Πέρασε ὁ καιρός, πέρασαν μέτρα καὶ μέτρα,καὶ τὸ μόνο βέβαιο εἶναι ὅτι πάψαμε νὰ ἐλπίζουμε σὲ μία κανονικότητα. Τὸ κυριότερο, δὲν πρόκειται νὰ ὑπάρξει ξανὰ «κανονικότητα» ὅπως τὴν ἐννοοῦμε
Στην εκκλησιαστική γλώσσα, η λέξη «κρίσις» έχει την έννοια της δοκιμασίας, η οποία αποκαλύπτει την πνευματική κατάσταση του ανθρώπου. Κρίση, άλλωστε, καλούμε και την τελική απόφαση του Χριστού για την ψυχή μας, η οποία θα παρθεί με βάση τα έργα μας κατά την ημέρα της Δευτέρας Παρουσίας.
Η ανθρώπινη φύση έχει δύο όψεις. Αφενός είναι υλική, αφετέρου πνευματική
Οι απαιτήσεις της Χριστιανικής ζωής φαίνονται μεγάλες. Σχεδόν ακατόρθωτες! Όποιο δρόμο και αν διαλέξουμε, φαίνεται ανηφορικός! Γεμάτος με υποχρεώσεις και ανωμαλίες, φορτωμένος με την απόρριψη του κόσμου και τη θυσία των απολαύσεων. Και αλήθεια, είναι έτσι η Χριστιανική ζωή.
Πολλάκις ακούμε την καλώς εννοούμενη προτροπή να μην κρίνουμε τους άλλους. Είναι αλήθεια μία σωστή συμβουλή, αφού και στο Ευαγγέλιο διαβάζουμε τα λόγια του ίδιου του Χριστού, «Μὴ κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε· ἐν ᾧ γὰρ κρίματι κρίνετε κριθήσεσθε, καὶ ἐν ᾧ μέτρῳ μετρεῖτε μετρηθήσεται ὑμῖν.»
Η βαρύτητα του Νόμου του Θεού είναι τέτοια, ώστε ο Χριστός διαβεβαιώνει τους μαθητές Του πώς θα ξεπεράσει η μακροβιότητα του Νόμου ακόμη και τον παρόντα κόσμο. Στον μέλλοντα αιώνα, όλα θα είναι σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, άρα θα πληρώνεται συνεχώς και τέλεια ο νόμος από τους αγίους στη Βασιλεία των Ουρανών.
Ο Θεός των Χριστιανών, ήδη από τα χρόνια που Τον κήρυτταν για πρώτη φορά, ξεχώρισε ως Θεός ελέους. «Σὸν γάρ ἐστι τὸ ἐλεεῖν καὶ σώζειν ἡµᾶς, ὁ Θεὸς ἡµῶν» διαβάζουμε στον Όρθρο. Αυτό τον ξεχωρίζει από τους άλλους «θεούς» που έχουν ως τώρα λατρευτεί, και βέβαια από όλα τα κοσμικά συστήματα. Εκεί θεμελιώνεται η φιλανθρωπία και η αγάπη Του, στο ότι συγχωρεί και αγαπά όσους αθετούν το νόμο Του και αμαρτάνουν εναντίον των θείων βουλών Του.
Μία από τις πιο προσιτές και χαριτωμένες διηγήσεις του Ευαγγελίου, είναι η ομιλία του Χριστού για τις μέριμνες. Εκεί εφιστά την προσοχή των μαθητών στα πουλιά του ουρανού, που δε σπέρνουν ούτε θερίζουν, και στα κρίνα του αγρού, που είναι άκρως εφήμερη η ύπαρξή τους. Και όμως, θαυμαστά, τα μεν πτηνά τρέφονται, τα δε κρίνα είναι στολισμένα με ανείπωτη ομορφιά.
Η εορτή του αγίου νηπιομάρτυρος Κηρύκου, που τη μνήμη του εορτάσαμε στις 15 Ιουλίου, γεμίζει τις καρδιές με θαυμασμό
Στην «Δεκάφωνο Σάλπιγγα», ο νέος άγιος της Εκκλησίας μας, ο γέρων Ιωσήφ ο Ησυχαστής, γράφει ότι ο διάβολος έχει δύο τρόπους να πολεμά τον άνθρωπο μέσα από την πλάνη. Ο ένας τρόπος, να τον πείσει ότι δεν είναι αλήθεια το Ευαγγέλιο κι η πίστη στο Χριστό, για να χάσει έτσι τη σωτηρία του για πάντα και να μην καρπωθεί της μεγίστης ωφελείας που χάρισε στους ανθρώπους ο σταυρικός θάνατος του Κυρίου.
