Προσεύχου, ηρωικέ Στρατηγέ, να μας λυτρώση ο Θεός από τα δεινά, που μας περιμένουν. Είναι αληθινή τραγωδία να ανταλλάσση κανείς τον Χριστόν, την αιώνια ζωή, τη θέωσή του, με τους δαίμονες και την αιώνια κόλαση, στην οποία οδηγεί η αθεΐα, αφού «αν δεν υπάρχη Θεός, όλα επιτρέπονται»…
Στη μάχη στα Δερβενάκια (26 Ιουλίου 1822) η ορμή του κατά των Τούρκων ήταν τόσο μεγάλη, όπου έσπασε 3 σπαθιά κατά τη διάρκεια της μάχης, ενώ το τέταρτο κόλλησε στο χέρι του από αγκύλωση. Μετά από αυτή τη μάχη έμεινε γνωστός ως «Τουρκοφάγος»…
Ξεκίνησαν για Του Χριστού την πίστη την Αγία και της πατρίδος την Ελευθερία. Θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει το όνειρο που είχαν ΤΡΕΛΟ! Η απάντηση προς αυτούς είναι πως πράγματι αυτοί οι άνθρωποι κουβαλούσαν μαζί με τα όπλα τους και μια τρέλα, μια όμορφη τρέλα. Αυτή η τρέλα που είχαν όμως σήμερα μας έχει χαρίσει την Ελευθερία μας. Η δική μου απορία είναι: είμαστε πράγματι ελεύθεροι;
Η μάχη δόθηκε στις 26 Ιουλίου 1822, σε δύο από τα τέσσερα μικρά ορεινά περάσματα (Δερβενάκια), μεταξύ Κορίνθου και κοιλάδας Άργους, εξ ου και η ονομασία της. Αποτέλεσμα της μάχης αυτής ήταν η ενίσχυση της φήμης του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, η οποία φόβισε τους τότε πολιτικούς αντιπάλους του.
Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος (γεννημένος ως Οδυσσέας Βερούσης ή κατά άλλους Οδυσσέας Μουτσανάς) ήταν επιφανής αγωνιστής οπλαρχηγός της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Πολέμησε μέχρι το 1820 για λογαριασμό του Αλή Πασά και στη συνέχεια αγωνίστηκε για την επανάσταση.