Σὲ ἕναν διωγμὸ τῶν Ποντίων ἀπὸ τοὺς Τούρκους–Τσέτες ἐνεφανίσθη ἐνώπιόν της ὁ Καβαλλάρης ἀθλητὴς τοῦ Χριστοῦ ἅγιος Γεώργιος καί ἀφοῦ τῆς ἐφανέρωσε τὸν ἐπερχόμενο κίνδυνο γιὰ τοὺς συγχωριανούς της, ἐζήτησε ἀπὸ τὴν ὁσία Σοφία νὰ προειδοποιήσει τοὺς χωριανοὺς νὰ ἐγκαταλείψουν τὰ σπίτια τους καὶ νὰ κρυφτοῦν στὰ γύρω βουνά.
Ἡ Νέα Τάξη, ἡ λεγόμενη Παγκοσμιοποίηση, τὰ τελευταῖα χρόνια ἔχει ἐντείνει τὶς προσπάθειές της, ὥστε νὰ μὴν ἀφήσει τίποτα ὄρθιο στὴν Ἑλληνορθόδοξη Ἑλλάδα. Στὸ στόχαστρο ἔχουν μπεῖ ἡ Ὀρθοδοξία, τὸ Ἔθνος, τὸ σχολεῖο καὶ ἡ οἰκογένεια.
Στὸ δεύτερο ἥμισυ τοῦ 17ου αἰῶνα ἀκμάζει στὸ Φανάρι ὁ σπουδαῖος μελουργὸς Μπαλάσης ἱερεὺς καὶ Νομοφύλαξ τῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας. Ἐξέχουσα προσωπικότητα τῆς περιόδου ἐκείνης, συγκαταλέγεται μεταξὺ τῶν σοφῶν καὶ λογίων τοῦ Γένους.
Στὰ χίλια ἑκατὸ χρόνια ὕπαρξης τῆς Βυζαντινῆς Αὐτοκρατορίας δύο ἦταν τὰ οἰκοδομικὰ συγκροτήματα ποὺ χρησίμευαν ὡς κέντρα διοίκησης ὅλης τῆς ἐπικράτειας καὶ συγχρόνως αὐτοκρατορικὲς κατοικίες, τὸ Ἱερὸν Παλάτιον καὶ τὸ Παλάτι τῶν Βλαχερνῶν.
Μέσα, λοιπόν, σ᾿ αὐτὸν τὸν κόσμο τοῦ αὔριο, τοῦ αὔριο ποὺ ἑτοιμάζεται, ἔχουμε χρέος νὰ κρατήσουμε τὴν ἐθνική μας ταυτότητα. Ὅποιος δὲν ὑπηρετεῖ τὸ Ἔθνος, τὸν πολιτισμό του, τὴν ἱστορία του, αὐτὸς δὲν ὑπηρετεῖ οὔτε τὴν ἀνθρωπότητα.
Ἡ παρουσία τῶν Ἑλλήνων στὴ Μέση Ἀνατολὴ ἀνάγεται σὲ μακρινὲς ἐποχές, καθὼς διαθέτουμε μαρτυρίες ὅτι ἤδη ἀπὸ τὸν 18ο αἰ., π.Χ. Μινωΐτες ἐγκαταστάθηκαν στὸ Δέλτα τοῦ Νείλου γιὰ ἐμπορικοὺς λόγους.
Ἐν σχέσει πρὸς τοὺς ἀρχαίους Ἕλληνες, στοὺς ὁποίους ἦσαν πρόθυμοι νὰ τοὺς ἀναγνωρίσουν τὴν πολιτιστικὴ καὶ πνευματικὴ ὑπεροχή, ἐν τούτοις ὁ ρωμαϊκὸς πατριωτισμὸς καὶ τὸ ἐθνικό τους αἴσθημα θεωροῦσε ὅτι στὸν στρατιωτικὸ τομέα οἱ Ρωμαῖοι ἦσαν ἀνώτεροι τῶν Ἑλλήνων.
Τὸ «σπλάγχνον» στὴν ἀρχαιότητα δήλωνε διάφορα ἐσωτερικὰ ὄργανα τοῦ ἀνθρώπου, ὅπως τοὺς πνεύμονες, τοὺς νεφροὺς καὶ τὸ ἧπαρ. Ὁ πυρῆνας τῆς ζωῆς βρίσκεται στὰ σπλάχνα· ὅταν τὸ σπλάχνο εἶναι ψυχρὸ δὲν ὐπάρχει ζωή, ὁ ἄνθρωπος εἶναι νεκρός.
Πολλὲς φορὲς διαβάζουμε στὶς ἐφημερίδες ἢ ἀκοῦμε στὶς τηλεοπτικὲς εἰδήσεις τὴ φράση «διάλογος κωφῶν», ὅταν ἀκριβῶς θέλουν νὰ τονίσουν τὴν ἀνυπαρξία διαλόγου ἢ συνεννόησης μεταξὺ τῶν δύο μερῶν. Ὅσοι γνωρίζουν κάποιον κωφὸ ἢ ζοῦν στὴν κοινότητα τῶν κωφῶν ξέρουν ὅτι ὄχι μόνο δὲν ὑπάρχει ἔλλειψη διαλόγου, ἀλλὰ πλεονασμὸς ἐπικοινωνίας.
Χατζηαποστόλου Χρυσοστόμου ἀρχιτέκτονος-μηχανικοῦ «Θεοτόκε, σὺ ἡ ἄμπελος ἡ ἀληθινὴ ἡ βλαστήσασα τὸν καρπὸν τῆς ζωῆς. Σὲ ἰκετεύομεν, πρέσβευε, Δέσποινα, μετὰ […]
Βασίλη Θεοτοκάτου Προέδρου τῆς Ἀνωτάτης Συνομοσπονδίας Πολυτέκνων Ἑλλάδος Ὁ ψηφισθεὶς νόμος 4172(2013 περὶ τῆς φορολογίας εἰσοδήματος, ὁ ὁποῖος οὐσιαστικῶς […]