«Ἡ μετάνοια εἶναι μεγάλη ἀρετή», ἔλεγαν οἱ παλαιοί, «καί χωρίς αὐτήν δέν σωζόμαστε».
«Ὅσοι ἔμεναν στήν μετάνοιά τους μέχρι τέλους, ἔκαναν ἀρετή».
«Ἡ προσευχή, ἄν δέν τήν ἀφήσης, δέν σέ ἀφήνει· Αὐξάνει. Μόνο νά μήν ἀμελήσουμε».
«Διά τῆς προσευχῆς ἔρχεται πολλές φορές τόση χάρις, πού δέν ἀντέχει ὁ ἄνθρωπος. Ἄν θέλη νά μετακινηθῆ, δέν μπορεῖ, σβαρνιέται. Ἄν εἶναι ὄρθιος, λυγίζουν τά γόνατά του. Καί μετά ὁ ἄνθρωπος παρακαλᾶ τόν Θεό νά τόν πάρη κοντά Του».
«Ὅλοι μας, ὅταν θά βγῆ ἡ ψυχή μας, θά ἐλεεινολογοῦμε τόν ἑαυτό μας, γιατί δέν κάναμε περισσότερα ἀπό ὅσα κάναμε».
«Ὅταν ἕνας παραδελφός λέη ψέματα, οὔτε φι- λία μπορεῖς νά ἔχης οὔτε ἀδελφοσύνη μπορεῖ νά ἀναπτυχθῆ».
«Ὁ ἄνθρωπος πρέπει διά τῆς προσευχῆς νά ἀποκτήση πονετική ψυχή. Νά μήν εἶναι ἀδιάφορος στoν πόνο τοῦ ἄλλου».
«Ὁ μοναχός ἔχει μεγάλη ἀξία καί μεγάλη εὐθύνη».
«Οἱ πατέρες πού ἔκαναν ὑπακοή, ὑπομονή καί ἐκοιμήθηκαν ἐδῶ στό Μοναστήρι, ἔχω πληροφορία ὅτι σώθηκαν».
Διαβάστε ΕΔΩ τα προηγούμενα σχετικά άρθρα