Εἶπε ὁ γερω–Κωνστάντιος ἀπό τό Κουτλουμουσιανό Κελλί τῶν Ἀρχαγγέλων, ὁ Γέροντας τοῦ π. Ραφαήλ: «Μέ ὁδηγό τήν Παναγία μας ἄς προχωρᾶμε μέχρι νά πεθάνουμε ἐδῶ στό Ἅγιον Ὄρος. Πρίν ἀπό μᾶς ἦταν ἄλλοι, τώρα ἐμεῖς, ἀργότερα ἄλλοι θά ἔρθουν, ἄν μείνη καλογερικό τό Ἅγιον Ὄρος. Ὅσο πάει χάνει τό Ἅγιον Ὄρος τήν ἡσυχία του, τήν εὐλάβεια πρός τά παλαιά, σέ ὅ,τι βρήκαμε. Νέα παιδιά, νέο πνεῦμα κομμένο ἀπό τήν παράδοση».
*
Ο γερω–Μακάριος ὁ Κουτλουμουσιανός ἀπό τό Κελλί τοῦ “Ἐσταυρωμένου”, ἐκοιμήθη ὑπέργηρος σέ ἡλικία 103 ἐτῶν, εἶπε: «Τόν καιρό πού ἦρθα στό Ἅγιον Ὄρος ἦταν περίπου 12.000 μοναχοί (μαζί μέ τούς λαϊκούς). Οἱ ἐνάρετοι παλαιά ἦταν ἀναρίθμητοι. Τό Ἅγιον Ὄρος ἐκεῖνα τά χρόνια δέν ἦταν ὅπως εἶναι σήμερα. Σήμερον ὑπάρχει ἐξέλιξις διαφορετική. Τότε εἶχε ἄλλη τάξη τό Ἅγιον Ὄρος στά πάντα· στά φαγιά, στόν πλοῦτο, στήν ἀκολουθία καί σέ ὅλα ἦταν ἄλλο Ἅγιον Ὄρος. Μετά τά μεσάνυχτα ἔλαμπε ὅλο τό Ὄρος, παντοῦ ἄκουγες ψαλμωδίες, φωνές, καμπάνες, καί μποροῦσες νά σκεφτῆς ὅτι πουθενά σέ κανένα μέρος τοῦ κόσμου δέν δοξάζεται ὁ Θεός ὅπως εἰς τό Ἅγιον Ὄρος. Καί σήμερα ἀκολουθεῖ ἄλλα, ὄχι ἐκεῖνα τά παλαιότερα. Παλαιότερα ὑπῆρχαν καί πατέρες ἀνώτεροι καί θαυμαστοί πολλοί, ἀλλά δέν ἐξέλειψαν καί μέχρι τήν σήμερον. Ὑπῆρχαν καί ὑπάρχουν. Τώρα τελευταῖα, ἐσχάτως εἴχαμε τόν γέροντα Παΐσιο».
Διαβάστε ΕΔΩ τα προηγούμενα σχετικά άρθρα