Δημοσιεύσεις ετικέτας «ΙΣΤΟΡΙΑ»

Γρίβας Κων/νος: Αραβοϊσραηλινοί Πόλεμοι – Γιατί οι Άραβες χάνανε από τους Ισραηλινούς και όχι μόνο

Ο Θανάσης Βαλτινός απήλθε του κόσμου τούτου αφήνοντας μνήμη σπουδαίου ευπατρίδη συγγραφέα. Με την λογοτεχνική του ιδιοφυία αποτύπωσε, μεταξύ άλλων, με γλαφυρότητα και ακρίβεια τον εμφύλιο πόλεμο…Τα βιβλία του, τα σχετικά με τον εμφύλιο, απομυθοποιούν τα γραφόμενα ψεύδη. Είναι η αλήθεια μέσα στην ομίχλη της αποπληροφόρησης…

O Υπολοχαγός Αλέξανδρος Διάκος ο πρώτος Έλληνας αξιωματικός του ελληνοϊταλικού πολέμου που έπεσε ηρωικά μαχόμενος την 1η Νοεμβρίου 1940, όταν επιτέθηκε με ορμή εναντίον των επίλεκτων μονάδων της Μεραρχίας Αλπινιστών Τζούλια σε επιχείρηση για την…

Μια ομάδα επιστημόνων αποκρυπτογράφησε έναν αρχαίο βαβυλωνιακό χάρτη, που θεωρείται ο παλαιότερος στον κόσμο, ο οποίος ενδέχεται να απεικονίζει τη θέση που βρίσκεται η Κιβωτός του Νώε.

Παρέα της Τρίτης, 28 Μαΐου 2024 Ομιλία του π. Γεωργίου Σχοινά, στον Άγιο Νικόλαο Φιλοπάππου, με αγγλικούς υπότιτλους

Συγκεκριμένα, οι Συμμαχικές δυνάμεις διατηρούσαν στην περιοχή το αεροπλανοφόρο ILLUSTRUS, τα καταδρομικά SIRIOUS και PENELOPE, έξι αντιτορπιλικά, τρία υποβρύχια, μια εξοπλισμένη ημιολία (σκούνες) και πάνω από 20 αεροσκάφη. Στις παραπάνω ναυτικές δυνάμεις ήταν ενταγμένα και το τραγικά χαμένο Αντιτορπιλικό ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΟΛΓΑ και το Υποβρύχιο ΚΑΤΣΩΝΗΣ…

Όμως, ο 35χρονος υδραίος αξιωματικός, γόνος ναυμάχων του ’21, διψούσε για πολεμική δράση και έβαλε ως στόχο ένα παλαιό θωρηκτό του οθωμανικού στόλου, το «Φετίχ Μπουλέντ», που ναυλοχούσε στο λιμάνι της τουρκοκρατούμενης τότε Θεσσαλονίκης.

Όμως οι Τούρκοι διέκριναν τα γαλόνια και το βαθμό του και έστρεψαν τα πυρά τους εναντίον του. Ο γενναίος Σβορώνος τραυματίστηκε βαριά. Συνέχισε, όμως, έφιππος να επιτίθεται, μέχρις ότου βαλλόμενος διαρκώς, ξεψύχησε. Το γεγονός προκάλεσε απερίγραπτη συγκίνηση και τόνωσε το ηθικό των Ελλήνων στρατιωτών (Κερκυραίων και Ζακυνθινών το πλείστον), οι οποίοι με αλαλαγμούς και γενναιότητα επιτέθηκαν ακάθεκτοι πλέον κατά των Τούρκων.

«Στον αδελφό μου πρότειναν ν’ αλλάξει την πίστη του. Του δείχνουν τον σκοτωμένο πατέρα του και του λέγουν κάθισε να σε κάνουμε Τούρκο. Τότε το παιδί κάνει το σταυρό του και τους απαντά: θα πάω κι εγώ εκεί που πάει ο πατέρας μου. Του ξαναλέγουν· γίνε Τούρκος. Το παιδί όμως ξανακάνει το σταυρό του. Έγινε από το αίμα του σταυρός. Πήραν τα κεφάλια τους στην Τριπολιτσά»

Τί επέτυχε λοιπόν με τη θυσία του; Έσωσε τη Μακεδονία, καθώς, όπως έγραψε ο εθνικός μας ποιητής Κωστής Παλαμάς, «την έφερε πιο κοντά». Αφύπνισε δηλαδή την κοιμισμένη συνείδηση ηγητόρων και λαού και έσπευσαν τότε όλοι να σώσουν τη Μακεδονία. Και την έσωσαν, αν και δεν είχαν την ηθική υποστήριξη ουδενός ισχυρού κράτους. Οι χώρες Αυστρία, Ρωσία και Ιταλία τηρούσαν ανθελληνική στάση…

Ο πόθος της Λευτεριάς «αναστάτωνε» από τους πρώτους χρόνους μετά την Άλωση της Πόλης τις καρδιές των Ρωμιών με αποτέλεσμα πολλές φορές να προσπαθήσουν κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας να φέρουν εις πέρας το ποθούμενο! Τα νερά του Αιγαίου αποτέλεσαν πολλές φορές το πεδίο των μαχών με τους επαναστατημένους Έλληνες να διαπρέπουν χάρη στο φρόνημα θυσίας και φιλοπατρίας! 

