ΓΛΩΣΣΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ

Οταν η επιβολή του μονοτονικού δημιούργησε αντιδράσεις, η Εταιρεία Συγγραφέων ανέθεσε σε μιαν ομάδα φιλολόγων που ήσαν μέλη της να συζητήσει το θέμα.

Ένας πολύ εύστροφος παπάς που είναι και Διπλωματούχος Ηλεκτρολόγος Μηχανικός σε ομιλία του με θέμα «Εν αρχή ήν ο Λόγος» (υπάρχει στο διαδίκτυο) αναφέρθηκε και στην επιβολή του μονοτονικού. Επειδή νομίζω ότι αυτά που είπε ενδιαφέρουν όλους τους Έλληνες σκέφτηκα να σας τα παρουσιάσω.

«Από τις πέντε ευρωπαϊκές γλώσσες που γνωρίζω πάρα πολύ καλά, τα νεοελληνικά είναι η γλώσσα της καρδιάς μου, αφού ασχολούμαι και με την έρευνα των ελληνικών διαλέκτων και ιδιωμάτων», λέει ο γλωσσολόγος, που μελετά τα μαριουπολιτικά των Ελλήνων της Ουκρανίας, τα τσακώνικα, τα κυπριακά, τα ποντιακά, και τη γλώσσα των Ελλήνων στην περιοχή της Χειμάρρας.

Αποφθέγματα από την σοφία του Μεγάλου Αλεξάνδρου

Ἡμέρα μνήμης τοῦ ἐθνικοῦ μας ποι­η­τῆ Διονυσίου Σολωμοῦ ἡ 9η Φεβρου­α­ρίου ἔχει καθιερωθεῖ ὡς Παγκόσμια Ἡ­μέ­ρα Ἑλληνικῆς Γλώσσας, ἡ ὁποία γλώσ­σα, παρά τίς κατά καιρούς ἀλ­λοιώ­σεις στή μακραίωνη ἱστορία της, διατηρεῖ μέ­χρι καί σήμερα τήν αἴγλη καί τήν ὀ­μορφιά της.

David Crystal (Γνωστός Άγγλος καθηγητής, συγγραφεύς της εγκυκλοπαίδειας του Cambridge για την Αγγλική) «Είναι εκπληκτικό να βλέπεις πόσο στηριζόμαστε ακόμη στην Ελληνική, για να μιλήσουμε για οντότητες και γεγονότα που βρίσκονται στην καρδιά της σύγχρονης ζωής.»

Η ελληνική, με τη λογική και τον θησαυρό βασικών εννοιών που διαθέτει, στηρίζει κάθε μορφωμένο άνθρωπο της εποχής μας που επιθυμεί να κατανοήσει τον κόσμο και να μάθει άλλες γλώσσες. Η ελληνομάθεια είναι το «σήμα κατατεθέν» του καλλιεργημένου πολίτη του αιώνα μας.

Αφιερώνοντας το εξώφυλλό του στις Andrea Marcolongo* και Louise Guillemot**, το περιοδικό «Éléments» αποτίει ευρύτερα φόρο τιμής σε όλα όσα μας έρχονται από την Ελλάδα και τη Ρώμη. Εξηγήσεις από την Anne-Laure Blanc

Κατά τον επιστημολογικό ορισμό επιστήμονας είναι και ονομάζεται ο κάτοχος μιας επιστήμης έπειτα από ειδικές σπουδές. Επιστήμονες καλούνται συγκεκριμένα οι επισταμένοι, οι έχοντες δηλαδή πλήρη και βέβαιη γνώση, αλλά και την απαιτούμενη εμπειρία στο γνωστικό αντικείμενο τους.

Αξιότιμοι κυρίες και κύριοι, αγαπητές/τοί συνάδελφοι εκπαιδευτικοί, φίλες και φίλοι, Σας αποστέλλουμε  το πρόγραμμα και το βιβλίο περιλήψεων για τη Διημερίδα […]

Της Ελλάδας δεν της είναι ακόμα βολετό να πεθάνει. Την κρατούν σθεναρά ο Σταυρός, οι προσευχές και τα ματωμένα στήθια των αγίων και ηρώων.

Ίσως ο ερασιτέχνης κινηματογραφιστής Μεχμέτ Γκιουναϊντίν, ένας ποντιόφωνος Τόνιαλης, να μην έχει συνειδητοποιήσει πόσο σημαντικό είναι για όλους εμάς το έργο που κάνει ταξιδεύοντας στα ελληνόφωνα χωριά της περιοχής της Τραπεζούντας

Τι μας νοιάζουν τα απαρέμφατα; Κι όμως, η Ζακλίν ντε Ρομιγί υποστηρίζει ότι χωρίς το απαρέμφατο της γλώσσας τους, χωρίς τη διαφορά της «πράξης» από το «πράττειν», οι Ελληνες δεν θα είχαν αναπτύξει αφηρημένη σκέψη. Ο δε Χάιντεγκερ λέει πως η δυτική φιλοσοφία ξεκινάει με μια «λανθασμένη» μετάφραση του Πλάτωνα.

Το ελληνικό σχολείο στη Ζιμπάμπουε εόρτασε πανηγυρικά το Έπος του ’40! Συγκινητικά βίντεο!

