Το δε φως εκείνο δεν ήταν όπως το φυσικό που δίνει ο ήλιος ή το τεχνητό που κάνουν οι άνθρωποι, αλλά ήταν φως εξαίσιο, λευκό, άυλο, που δεν είναι μόνον απ΄ έξω, καθώς τούτο το φυσικό, που επιτρέπει στους έχοντας όραση να βλέπουν εξωτερικά. Το φως εκείνο είναι και μέσα στον άνθρωπο και το αισθάνεται σαν δική του πνοή και τον γεμίζει σαν τροφή….
* Ἡ ἀπόγνωσις εἶναι θανάσιμος ἁμαρτία, καὶ χαίρει ἐν αὐτῇ ὑπὲρ ἅπαντα ὁ διάβολος. Διαλύεται δὲ εὐθὺς μὲ τὴν ἐξαγόρευσιν. […]
Οι ιερές ακολουθίες της ευλογημένης πίστης μας μάς κερνούν ως νέκταρ αθανασίας τον Θεόπνευστο ποιητικό λόγο. Κατεξοχήν, μάλιστα, οι ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδας.
Μὲ ἀφορμὴ τήν συμπλήρωση δύο ἐτῶν ἀπό την τὴν ἁγιοκατάταξη τῶν Ἁγίων Ἁγιορειτῶν Γερόντων, θυμόμαστε καὶ παραθέτουμε σημεῖα ἀπὸ μαρτυρίες, διδαχὲς καὶ νουθεσίες τους, τὰ ὁποία παραμένουν διαχρονικὰ καὶ διδακτικὰ καὶ στὶς μέρες μας. Ἂς ἀκούσουμε τὶς προτροπὲς τῶν Ἁγίων καὶ ἂς μιμηθοῦμε τῆς ζωή τους καὶ τὸ παράδειγμά τους!
Εκ των επιστολών του οσίου Ιωσήφ του Ησυχαστού, έκδοσης Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου. (Επιστολή [57] Πρὸς Μοναχὴ Βρυαίνη).
Ο άγιος Γέροντας Εφραίμ διηγείται πως πολέμησε τον εγωισμό στην αρχή της μοναχικής του ζωής κοντά στον Άγιο Ιωσήφ. Ο Γέροντας Εφραίμ αναφέρει την αυστηρή παιδαγωγική από πατρική αγάπη συμπεριφορά του γέροντα του Αγίου Ιωσήφ του ησυχαστή και τον τρόπο με τον οποίον ο ίδιος αγωνιζόταν για το ξερίζωμα του πάθους του εγωισμού.
Η ταινία αυτή είναι ένα ταπεινό οδοιπορικό στα ασκητήρια του γέροντα Ιωσήφ του ησυχαστή στην έρημο του Αγίου Όρους.
Μία ημέρα, των Αγίων Αποστόλων ήταν, ήρθε ο παπα-Εφραίμ από τα Κατουνάκια να μας λειτουργήση. Και μου έδωσε εντολή ο Γέροντας Ιωσήφ να μαγειρέψω ένα καλό φαγάκι, επειδή ο παπα-Εφραίμ ήταν πολύ φιλάσθενος και στα πρόθυρα σχεδόν της φυματιώσεως.
Οι Ορθόδοξοι Γεωργιανοί τίμησαν την μνήμη του Οσίου Ιωσήφ του Ησυχαστή!