“Μα εξέλιξη δεν θέλετε;” ρωτάνε τα θηρία, “πρόοδο πιότερο γυρεύουμε”, τούς λέμ’ με παρρησία, “Ωραία και καλή η ορμή, του αύριο η πορεία, χωρίς όμως τις ρίζες μας μηδέν καρποφορία”…
Το ιδεολογικό εποικοδόμημα της εποχής μας επιχειρεί να επιβάλλει την αλήθειά του. Το επιχειρεί με μια καταιγίδα προπαγάνδας και με μεθόδους ιδεολογικής, κοινωνικής και ηθικής εξοντώσεως όσων δεν έχουν την ίδια άποψη με εκείνο. Παρά το ότι είναι μειοψηφία στο κοινωνικό σύνολο θεωρεί ότι αυτό κατέχει την αλήθεια και επομένως έχει την αποστολή να κάνει να «ωριμάσει» ο «αμαθής» και ευμετάβλητος λαός.
Στην Πανούκλα του Αλμπέρ Καμύ υπάρχει η εξής φράση: «Όμως έρχεται πάντα μια ώρα μέσα στην Ιστορία που εκείνος που τολμά να πει πως δύο και δύο κάνουν τέσσερα τιμωρείται με θάνατο». Η αλλοίωση της βασικής μαθηματικής εξίσωσης 2 + 2 = 4 αποτελεί διακαή πόθο κάθε ολοκληρωτικού καθεστώτος, στο μέτρο που αυτό διεξάγει προπάντων πνευματικό πόλεμο εναντίον του λαού…
«Ένας νέος ολοκληρωτισμός είναι μπροστά μας. Οι ακαδημαϊκοί πρέπει να παρέμβουν» δηλώνει ο Luca Marini, καθηγητής Νομικής του Διεθνούς Δικαίου στο Πανεπιστήμιο στη Sapienza της Ρώμης σε συνέντευξή του στην συνέντευξή του στη «La Verità»…
Αυτό όμως το πολιτισμικό στην κυριολεξία φαινόμενο έχει και μίαν «άλλη όψη» που δεν μπορεί παρά να συνδεθεί με το άλλο φαινόμενο που κυριαρχεί και έχει και αυτό πολιτισμικό τελικά χαρακτήρα, το φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης της οικονομίας και των κοινωνιών. Τα δύο αυτά φαινόμενα, στην παρούσα συγκυρία, φαίνονται και είναι συγχρονισμένα, και στηρίζονται στο κοινό ιδεολόγημα που μεταφέρει η λέξη «παγκόσμια»