ΓΛΩΣΣΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ

Γωνιά της Γλώσσας 99 – Γεωργίου Ἰ. Βιλλιώτη: Ἕνα λάθος ποὺ ἀγνοοῦν καὶ οἱ φιλόλογοι

Τὸ ρῆμα «διανύω» τὸ χρησιμοποιοῦμε εὐκαίρως ἀκαίρως ὅλοι μας. Λέμε: «Ἔχουμε πολὺν δρόμο νὰ διανύσουμε», «Διανύει τὸ πεντηκοστὸ ἔτος τῆς ἡλικίας του». Ἂν ὅμως θέλουμε νὰ χρησιμοποιήσουμε τὸν ἀόριστο καὶ…

Η ΓΩΝΙΑ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ – Γεωργίου Ἰ. Βιλλιώτη: ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ ΕΣΠΕΡΑΣ

Κύριε, ἡ ἐν πολλαῖς ἁμαρτίαις περιπεσοῦσα γυνή, τὴν σὴν αἰσθομένη Θεότητα, μυροφόρου ἀναλαβοῦσα τάξιν, ὀδυρομένη μύρα σοι πρὸ τοῦ ἐνταφιασμοῦ κομίζει. Οἴμοι! λέγουσα, ὅτι νὺξ μοι ὑπάρχει, οἶστρος ἀκολασίας, ζοφώδης τε καὶ ἀσέληνος, ἔρως τῆς ἁμαρτίας.

Η ΓΩΝΙΑ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ – Γεωργίου Ἰ. Βιλλιώτη : ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΕΣΠΕΡΑΣ

Δεῦτε, πιστοί, ἐπεργασώμεθα προθύμως τῷ Δεσπότῃ· νέμει, γὰρ τοῖς δούλοις τὸν πλοῦτον καὶ ἀναλόγως ἕκαστος, πολυπλασιάσωμεν τὸ τῆς χάριτος τάλαντον· ὁ μὲν σοφίαν κομιείτω δι’ ἔργων ἀγαθῶν· ὁ δὲ….

Η ΓΩΝΙΑ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ – Γεωργίου Ἰ. Βιλλιώτη: ΒΑΪΩΝ ΕΣΠΕΡΑΣ

«Ἰδοὺ ὁ Νυμφίος ἔρχεται ἐν τῷ μέσῳ τῆς νυκτός καὶ μακάριος ὁ δοῦλος, ὅν εὑρήσει γρηγοροῦντα· ἀνάξιὸς δὲ πάλιν, ὅν εὑρήσει ραθυμοῦντα. Βλέπε, οὗν ψυχή μου μὴ τῷ ὕπνῳ κατενεχθῇς, ἵνα μὴ τῷ θανάτῳ παραδοθῇς, καὶ τῆς Βασιλείας ἔξω κλεισθῆς· ἀλλὰ ἀνάνηψον κράζουσα· Ἅγιος, ἅγιος, ἅγιος εἶ ὁ Θεὸς ἡμῶν, προστασίαις τῶν Ἀσωμάτων, σῶσον ἡμᾶς».

Γωνιά της Γλώσσας 98 – Γεωργίου Ἰ. Βιλλιώτη: Μακάριοι οἱ πτωχοὶ τῷ πνεύματι

Ὑπέροχοι εἶναι οἱ Μακαρισμοὶ τοῦ Κυρίου. Βρίσκονται στὸ κατὰ Ματθαῖον Εὐαγγέλιο (5, 3-12) καὶ ἀποτελοῦν τὴ διδασκαλία πρὸς τοὺς μαθητές Του στὴν ἐπὶ τοῦ Ὄρους ὁμιλία. Ὁ πρῶτος Μακαρισμός: «Μακάριοι οἱ πτωχοὶ τῷ πνεύματι, ὅτι αὐτῶν ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν» εἶναι οἰκεῖος…

Γωνιά της Γλώσσας 95 – Γεωργίου Ἰ. Βιλλιώτη: Ἡ ἀφιλόξενη θάλασσα

Ἡ λέξη πόντος (ἀπὸ τὸ θέμα ποντ- =περνῶ) δήλωνε τὸ θαλάσσιο πέρασμα (πβ. Ἑλλή-σποντος). Οἱ Πόντιοι κατάγονται ἀπὸ τὸν Πόντο, τὴν νότια ἀκτὴ τοῦ Εὔξεινου Πόντου. Εὔξεινος σημαίνει φιλόξενος.

