Πλησίαζαν τα Χριστούγεννα και την Παρασκευή θα συνταξιδεύαμε για την Αθήνα. Σε αυτόν τον νυχτερινό περίπατο ο Χ… μου αποκάλυψε ότι ο πατέρας του ήταν μασόνος και εκείνος θα ακολουθούσε τον ίδιο δρόμο. Ήμουν μόλις 20 ετών, μέσα στην αμφισβήτηση, στην άγνοια και στην περιέργεια…….
Μου λέει κάποιος πρόσφατα συνάδελφος κληρικός, απ’ άλλον τόπο – ας μην πω ποιός είναι – υπήρχε ένας μοναχός ασκητής, αυτός είχε κάποια εξέχουσα θέση κάποτε- ήταν και λόγιος κ.λπ.- όμως τα άφησε όλα για να γίνει μοναχός και μάλιστα ασκητής.
Ἕνα πρωϊνό κατά τίς δέκα ἡ ὥρα περίπου, ἦρθαν δύο λεωφορεῖα προσκυνητές καί, ὁ Γέροντας γιά νά τούς εὐχαριστήση, ἔκανε δέηση καί τούς σταύρωσε μέ τήν Κάρα τοῦ ὁσίου Δαυΐδ καί ἀσπάστηκαν τά ἅγια Λείψανα τῆς Μονῆς. Μετά τούς παρέθεσε κέρασμα καί ἄνοιξε πνευματική συζήτηση μαζί τους.
Πάντα ὅταν πήγαινα στόν Γέροντα εἶχε κόσμο καί δυσκολευόμουν νά τοῦ μιλήσω μέ ἄνεση. Τήν τελευταία φορά, πηγαίνοντας σάν διάκος, νομίζω τό 1991, φοβόμουν μήπως πάλι συμβῆ τό ἴδιο καί προσευχήθηκα σχετικά. Ὅταν ἔφθασα στήν “Παναγούδα”, ἔκπληκτος εἶδα ὅτι δέν ὑπῆρχε κανείς.
Νέος ἀπό Καβάλα, δεκαέξι χρονῶν, ὀνόματι Γιῶργος, ἦρθε μέ ένα φίλο του νά γνωρίση τόν γέροντα Παΐσιο, γιά τόν ὁποῖον εἶχε […]