Υπάρχει μια περιγραφή για την επίσκεψη του Αγίου Πνεύματος που είναι στο βίο του Αγίου Σεραφείμ του Σαρώφ. Μιλάει με κάποιον που βρίσκονται έξω και χιονίζει… Και τον ρωτάει, γέροντα πώς είναι το Άγιο Πνεύμα; Αντί να του εξηγεί κάνει μια προσευχή και λέει στο Θεό, δείξε του Κύριε. Καταλάβατε; Μερικά πράγματα δεν μπορείς να τα πεις με λόγια.
Δεν χωρεί καμμία αμφιβολία, ότι ο βουδισμός, ως θρησκεία, είναι χάλκευμα του θρησκευτικού συναισθήματος και παραπλάνησις του σατανά. Είναι φανερόν, ότι οι δυστυχείς Γιόγκι εμπαίζονται από πονηρά πνεύματα, τα οποία και τον διδάσκαλόν των πρίγκηπα ηπάτησαν. Αλλά λαμβάνουν παρ’ αυτών αποζημίωσιν τινα, μίαν ψευδαίσθησιν μακαριότητος υπό μορφήν φωτοφανειών, αι οποίαι δεν είναι άγνωστοι εις τους καθ’ ημάς…
Υπήρξε φλογερός θεολόγος, δεινός ρήτορας και υπέροχος φιλόσοφος. Η προσφορά του εις την Ορθοδοξία εκτιμάται ως εφάμιλλη αυτής των τριών Ιεραρχών. Ο Άγιος Γρηγόριος υπήρξε υπόδειγμα ασκήσεως και προσευχής καθώς με τα συγγράμματά του ανέλυσε το “Κύριε Ιησού ελέησον με τον αμαρτωλό” και έδειξε τον τρόπο να προσευχόμαστε συνεχώς και αδιαλείπτως. Πολλές επαναλάμβανε την ευχή “Κύριε φώτισόν μου το σκότος”.
π. Γεώργιος Καψάνης: Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς (από τον Αριστοτέλη στο Άκτιστο Φως)