Ραδιοχρηστότητα : Αφιέρωμα στα 100 χρόνια απο την ανταλλαγή των Πληθυσμών

120 χρόνια από τον θάνατο του Παύλου Μελά

Ο Δήμος Καβάλας και η Δημωφέλεια, σε συνεργασία με τον Πολιτιστικό Σύλλογο Φιλίππων, προχώρησαν στην παραγωγή ντοκιμαντέρ με θέμα το χρονικό της σφαγής 25 κατοίκων του οικισμού από τις βουλγαρικές δυνάμεις κατοχής, στις 4 Οκτωβρίου 1941

Σ’ αυτήν τη μάχη του κόλλησαν το προσωνύμιο «Τουρκοφάγος», διότι όπως τον αντίκρισαν μέσα στα αίματα, έμοιαζε με σαρκοφάγο ζώο. Όταν τελείωσε η μάχη, οι πολεμιστές άρχισαν να μοιράζουν τα λάφυρα. Αναζήτησαν τον στρατηγό τους, τον Νικηταρά. Αυτός είχε αποτραβηχτεί να ξεκουραστεί. Τον ρώτησαν τι θέλει κι αυτός τους είπε: «Δεν θέλω τίποτα. Θέλω να δω την πατρίδα μου λεύτερη». Με το ζόρι του χάρισαν ένα άλογο μεγαλόσωμο και ένα σπαθί.

Η Ελλάδα , παρά το ότι υπέκυψε στρατιωτικά σε δύο ισχυρές Δυνάμεις του άξονα , διατήρησε αμείωτη την απόφαση της να συνεχίσει τον αγώνα. Έτσι ο Βασιλιάς και η Κυβέρνηση και στρατιωτικές δυνάμεις αναχώρησαν για την Κρήτη λίγες μέρες πριν την κατάληψη των Αθηνών.

Ντοκιμαντέρ Μικρασία (Από το χθες στο σήμερα)

Έτος 480 π.Χ. και η Ελλάδα έμελλε να γράψει ακόμη μία λαμπρή σελίδα στην ιστορία της, η οποία μέχρι και σήμερα σε πείσμα της συγχυσμένης και φθηνής νέας εποχής εξακολουθεί να δίνει σε όλους μας παραδείγματα Αγιότητος, Ηρωισμού, Σοφίας, Δημοκρατίας και Φιλοπατρίας.

Ο Φώτιος ήταν προικισμένος με φλογερή φιλοπατρία, άκρατη φιλανθρωπία, ευγλωττία, θάρρος, και πίστη στα αναλλοίωτα εθνικά ιδεώδη. Η κοινωνία της Κορυτσάς κυριολεκτικά τον λάτρευε. Ήταν άξιος ποιμενάρχης. Ήταν τουρκοκρατούμενη περιοχή και το έργο του δύσκολο.

Η θρυλική Σοφία Καζεπίδου, από το χωριό Ολουχλού του Καράπουναρ της Πάφρας, ήταν μια φιλήσυχη νοικοκυρά έως το 1915, τότε που οι ορδές των Τούρκων έγιναν απειλή για τον τόπο της

Ἡ σημασία τῆς νίκης τῶν Ἑλλήνων στήν μάχη τοῦ Μαραθῶνα, ἀλλά καί γενικώτερα κατά τούς Περσικούς πολέμους, εἶναι ἀδιαμφισβήτητη γιά τήν Ἑλληνική Ἱστορία

Οι Τουρκοαιγύπτιοι όταν είδαν τέσσερα μόνο ελληνικά πλοία δεν πίστεψαν ότι οι αντίπαλοί τους θα ήταν τόσο τρελοί ώστε να τους επιτεθούν…

Για τον λόγο ακριβώς αυτόν, οι απανταχού της γης Έλληνες της Κωνσταντινούπολης, αλλά και ολόκληρος ο Ελληνισμός, δεν θα ξεχάσουν ποτέ το φονικό πογκρόμ που εξαπέλυσαν, την νύχτα της 6ης Σεπτεμβρίου 1955, οργανωμένες ομάδες του Τουρκικού παρακράτους, με την αρμονική συνεργασία της Τουρκικής κυβέρνησης και την ένοχη σιωπή των μεγάλων συμμάχων μας, εναντίον του χριστιανικού πληθυσμού της Κωνσταντινούπολης

