Πλεονάζει σήμερα και ξεχειλίζει πλούσιο το περίσσευμα της αγάπης σε κάθε ανθρώπινη κίνηση ενδιαφέροντος για “τον άλλον”! Ναι, “τον άλλον” και όχι αυτόν που ο Χριστός ονόμασε “πλησίον”!
Αν η ζωή μας είναι μέσα στην αμαρτία, ακόμη και κανένας να μη βρεθεί να μας κατηγορήσει, θα είμαστε οι πιο αξιολύπητοι από όλους. Αν όμως αγωνιζόμαστε για την αρετή, ακόμη και όλη η οικουμένη αν μιλήσει με κακία για μας, τότε θα είμαστε πιο αξιοζήλευτοι από όλους…
Διότι, όταν εσύ ο ίδιος που αμάρτησες, δεν θέλεις να ξέρεις ούτε καν αυτό, το ότι αμάρτησες, για ποιες αμαρτίες θα παρακαλέσεις τον Θεό; Γι` αυτές που δεν γνωρίζεις; Και πώς θα αντιληφθείς το μέγεθος της ευεργεσίας; Εξομολογήσου, λοιπόν, τις αμαρτίες σου μια μια και ξεχωριστά, για να μάθεις για ποια πράγματα παίρνεις την συγχώρεση και έτσι να δείξεις και την ευγνωμοσύνη σου προς τον ευεργέτη σου…
αν μεν έχουμε κάποιο πάθος σωματικό, κάνουμε τα πάντα και φροντίζουμε, ώστε να απαλλαγούμε από αυτό, που μας προκαλεί την λύπη, την στεναχώρια. Αλλά για την ψυχή μας, η οποία βρίσκεται σε κακή κατάσταση, το αναβάλλουμε και το αποφεύγουμε. Γι` αυτόν τον λόγο ούτε και από εκείνα, τα σωματικά γλιτώνουμε…
Δεν περιήλθαν με ένα χιτώνα και ανυπόδητοι τον κόσμο και υπερίσχυσαν όλων; Ποια άλλωστε από τις εντολές του Χριστού είναι δύσκολη; Να μην έχεις κανένα εχθρό· να μη μισείς κανέναν· να μην κακολογείς κανέναν. Δυσκολότερα είναι τα αντίθετα αυτών.
Βλέπεις; Δεν λέει μόνο, συγχώρεσε το κακό του άλλου, αλλά μην το έχεις ούτε στη σκέψη σου, μη το συλλογίζεσαι, άφησε όλη την οργή, εξαφάνισε την πληγή. Νομίζεις, βεβαίως, ότι με την εκδικητικότητα τιμωρείς εκείνον που σε έβλαψε. Γιατί εσύ ο ίδιος σαν άλλο δήμιο εγκατέστησες μέσα σου το θυμό και καταξεσκίζεις τα ίδια σου τα σπλάχνα.
Δὲν πρέπει νὰ τοὺς κάνουμε τίποτε ἀπὸ τὰ εὐχάριστα καὶ βλαβερὰ καὶ οὔτε νὰ τοὺς κάνουμε τὰ χατίρια, ἐπειδὴ τάχα εἶναι παιδιά.
Πολλοί με κατηγορούν: «Έγινες φόρτωμα στους πλουσίους». Μα αφού εκείνοι έγιναν φόρτωμα στους φτωχούς! Εγώ έγινα ενοχλητικός όχι σε όλους τους πλουσίους, αλλά σε όσους αποκτούν και χρησιμοποιούν τα χρήματα με τρόπο κακό.
Ακατάπαυστα διαλαλώ, ότι δεν τα βάζω με τον πλούσιο, αλλά με τον πλεονέκτη και τον άρπαγα.
Μή λές ὅτι αὐτά καί αὐτά ἔπαθα, ὅτι το καί τό μου εἶπαν, γιατί ἐσύ εἶσαι πού ἐλέγχεις τά πάντα. Ἀκριβῶς ὅπως μπορεῖς νά σβήσεις καί νά ἀνάψεις μιά σπίθα, ἔτσι καί τό θυμό μπορεῖς μέσα σου νά τόν ξαναψεις ἤ νά τόν συγκρατήσεις.
Ο Θεός δεν νοιάζεται για τον τόπο. Ζητάει μόνο θερμότητα καρδιάς και αγνότητα ψυχής. Να, και ο απόστολος Παύλος προσευχήθηκε όχι σε ναό όρθιος ή γονατιστός, αλλά μέσα σε φυλακή πεσμένος ανάσκελα, καθώς τα πόδια του ήταν σφιγμένα στην ξυλοπέδη.
