Οι Μυροφόρες γυναίκες πρωτοστάτησαν στα ιερά δρώμενα του θείου Πάθους, όταν οι μαθητές του Χριστού διασκορπίστηκαν από τον φόβο των Ιουδαίων και επέστρεψαν ο καθένας «εις τα ίδια»
«Τίνα ζητεῖτε;» Τὸ ἐρώτημα αὐτὸ ἀπηύθυνε ὁ Ἄγγελος στὶς μαθήτριες τοῦ Κυρίου, ποὺ τόλμησαν νὰ προσέλθουν «λίαν πρωΐ» στὸν τάφο τοῦ Χριστοῦ, γιὰ νὰ τοῦ προσφέρουν τὶς «ἁρμόδιες» τιμές. Τὴν ἴδια ἐρώτηση, «τίνα ζητεῖς», θὰ ἔκανε καὶ ὁ Πιλᾶτος στὸν Ἰωσὴφ ἀπὸ Ἀριμαθαίας, ποὺ «τολμήσας εἰσῆλθε» καὶ «ᾐτήσατο τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ». Τὸ κοινὸ χαρακτηριστικὸ τῶν Μυροφόρων, ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν, ἦταν ἡ τόλμη…
Οἱ Μυροφόρες δὲν ὑπολόγισαν τίποτε, γιατὶ εἶχαν πνευματικὴ κατάσταση καὶ ἐμπιστεύθηκαν στὸν Χριστό. Ἂν δὲν εἶχαν πνευματικὴ κατάσταση, ποῦ θὰ ἐμπιστεύονταν, γιὰ νὰ κάνουν αὐτὸ ποὺ ἔκαναν; Στὴν πνευματικὴ ζωὴ καὶ ὁ πιὸ δειλὸς μπορεῖ νὰ ἀποκτήση πολὺ ἀνδρισμό, ἂν ἐμπιστευθῆ τὸν ἑαυτό του στὸν Χριστό…
Η τρίτη Κυριακή από του Πάσχα είναι αφιερωμένη στους αγίους Μυροφόρους, άνδρες και γυναίκες, οι οποίοι φρόντισαν για την ταφή του ακηράτου σώματος του Κυρίου μας. Θέλοντας έτσι να τιμήσει την εξαιρετική αφοσίωσή τους στο Χριστό, όπως και τον ηρωισμό τους, καθ’ ότι δεν ήταν εύκολο εγχείρημα να ζητήσουν για ταφή το σώμα ενός καταδικασμένου για το κακούργημα της εσχάτης προδοσίας.
Με κλειστές τις πόρτες των ναών θα τελεσθεί, λόγω της πανδημίας του κορονοϊού και η ιερουργία της τρίτης Κυριακής από το Πάσχα κατά την οποία η Εκκλησία τιμά τις άγιες μορφές των ηρωϊκών ανδρών Ιωσήφ και Νικοδήμου. Αλλά και των θαρραλέων Μυροφόρων γυναικών, που τολμήσανε να προσφέρουν τις νεκρικές κατ’ άνθρωπον τιμές στο νεκρό Σώμα του Χριστού. Ήταν αυτή η ενέργειάς τους, μία άκρως τολμηρή ενέργεια, που εγκυμονούσε κινδύνους.