Ἡ λέξη τρελός προέρχεται ἀπὸ τὸ μεταγενέστερο τρηρός «ἐλαφρός – ποὺ τρέμει σὰν φτερὸ ἤ ἐλαφρόμυαλος». Ἄλλες ἐκφραστικὲς λέξεις γιὰ τοὺς συνανθρώπους μας ποὺ ἔχουν χάσει τὴν διανοητική τους ἰσορροπία εἶναι ὁ ζουρλός (ἀπὸ τὸ σβουρίζομαι «γυρνάω σὰν τὴν σβούρα»), ὁ κουζουλός (ἄγνωστης ἐτυμολογίας), ὁ λωλός (ἀπὸ τὸ ὀλωλώς «χαμένος» (ἄς θυμηθοῦμε τὸ ἀπολωλὸς πρόβατο), παλαβός (ἀπὸ τὴν ἱσπανικὴ palavra «λόγος» ποὺ ἀνάγεται στὴ δική μας τὴν παραβολή), μουρλός (ἀπὸ τὸν μωρολόγο ἢ ἀπὸ τὸ βενετικὸ zurlon «ἄστατος»). Ἡ γραφὴ μὲ δύο λ (τρελλός) δὲν δικαιολογεῖται.
Δείτε ΕΔΩ τα προηγούμενα άρθρα