνητος ἐργατικότης, ἡ βαθεία ἀγάπη διὰ τὴν μετάδοσιν καὶ μεταλαμπάδευσιν τῶν γνώσεων καὶ τῶν πνευματικῶν ἀξιῶν καὶ κυρίως ἡ βαθεία ἀγάπη πρὸς τὸν Κύριον, ἡ ὁποία ἐξεφράζετο διηνεκῶς διὰ τῆς μέχρι θυσίας ἀγάπης πρὸς τὸν πάσχοντα ἄνθρωπον, ἦσαν τὰ κύρια στοιχεῖα τοῦ ἀκαδημαϊκοῦ περιγράμματος τοῦ Ἁγίου Λουκά, ὡς Καθηγητοῦ τῆς Ἰατρικῆς.