π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου: «Ἔπρεπε νά χαρῆς γιά τόν ἀδελφό σου» ἤ Περί Φθόνου
Μη ζηλεύεις, αδελφέ μου, κανέναν άνθρωπο για την ευτυχία του εδώ στη γη. Μη ζηλεύεις τον πλούσιο και τον ένδοξο. Μη ζητάς «θησαυρούς επί της γης, όπου σης και βρώσις αφανίζει, και οπού κλέπτεται διορύσσουσι και κλέπτουσι» (Ματθ. 6. 19).
Ο άνθρωπος που φθονεί εξετάζει συνήθως τη ζωή των συνανθρώπων του και επιδιώκει τη σύγκριση της ζωής του με τη δική τους ζωή. Όταν διαπιστώσει ότι ο αδελφός του υπερέχει τότε αφήνει να εκδηλωθεί το φοβερό πάθος του φθόνου.