Ἄκουσες πόσες καὶ πόσο σπουδαῖες ἐντολὲς ἔδωσε ὁ Χριστός. Πότε λοιπὸν θὰ κατορθώσεις νὰ ἐκτελέσεις μία ἀπὸ αὐτές; Ὅταν ἀδιαφορεῖς γιὰ τὰ πάντα καὶ τρέχεις, γιὰ νὰ εἰσπράξεις τόκους, νὰ χορηγήσεις δάνεια, νὰ κάνεις διαπραγματεύσεις, νὰ ἀγοράσεις κοπάδια δούλων, νὰ εφοδιαστείς μὲ ἀσημικά, νὰ ἀγοράσεις χωράφια καὶ σπίτια καὶ χιλιάδες ἔπιπλα;
Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος πρακτικὰ μᾶς δείχνει πέντε δρόμους τῆς μετανοίας. Μᾶς λέγει:
Βέβαια εἶναι δυνατό νά ποσευχηθῆς καί στήν οἰκία σου, εἶναι ἀδύνατο ὅμως νά προσευχηθῆς ἔτσι, ὅπως προσεύχεσαι στήν ἐκκλησία, ὅπου ὑπάρχει τόσο πλῆθος πατέρων, ὅπου ἀναπέμπεται ἁπό ὅλους μαζί κοινή προσευχή πρός τόν Θεό. Δέν εἰσακούεσαι τόσο πολύ παρακαλώντας…..
Ὁ 4ος μ.Χ. αἰῶνας χαρακτηρίζεται ὡς ὁ «χρυσὸς αἰῶνας τῆς Θεολογίας», χάρις στοὺς μεγάλους Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας, οἱ ὁποῖοι ἔζησαν καὶ ἔδρασαν τὴν συγκεκριμένη ἐκείνη χρονικὴ περίοδο. Ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς ἦταν καὶ ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ὁ ὁποῖος συγκαταλέγεται στοὺς κορυφαίους Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ στοὺς μεγάλους ἄνδρες τῆς ἱστορίας.
Ὅταν ὁ ἄνδρας καὶ ἡ γυναίκα μαλώνουν μεταξύ τους, τότε δὲν μπορεῖ ποτὲ νὰ τοὺς εὐχαριστήσει οὔτε ὁ πλοῦτος οὔτε τὰ καλὰ παιδιὰ οὔτε τὰ πολλὰ παιδιὰ οὔτε ἡ δύναμη καὶ ἡ ἐξουσία οὔτε ἡ δόξα καὶ ἡ τιμὴ οὔτε οἱ ἀπολαύσεις καὶ ἡ πολυτέλεια οὔτε κάποια ἄλλη εὐτυχία (51, 369).
Ἀπό πόσα πλούτη, ἀπό πόσους θησαυρούς δέν θά εἶναι ποθεινότερα τά λόγια τοῦτα στή γυναίκα! Νά τῆς λές ὅτι τήν ἀγαπᾶς, χωρίς νά φοβᾶσαι μήπως κάποτε τό πάρει πάνω της καί τό ἐκμεταλλευθεῖ.
Διότι αὐτὸς εἶναι ὁ πραγματικὸς πλοῦτος, αὐτὴ εἶναι ἡ μεγαλύτερη περιουσία, ὅταν ὁ ἄνδρας δὲν βρίσκεται σὲ διχόνοια μὲ τὴ γυναίκα του, ἀλλὰ εἶναι προσκολλημένοι ὁ ἕνας στὸν ἄλλο, σὰν ἕνα σῶμα ἀκριβῶς.
Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος – Αν σου πω, νήστεψε πολλές φορές μου προβάλλεις ως δικαιολογία την ασθένεια του σώματος. – Αν […]
Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος (ο εξαιρετικά σύγχρονος λόγος του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου στην σημερινή εποχή μας!) «Αλλ’ ακόμη […]
ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΣΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΝΑΟ ΑΓΙΟΥ ΒΗΣΣΑΡΙΩΝΟΣ […]
12 – 13 Νοεμβρίου: Πανήγυρις Ιερού Ναού Αγίου Ιωάννη Χρυσοστόμου (Περδίκα 55 πίσω από το Θεαγένειο Νοσοκομείο) Ο Ιερός […]
Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος Θεοῦ πλάσμα εἶναι ἡ γυναίκα. Μὲ τὴν ἀποστροφή σου δὲν προσβάλλεις ἐκείνην, ἀλλὰ τὸ Δημιουργό της. […]
Παντελή Παπαδόπουλου Θεολόγου (Σκέψεις περί Ἐκκλησιασμοῦ παρμένες ἀπό ὁμιλίες τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου) Εἰσαγωγικά Παρ’ ὅλα αὐτά, λίγοι εἶναι αὐτοί πού ἔρχονται στήν ἐκκλησία […]