Η ελευθερία σήμερα μοιάζει να είναι το ζητούμενο. Βλέπουμε μέρα με τη μέρα να καταργούνται, επίσημα και ανεπίσημα, όλο και περισσότερα όρια, σταθερές και γενικά παραδεδεγμένες αλήθειες.
Είναι πράγματι θαυμαστό, ότι ο Θεός δεν επιλέγει να μας αποκαλύπτεται μόνο θαυματουργικά και προσωπικά. Αποκαλύπτεται και μέσα από τους ανθρώπους
Γνωρίζατε ότι σε λίγα χρόνια, προβλέπεται να ξεκινήσουν οι εργαστηριακές δοκιμές για την αναστροφή της γήρανσης; Πράγματι, δηλώνεται ότι έχει ήδη αναπτυχθεί η σχετική τεχνολογία, μέσω παρεμβάσεως στο γονιδίωμα, η οποία αυτή τη στιγμή δοκιμάζεται σε σκύλους. Το φάρμακο της (κοσμικής) αθανασίας, θα υποθέσουμε ότι το έχει αναλάβει κάποια μεγάλη φαρμακευτική των ΗΠΑ, και βρίσκεται σε πειραματικό ακόμη στάδιο…
Άλλοι, επέλεξαν το μονοπάτι της τυφλής υπακοής εις άπασαν Αρχιερατική ενέργεια, κατά το «πίστευε και μη ερεύνα» των παπικών, που εν τέλει μαρτυρεί φρόνημα της ελαχίστης προσπάθειας. Για όσους αγωνιζόμαστε στην αρετή της προσοχής, οι καιροί είναι δύσκολοι. Αυτά που βλέπουμε να συμβαίνουν στην Εκκλησία, δεν γνωρίζουμε εάν έχουν ξανασυμβεί σε τέτοια έκταση και με τέτοια πεποίθηση, για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα!
Η έμφυτη ελευθερία του ανθρώπου είναι επικίνδυνη, όταν μία πίστη κηρύσσει το ψεύδος. Για αυτό πρέπει είτε να καταπιεστεί, ώστε να θωρακιστεί η πλάνη, είτε να αφεθεί αχαλίνωτη, ώστε αποπροσανατολισμένος ο άνθρωπος, να μην μπορέσει να ελευθερωθεί από το ψέμα. Πιο προφανές γίνεται αυτό στον ισλαμικό κόσμο, όπου η βία χρησιμοποιείται για την αποτροπή της όποιας παρέκκλισης από τις θρησκευτικές παραδόσεις. Ακόμη και στη Δύση, όπου το Ισλάμ είναι μειονοτική πίστη, απαγορεύεται με νόμο η αμφισβήτηση του Προφήτη και της θρησκείας του!
Πόσοι από εμάς περιμέναμε με ανυπομονησία την 26η Μαΐου; Προσωπικά, θα ομολογήσω ότι την είχα ξεχάσει. Ούτε είμαστε προετοιμασμένοι, έχοντας περάσει και τη γιορτή της Μεσοπεντηκοστής και φθάνοντας πλέον στην Ανάληψη του Κυρίου, να εορτάσουμε επισήμως την Ανάσταση στις Εκκλησίες, με τις καινούριες λαμπάδες μας και τα συναφή.
Τόσον καιρό, τον είχαμε ξεχάσει. Σήμερα, είναι ενώπιον ημών. Ορατός, απτός, γεγυμνωμένος απάσης ωραιοποιήσεως, ο θάνατος. Ακούγεται ως και από τη γωνία του δωματίου όπου καραδοκεί όπως πάντα. Ίσως, για κάποιος ανθρώπους, να γίνεται ο θάνατος κατάσταση και κατάκτηση. Αυτοί είναι οι μαθητές του Χριστού.
Η θρησκευτική ελευθερία έχει πληθώρα εκφάνσεων όπως η ελευθερία της θρησκευτικής συνειδήσεως, της λατρείας, της θρησκευτικής εκπαιδεύσεως, που η κάθε μία τους αποτελεί από μόνη της τεράστιο νομικό ζήτημα στον ραγδαία εκκοσμικευμένο νομικό πολιτισμό μας. Από αυτές, η σπουδαιότερη είναι η ελευθερία της λατρείας