Γωνιά της Γλώσσας 94 – Γεωργίου Ἰ. Βιλλιώτη: Ὁμιλεῖτε Ἑλληνικά

Βασικὴ συνιστῶσα τῆς γλωσσικῆς στρέβλωσης εἶναι ἡ γλωσσικὴ ἐξάρτηση. Κρουνηδὸν εἰσβάλλουν στὴν γλῶσσα μας ξένες λέξεις, κυρίως ἀγγλικές. Ἡ γλῶσσα μας πολιορκεῖται ἀπὸ πλημμυρίδα ἀνελλήνιστων λέξεων χωρὶς νὰ ἐπιχειρῆται προσπάθεια ἐξελληνισμοῦ.

Γωνιά της Γλώσσας 93 – Γεωργίου Ἰ. Βιλλιώτη: Ἡ φαινομενικὰ ἄγνωστη λέξη

Ἡ λέξη «ἄρουρα» εἶναι ἀκατανόητη στοὺς πολλούς. Δὲν εἶναι ὅμως καὶ τόσο ἄγνωστη ὅσο φαίνεται. «Χαῖρε, ἄρουρα βλαστάνουσα εὐφορίαν οἰκτιρμῶν», λέμε στοὺς Χαιρετισμούς.

Γωνιά της Γλώσσας 92 – Γεωργίου Ἰ. Βιλλιώτη: Ἡ ἐτυμολογία τῆς ἡμέρας

Τί κοινὸ ἔχουν τὸ τάλαντο, ὁ Ἄτλας, τὸ ἀνατέλλω, ἡ τόλμη, τὸ ταλανίζω, ὁ Τελαμών, ἡ ἐντολή; Ὅλες αὐτὲς οἱ λέξεις ἀνήκουν στὴν ἴδια γλωσσικὴ οἰκογένεια. Πρὶν δοῦμε τὴν μεταξύ τους σχέση θὰ λύσουμε μιὰ παρεξήγηση. Τὸ τάλαντο δὲν εἶναι νόμισμα, ὅπως νομίζουν οἱ περισσότεροι. Ἦταν ἐπίπεδες πλάκες ὀρειχάλκου ποὺ….

Γωνιά της Γλώσσας 91 – Γεωργίου Ἰ. Βιλλιώτη: Πῶς γράφονται οἱ ἅγιοι;

Πῶς γράφονται οἱ ἅγιοι, μὲ πεζὸ ἢ κεφαλαῖο; Μὲ ἀρχικὸ κεφαλαῖο γράφονται οἱ λέξεις «ἅγιος» καὶ «ὅσιος» ὅταν προσδιορίζουν ναὸ ἢ ἂν πρόκειται γιὰ τοπωνύμιο: ὁ ναὸς τοῦ Ἁγίου Γεωργίου, Ἅγιος Δημήτριος (Μπραχάμι). Ὅμως ὁ ἅγιος Γεώργιος, ὁ ἅγιος Δημήτριος,…

Γωνιά της Γλώσσας 89 – Γεωργίου Ἰ. Βιλλιώτη: Ἐξωκκλήσια μὲ ἐκπτώσεις

Ἀδιαφανὴς ἁπλογράφηση εἶναι ἡ γραφὴ τῆς λέξεως ἐξωκκλήσι μὲ ἕνα κ. Τὸ ἐξωκκλήσι εἶναι μικρὸ ἐκκλησάκι, συνήθως σὲ μὴ κατοικημένη περιοχή. Ἡ ἐκκλησία λοιπὸν ποὺ βρίσκεται ἔξω ἀπὸ τὴν πόλη ἢ τὸ χωριὸ ὀνομάζεται ἐξωκκλήσι.

Γωνιά της Γλώσσας 88 – Γεωργίου Ἰ. Βιλλιώτη: Καινούργιος με ένα γ;

Ὁ ὁδοστρωτῆρας τῆς ἁπλογραφήσεως στὸ πέρασμά του ἰσοπεδώνει τὰ πάντα μὲ ἀποτέλεσμα νὰ συσκοτίζῃ τὴν ἐτυμολογικὴ προέλευση τῆς λέξης. Εἴχαμε γράψει γιὰ τὸ «συγγνώμη» ποὺ….

ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΛΟΥΜΠΟΥΜΠΑΣΙ ΤΗΣ Λ. Δ. ΤΟΥ ΚΟΝΓΚΟ

Τα Σχολεία της Ελληνικής Κοινότητας Λουμπουμπάσι τίμησαν την Παρασκευή 07 Φεβρουαρίου 2025, με μια σειρά εορταστικών εκδηλώσεων και δράσεων, την Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας.

Γωνιά της Γλώσσας 87 – Γεωργίου Ἰ. Βιλλιώτη: Ὑπουργὸς μὲ κεφαλαῖο;

«Ὁ Ὑπουργὸς Παιδείας ἔθεσε σὲ ἀργία καθηγητὴ ποὺ διένειμε στὰ παιδιὰ φυλλάδιο μὲ τὶς θέσεις τῶν Ἁγίων Πατέρων γιὰ τὴν ὁμοφυλοφιλία». Δὲν θὰ σχολιάσουμε ἐδῶ τὴν ἀπόφαση τοῦ ὑπουργοῦ μὲ μικρὸ ὕψιλον, ὄχι γιὰ νὰ ὑποτιμήσουμε τὸν ὑπουργό, ἀλλὰ διότι μὲ κεφαλαῖα γράφονται οἱ θεσμοί, τὰ ἱδρύματα, οἱ σύλλογοι καὶ ὄχι οἱ προϊστάμενοί τους.

Γωνιά της Γλώσσας 86 – Γεωργίου Ἰ. Βιλλιώτη: Κλίνονται οἱ ξένες λέξεις; (Β)

Στὸ προηγούμενο σημείωμά μας ἀναφερθήκαμε στὴν ἀκλισία ὀνοματικῶν τύπων. Στὸ σημερινὸ σημείωμα θὰ πᾶμε στὸ ἄλλο ἄκρο, στὴν πληθυντικοποίηση ξένων λέξεων, ἀσυμμόρφωτων στὸ κλιτικό μας σύστημα..

Γωνιά της Γλώσσας 85 – Γεωργίου Ἰ. Βιλλιώτη: Κλίνονται οἱ ξένες λέξεις; (Α)

Οἱ ἤδη συμμορφωμένες στὸ κλιτικό μας σύστημα λέξεις δυστυχῶς ξαναγίνονται ἄκλιτες: τοῦ τσάι, ἀντὶ τοῦ τσαγιοῦ, τοῦ σκάκι, ἀντὶ τοῦ σκακιοῦ, τῆς Καλιφόρνια, ἀντὶ τῆς Καλιφόρνιας, τοῦ καζίνο, ἀντὶ τοῦ καζίνου, τῆς Χιροσίμα…

Γωνιά της Γλώσσας 84 – Γεωργίου Ἰ. Βιλλιώτη: Βρεῖτε τὴν διαφορά

Πολλὲς φορὲς τὰ λόγια στοιχεῖα ἔχουν ἰδιαίτερη ὑφολογικὴ συνυποδήλωση. Τί διαφέρει ὁ ἄρτος ἀπὸ τὸ ψωμί; Ὁ ἄρτος ἔχει ἐξειδικευτῆ –κατὰ κύριο λόγο– στὸ θρησκευτικὸ τελετουργικὸ ὡς συμβολικὸ στοιχεῖο: ὁ ἅγιος ἄρτος εἶναι τὸ σῶμα τοῦ Χριστοῦ, ὁ ἄρτος στὴν ἀρτοκλασία, ὁ ἐπιούσιος ἄρτος.

