«Οὐκ οἶδα τὸν ἄνθρωπον». Γνωστὴ φράση ἀπὸ τὸ κατὰ Ματθαῖον Εὐαγγέλιον (Ματθ.26,74). Ὁ Κύριος δικάζεται ἀπὸ ἄδικους κριτὲς καὶ ὁ Ἀπόστολος Πέτρος περιμένει ἔξω στὴν αὐλὴ γιὰ νὰ δῇ τὸ τέλος. Κάποιοι ἀπὸ τοὺς παρισταμένους τὸν ἀναγνώρισαν καὶ ὁ Πέτρος ἠρνεῖτο ἐπίμονα ὅτι εἶναι μαθητὴς τοῦ Χριστοῦ. Ἡ φράση «οὐκ οἶδα τὸν ἄνθρωπον» προέρχεται ἀπὸ τὴ δεύτερη ἄρνηση· «ἐξελθόντα δὲ αὐτὸν εἰς τὸν πυλῶνα εἶδεν αὐτὸν ἄλλη καὶ λέγει αὐτοῖς· ἐκεῖ καὶ οὗτος ἦν μετὰ ᾿Ιησοῦ τοῦ Ναζωραίου. Καὶ πάλιν ἠρνήσατο μεθ᾿ ὅρκου ὅτι οὐκ οἶδα τὸν ἄνθρωπον» (Καὶ ὅταν ἐξῆλθε στὸ προαύλιο, τὸν εἶδε μία ἄλλῃ καὶ λέει σ’ ἐκείνους ποὺ ἦταν ἐκεῖ: «Αὐτὸς ἦταν μαζὶ μὲ τὸν Ἰησοῦ τὸν Ναζωραῖο». Καὶ πάλι ἀρνήθηκε μὲ ὅρκο: «Δὲν ξέρω τὸν ἄνθρωπο»). Λέγεται γιὰ περιπτώσεις κατηγορηματικῆς ἄρνησης: Ὅταν τὸν κατηγόρησαν ὅτι εἶχε φιλικὲς σχέσεις μὲ τὸν καταχραστή, εἶπε μὲ ἀγανάκτηση: «οὐκ οἶδα τὸν ἄνθρωπον».
Δείτε ΕΔΩ τα προηγούμενα άρθρα