Οι Έλληνες των Βουρλών φημίζονταν για την παλικαριά τους. Ο Γ. Καψής στο βιβλίο του «Χαμένες Πατρίδες» γράφει: «Εκείνος που γνωρίζει τι θα πει Βουρλιώτης, δεν μπορεί ν’ αμφιβάλλει. Είχαν τα όπλα ζωσμένα στα ζωνάρια τους, γιατί λάτρευαν τον πόλεμο. Ήταν το καμάρι της Ερυθραίας και πολλοί Σμυρνιοί κατέφευγαν στα Βουρλά για να ζήσουν, έστω και λίγο, ελεύθεροι, γιατί ήταν ένα κομμάτι ελεύθερης ελληνικής γης. Όπως και στ’ Αϊβαλί, έτσι και στα Βουρλά, οι Τούρκοι είχαν συνθηκολογήσει με τους Χριστιανούς. Τους άφηναν ανενόχλητους να ζουν στο χωριό τους».

Οι Τούρκοι αμέσως πανικοβλήθηκαν και το έβαλαν στα πόδια αφήνοντας τους Βρετανούς μόνους. Καθώς πέρασαν μέσα από τον καταυλισμό των Highlanders η γυναίκα ενός Σκώτου στρατιώτη άρχισε να χτυπά τους φεύγοντες Τούρκους, να τους βρίζει, λέγοντάς τους δειλούς και να τους πετά αντικείμενα…

Η Ενωμένη Ρωμηοσύνη,  διοργάνωσε εκδήλωση στην Κάλυμνο την Τετάρτη, 25 Αυγούστου, για να τιμήσει τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821 με κεντρικό θέμα τη Ναυμαχία του Γέροντα, που έλαβε χώρα στην περιοχή ανατολικά της Καλύμνου, στον κόλπο του Γέροντα, τον Αύγουστο του 1824 και καθόρισε την πορεία της Ελληνικής Επανάστασης.

Αλλά ας σοβαρευτούμε. Τέτοιες μέρες το 1922, πάνω από 700.000 Έλληνες συνωθούνται στη Σμύρνη ψάχνοντας προστασία για τη ζωή τους. Οι φωτιές που έβαλε, κατά μαρτυρία Άγγλων, ο τουρκικός στρατός, έχουν ζώσει την πόλη. Καίγονται εκκλησιές, νοσοκομεία, εμπορικά καταστήματα, φιλανθρωπικά ιδρύματα, ξένα προξενεία και τράπεζες, ενώ οι άτακτοι Τσέτες επιδίδονται σε φόνους, λεηλασίες καταστημάτων και σπιτιών…

Μουσταφά Κεμάλ: «Έπρεπε να σφαχτείτε όλοι. Κανένας να μη ζήσει» . Τα λόγια του δήμιου των ελληνικών πληθυσμών του Πόντου και της Μικρασίας προς τον Έλληνα μαραγκό του. Απόσπασμα από εκπομπή του Φρέντυ Γερμανού (1976).

ΡαδιοΧρηστότητα : Του Πόντου Προσφυγόπουλο – Η Φυγή – Ορφανά στους δρόμους

Οι διωγμοί κατά των Ελλήνων στη Μικρά Ασία – Το προοίμιο της καταστροφής

Είναι ένας ζωντανός οργανισμός, που συνεχίζει να προσφέρει πνευματική τροφή και στήριξη στους επισκέπτες του. Είναι ένας τόπος όπου η ιστορία συναντά το παρόν, όπου η παράδοση συνομιλεί με τη σύγχρονη πραγματικότητα. Είναι ένας τόπος που μας καλεί να ανακαλύψουμε την ομορφιά της φύσης, να αναστοχαστούμε το νόημα της ζωής και να αναζητήσουμε την εσωτερική μας γαλήνη.

Ο ιστορικός Μελέτης Μελετόπουλος ρίχνει φως στα πρόσωπα της εποχής, Βενιζέλο, Κωνσταντίνο, Μεταξά και απαντά στο ερώτημα, τι δουλειά είχε η Ελλάδα στη Μικρά Ασία και για όσα συνέβαλαν στη συστηματική γενοκτονία των Ελλήνων και την μικρασιατική καταστροφή.

Είναι πλέον ευρέως γνωστό ότι σε αυτό το σπίτι φυλάσσεται ένας «εθνικός θησαυρός» χρόνια παρατημένος από την ελληνική Πολιτεία. Τι περίεργο; Στην αυλή του σπιτιού της Ερμιόνης Μπρίγκου υπάρχουν θαμμένοι έξι Ελληνες στρατιώτες. Επεσαν μαχόμενοι στα τέλη του πολέμου, κατά την υποχώρηση, όταν ο Ελληνικός Στρατός υποχρεώθηκε σε σύμπτυξη, καθώς ανατολικότερα άρχιζε η γερμανική επίθεση.