Γωνιά της Γλώσσας 83 – Γεωργίου Ἰ. Βιλλιώτη: Ἡ γραμματικὴ παρατήρηση τῆς ἡμέρας

Ὁρισμένα ρήματα διαθέτουν μόνο τύπους παθητικῆς φωνῆς: π.χ. ἐκμεταλλεύομαι, ἀγωνίζομαι, μάχομαι, σέβομαι. Τὰ ρήματα αὐτὰ δὲν ἀπαντοῦν στὴν ἐνεργητικὴ φωνή. Ὀνομάστηκαν ἀποθετικά, διότι…

Γωνιά της Γλώσσας 82α – Γεωργίου Ἰ. Βιλλιώτη: Βρεῖτε τὸ λάθος

«Δὲν μποροῦμε νὰ βάλουμε τοὺς ἐκμεταλλευτὲς καὶ ἐκμεταλλευόμενους στὸ ἴδιο καζάνι». Χωρὶς νὰ τὸ θέλῃ ὁ ὁμιλητὴς τοὺς ἔβαλε στὸ ἴδιο καζάνι! Διότι πολὺ ἁπλᾶ ὁ ἐκμεταλλευτὴς καὶ ὁ ἐκμεταλλευόμενος εἶναι τὸ ἴδιο πρόσωπο, αὐτὸ ποὺ ἐκμεταλλεύεται.

Γωνιά της Γλώσσας 82 – Γεωργίου Ἰ. Βιλλιώτη: Ἡ λέξη τῆς ἡμέρας

Ποιά εἶναι τὰ ὀθόνια ποὺ ἀκοῦμε στὸ 7ο ἑωθινὸ εὐαγγέλιο; Tὸ ὀθόνιον εἶναι ὑποκοριστικὸ τῆς ὀθόνης, τοῦ λεπτοῦ λινοῦ ὑφάσματος. Ὀθόνιον λοιπὸν εἶναι τὸ τεμάχιο…

Το Τελευταίο Μάθημα – Τα Ελληνικά Σβήνουν στη Γερμανία

Τα συντονιστικά γραφεία εκπαίδευσης και το υπουργείο παιδείας γνώριζαν, ή θα έπρεπε τουλάχιστο να γνωρίζουν εδώ και 12 μήνες πως το σχολείο του Esslingen θα μείνει μόνο με μια δασκάλα για πάνω από 150 μαθητές. 

Γωνιά της Γλώσσας 80 – Γεωργίου Ἰ. Βιλλιώτη: Ἡ ἀπορία τῆς ἡμέρας

Ὁ Γέρων Παΐσιος εἶναι ἅγιος ἢ ὅσιος; Τὸ ἕνα δὲν ἀποκλείει τὸ ἄλλο. Ὅσιος εἶναι ὁ ἅγιος ποὺ ἁγίασε μέσῳ τῆς ἀσκητικῆς βιοτῆς. Ἄρα ὁ Ὅσιος Παΐσιος εἶναι ὁ ἅγιος ποὺ ἁγίασε μέσῳ τοῦ μοναχισμοῦ, τοῦ μαρτυρίου τῆς συνειδήσεως.

Γωνιά της Γλώσσας 79 – Γεωργίου Ἰ. Βιλλιώτη: Ἡ ἐτυμολογία τῆς ἡμέρας

Ἡ λέξη ἅγιος στὴν ἀρχαιότητα δήλωνε τὸν ἀφιερωμένο στοὺς θεούς. Ἡ λέξη ἀνασημασιοδοτήθηκε ἢδη ἀπὸ τὴν Παλαιὰ Διαθήκη. Ἅγιος σημαίνει ὁ ξένος πρὸς κάθε μολυσμὸ καὶ ἁμαρτία. Ἅγιος εἶναι μόνο ὁ Τριαδικὸς Θεός.

Γωνιά της Γλώσσας 78 – Γεωργίου Ἰ. Βιλλιώτη: Μιὰ λέξη μὲ ἱστορία

Βόρεια τῆς Σμύρνης βρισκόταν ἡ πόλη Πέργαμος. Αὐτὴ ἡ πόλη τῆς Ἰωνίας συνδέεται μὲ τὴν περγαμηνή, ποὺ λέγεται καὶ μεμβράνη ἢ διφθέρα. Ὁ βασιλιᾶς τῆς Περγάμου Εὐμένης θέλησε νὰ ἱδρύσῃ μιὰ βιβλιοθήκη ἰσάξια τῆς Ἀλεξάνδρειας καὶ ζήτησε ἀπὸ τὸν Πτολεμαῖο τὸν Ε΄ χιλιάδες παπύρους.

Σελίδες