Δημοσιεύσεις ετικέτας «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ»

Ρήσεις και Διηγήσεις Αγίου Παϊσίου (λς-λθ). Από την Ασκητική και Ησυχαστική Αγιορείτικη Παράδοση

«Ἕ­νας ἡ­λι­κι­ω­μέ­νος, πού γιά χρό­νια πολ­λά δέν ἀ­να­παύ­ε­ται που­θε­νά, αὐ­τός θά βρεῖ ἀ­νά­παυ­ση, ἄν κοι­τά­ξη τόν ἑ­αυ­τό του καί κά­νη ἐρ­γα­σί­α στόν πα­λαι­ό ἄν­θρω­πο. Δέν θά βρεῖ ἀ­νά­παυ­ση δηλαδή στά ἐξωτερικά μέ τό νά ψάχνη καί νά ἐπισκέπτεται Μοναστήρια. Ἄλ­λο, ἄν κα­νείς εἶ­ναι στίς ἀρ­χές καί ψά­χνη μέ τα­πεί­νω­ση νά βρῆ κά­τι».

Ρήσεις και Διηγήσεις Αγίου Παϊσίου (κθ-λε). Από την Ασκητική και Ησυχαστική Αγιορείτικη Παράδοση

   «Ἡ βα­σκα­νί­α εἶ­ναι ἕ­νας ζῆ­λος μέ κα­κί­α καί φθό­νο. Πρέ­πει ὁ ζῆ­λος μας νά εἶ­ναι κα­λός χω­ρίς κα­κί­α. Αὐ­τό μπο­ροῦ­με νά τό κα­τα­λα­βαί­νου­με, ὅ­ταν δοῦ­με κά­ποι­ον πού ζη­λεύ­ου­με, (θαυ­μά­ζου­με), καί ἔχη πά­θει κα­κό. Ἄν χα­ροῦ­με, τό­τε ὁ ζῆ­λος μας ἔ­χει κα­κί­α».

Ρήσεις και Διηγήσεις Αγίου Παϊσίου (κβ-κη). Από την Ασκητική και Ησυχαστική Αγιορείτικη Παράδοση

«Ἡ ἐ­πο­χή μας εἶ­ναι πο­λύ δύ­σκο­λη. Καί πρέ­πει σή­με­ρα οἱ Χρι­στια­νοί νά κά­νουν πολ­λή ὑ­πο­μο­νή, γιά νά ἔ­χουν με­γά­λο μι­σθό. Πολ­λοί Ἅ­γιοι θά ἐ­πι­θυ­μοῦ­σαν νά ζοῦ­σαν στήν ση­με­ρι­νή ἐ­πο­χή, γιά νἄ­χουν με­γα­λύ­τε­ρο μι­σθό».

Ρήσεις και Διηγήσεις Αγίου Παϊσίου (ις-κα). Από την Ασκητική και Ησυχαστική Αγιορείτικη Παράδοση

   «Κά­πο­τε μοῦ πα­ρου­σι­ά­στη­κε ὁ Σα­τα­νᾶς καί μοῦ εἶ­πε: “Ἐ­γώ εἶ­μαι ὁ Χρι­στός, προ­σκύ­να με”. Τοῦ ἀ­πάν­τη­σα: “Ἐ­γώ τόν Χρι­στό μου πάν­τα τόν προ­σκυ­νῶ. Καί ἄν ἤ­σουν ὁ Χρι­στός, δέν θά μοῦ ζη­τοῦ­σες νά σέ προ­σκυ­νή­σω”».

Ρήσεις και Διηγήσεις γερόντος Παϊσίου ια-ιε. Από την Ασκητική και Ησυχαστική Αγιορείτικη Παράδοση

«Γιά τούς δρό­μους στό Ἅ­γιον Ὄ­ρος, ὁ ἅ­γιος  Νεῖ­λος εἶ­χε προ­φη­τέ­ψει ὅ­τι θἄρ­θη και­ρός πού τό Ἅ­γιον Ὄ­ρος θά ζω­σθῆ ὅ­λο μέ μία κορ­δέλ­λα πα­νί (δρό­μοι), καί ὅ­τι τό Ἅ­γιον Ὄ­ρος θά μεί­νει ἀ­πό τόν Ἅ­γιο Παῦ­λο καί πέ­ρα». (Δη­λα­δή μέ­χρι τήν Βί­γλα, δι­ό­τι μό­νο αὐ­τό τό κομ­μά­τι ἔ­μει­νε χω­ρίς δρό­μους).

Ρήσεις και Διηγήσεις γερόντος Παϊσίου ε – ι. Από την Ασκητική και Ησυχαστική Αγιορείτικη Παράδοση

«Ὁ ἄν­θρω­πος πού ἔ­χει τα­πεί­νω­ση, καί νά ξε­κλί­νη κά­πο­τε, τόν σκε­πά­ζει ἡ χά­ρις τοῦ Θε­οῦ, ἐ­νῶ ὁ ὑ­πε­ρή­φα­νος εἶ­ναι σάν τό χα­λα­σμέ­νο τι­μό­νι πού  πάν­τα βα­δί­ζει στρα­βά, ἤ σάν ἕ­να πρι­ό­νι σι­γι­α­σμέ­νο (τρο­χι­σμέ­νο) ἀ­πό τήν μί­α πλευ­ρά».

Ρήσεις και Διηγήσεις γερόντος Παϊσίου α-δ. Από την Ασκητική και Ησυχαστική Αγιορείτικη Παράδοση

    «Ὅ­ποι­ος μι­λᾶ ἤ γρά­φει γιά τούς Ἁ­γί­ους Πα­τέ­ρες καί δέν ἔ­χει κα­θα­ρι­σθῆ ἀ­πό τά πά­θη, μοιά­ζει μέ τε­νε­κέ πού εἶχε πετρέλαιο καί τώρα ἔχει μέ­λι, ἀλ­λά μυ­ρί­ζει πε­τρέ­λαι­ο».

«Ὁ Θεός ἔτσι οἰκονόμησε, ὥστε οἱ ἄνθρωποι μέσῳ τῶν άλλων να διορθώνονται»

κάποιος ἱερομόναχος ἀξιώθηκε γιά τήν ἀρετή του νά βλέπει δύο ἀγγέλους τήν ὥρα τῆς λειτουργίας νά στέκονται ἀπό τά δεξιά του καί ἀπό τά ἀριστερά του. Εἶχε ὅμως μάθει ἀπό αἱρετικούς τό τυπικό τῆς λειτουργίας καί ὡς ἀμαθής τῶν ὀρθῶν δογμάτων ἔσφαλλε…

Σελίδες