Στήν Λειτουργία ἔβλεπαν νά ἀλλοιώνεται τό πρόσωπό του. Τά μάτια του μέσα στό σκοτάδι ἦταν πολύ φωτεινά. Πάντα λειτουργοῦσε μέ κατάνυξη καί δάκρυα. Τήν ὥρα τῆς θείας Λειτουργίας τό Εὐαγγέλιο τό διάβαζε μέ δάκρυα. Μέ δάκρυα σήκωνε τά Ἅγια καί ἔκανε τήν Εἴσοδο, ἐκτός βέβαια ἀπό τίς ἁρπαγές καί τίς θεῖες ὀπτασίες πού εἶχε.
Ζ’. Ἐρημίτης παπα–Τύχων