ιγ΄. Διάσωση ἀπό τούς ἁγίους Τεσσαράκοντα

14 Ιανουαρίου 2020 σε ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ, ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ, ΑΣΚΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΗΣΥΧΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ, ΠΑΤΕΡΙΚΑ, ΡΩΜΝΙΟΣ

(ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΚΗΤΙΚΗ
ΚΑΙ ΗΣΥΧΑΣΤΙΚΗ
ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ,
Ἐκδόσεις Ἱ. Μ. Τιμίου Προδρόμου
Μεταμόρφωση Χαλκιδικῆς, σελ. 348).

Ο γε­ρω–Θε­ο­φύ­λα­κτος Να­νό­που­λος ἀ­πό τό Ἰ­βη­ρί­τι­κο Κελ­λί τῶν Τυ­πο­γρά­φων δι­η­γή­θη­κε ἔν­δα­κρυς:

«Κα­τά τά χρό­νια τῆς Γερ­μα­νι­κῆς κα­το­χῆς μᾶς συ­νέ­λα­βαν οἱ Γερ­μα­νοί μέ τόν κα­τά σάρ­κα ἀ­δελ­φό μου πα­πα–Παν­τε­λε­ή­μο­να καί μᾶς πῆ­γαν στό Ντα­χά­ου. Μία νύ­χτα μᾶς ἔ­βγα­λαν ὅ­λους ἔ­ξω γιά νά μᾶς ἐ­κτε­λέ­σουν. Ἦ­ταν χει­μῶ­νας καί μᾶς ξέν­τυ­σαν. Πε­ρι­μέ­να­με τήν σει­ρά μας. Ἐλ­πί­δα σω­τη­ρί­ας δέν εἴ­χα­με. Τό­τε θυ­μή­θη­κα τούς ἁ­γί­ους Τεσ­σα­ρά­κον­τα μάρ­τυ­ρας καί λέ­ω:

“Μω­ρέ, Παν­τε­λε­ῆ­μον, ποιό­ εἶ­ναι τό Ἀ­πο­λυ­τί­κιο τῶν ἁ­γί­ων Τεσ­σα­ρά­κον­τα; Τό ξέ­ρεις;”. Ὁ π. Παν­τε­λε­ή­μων ἄρ­χι­σε νά ψέλ­νη: “Τάς ἀλ­γη­δό­νας τῶν Ἁ­γί­ων, ἅς ὑ­πέρ σοῦ ἔ­πα­θον …”.

Ἀ­μέ­σως τό­τε μί­α ζέ­στη ἁ­πλώ­θη­κε γύ­ρω ἀ­πό μᾶς τούς δύ­ο καί  δέν κα­τα­λα­βαί­να­με τό κρύ­ο. Ἦ­ταν ἡ πα­ρου­σί­α τῶν Ἁ­γί­ων πού καί αὐ­τοί ὑ­πέ­φε­ραν ἀ­πό τό ψῦ­χος. Ἡ νύ­χτα πέ­ρα­σε ἔ­τσι καί τό πρωΐ, ἐ­νῶ πε­ρι­μέ­να­με τόν θά­να­το, ἦρ­θε δι­α­τα­γή ἐ­μᾶς τούς δύ­ο κα­λο­γή­ρους νά μή μᾶς ἐ­κτε­λέ­σουν. Κα­νείς δέν γλύ­τω­σε ἀ­πό ὅ­σους πῆ­γαν ἐ­κεῖ, πα­ρά μό­νο ἐ­μεῖς. Γι᾽ αὐ­τό ἔ­γρα­ψαν τά ὀ­νό­μα­τά μας σέ μί­α πι­να­κί­δα καί τήν το­πο­θέ­τη­σαν ἐ­κεῖ στό στρα­τό­πε­δο ἐ­κτε­λέ­σε­ως».

Διαβάστε ΕΔΩ τα προηγούμενα σχετικά άρθρα