Πολύτιμες καταγραφές για τους ελληνόφωνους που κατοικούν σήμερα στα ορεινά χωριά της Τραπεζούντας, στην Τουρκία, συνεχίζει να δίνει ο ερασιτέχνης κινηματογραφιστής Μεχμέτ Γκιουναϊντίν. Με ποντιακή καταγωγή, γεννημένος στο Σκανταράντων (Ισκεντερλί) της Τον(γ)ιας, ένα από τα καθαρά ελληνόφωνα χωριά, τουλάχιστον από το 2017 καταγράφει καθημερινούς ανθρώπους και συνομιλεί μαζί τους στα ποντιακά

Εσύ που, κάποιο βράδυ, καταπίνοντας το χαρτί, που σου έδωσε η ίδια η Παναγία, βγαλμένο από, κανείς δεν ξέρει ποια, κρυψώνα της, έφαγες Ουρανό για να κελαηδήσεις Παράδεισο.

Στο πλαίσιο του εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας Ελληνικής Γλώσσας το Γραφείο Εκπαίδευσης στο Γενικό Προξενείο της Ελλάδας στο Γιοχάνεσμπουργκ, η Σχολή ΣΑΧΕΤΙ και το Ινστιτούτο Ελληνικής Γλώσσας “ΤΗΜΕΝΟΣ’ του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας (ΠΔΜ) συνδιοργανώνουν διαδικτυακή Ημερίδα με θέμα “Σύγχρονες πρακτικές στη διδασκαλία της ελληνικής ως δεύτερης/ξένης γλώσσας”.

Μόνον τα έθνη που δε λησμονούν συνεχίζουν να έχουν ιστορία. Αυτό τόνισε στο λόγο που εκφώνησε στην Ιερά Μονή της Αγίας Λαύρας, κοιτίδα της εθνικής μας ελευθερίας, ο πρώην πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Τσάτσος στις 15 Μαΐου 1949, επί κυβερνήσεως Θεμ. Σοφούλη, όταν ήταν Υπουργός Παιδείας.

«Ωχ! Βασανάκια».
Διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη σε ηχητικό.

Τα κείμενα του Κόντογλου – και όχι μόνο του Κόντογλου αλλά και ολόκληρης της «γενιάς του ‘30» – έχουν εξοβελιστεί από τα ελληνικά σχολικά βιβλία. Πιθανώς ως αναχρονιστικά και «κονισαλέα συναξάρια», όπως τα είχε χαρακτηρίσει κάποιος.

Περὶ τοῦ ποιήματος: Ὁ Ματρόζος, Σπετσιώτης ἀγωνιστής, ποὺ χάρισε ἀφειδώλευτα τὰ πάντα στὴν πατρίδα, τελείωνε τώρα τὴν ζωή του φτωχὸς καὶ ἀγνοημένος, ἐνῷ οἱ πρώην ναῦτες του εἶχαν γίνει καπεταναῖοι στὰ βασιλικὰ καράβια καὶ ὁ παλιὸς συμπολεμιστής του Κωνσταντῖνος Κανάρης ἦταν πρῶτος ὑπουργός. Αὐτόν, λοιπόν, τὸν Κανάρη -τοῦ ὁποίου τὴν ζωὴ εἶχε γλυτώσει κοντὰ στὴν Τένεδο- πηγαίνει νὰ συναντήσει ὁ γερο-Ματρόζος στὴν Ἀθήνα

«Η Ελληνική γλώσσα δεν συγκρίνεται με την αγγλική ή γαλλική γλώσσα… είναι το αγκωνάρι του πολιτισμού μας και η μητρική γλώσσα του Δυτικού πολιτισμού», δηλώνει σε συνέντευξή του ο Καναδός καθηγητής Νεοελληνικής Φιλολογίας στο πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ, Ζακ Μπουσάρ, μέλος της Βασιλικής Εταιρείας Καναδά.

Συνεδρίασε στα γραφεία  της Δημοκρατικής Ένωσης Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας στους Αγίους Σαράντα, η η Επιτροπή Παιδείας και Πολιτισμού του Γενικού Συμβουλίου σε συνεργασία με τους Προέδρους των Παραρτημάτων και τη συμμετοχή ειδικών με προσφορά και εμπειρία στα θέματα εκπαίδευσης, αναφέρει σε ανακοίνωσή της…

Άγιος Παΐσιος: «Τότε θα καταλάβουν οι δικοί μας την αξία που έχουν τα Αρχαία Ελληνικά, αφού πρώτα γίνουν ρεζίλι, και θα πουν: “Για δες η Εκκλησία που κρατούσε τα Αρχαία!”»

Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ἤθελε νὰ διδάσκεται ἡ ἑλληνικὴ γλώσσα, στὴν ὁποία εἶναι γραμμένο τὸ Εὐαγγέλιο, ὅπως ἔλεγε. Γι’ αὐτὸ καὶ ἤθελε νὰ μάθουν ὅλα τὰ παιδιὰ Ἑλληνικὰ καὶ ἵδρυσε, Ἑλληνικὰ Σχολεῖα. Διότι γνώριζε ὅτι, ἂν σταματήσουν «νὰ μαθαίνουν Ἑλληνικὰ μέσω τῶν Ἑλληνικῶν σχολείων», θὰ ἀποκοποῦν ἀπὸ τὶς ρίζες τους, δηλαδὴ ἀπὸ τὸ Ἔθνος τους. Γιατί χωρὶς Παιδεία θὰ χάσουν καὶ Θρησκεία καὶ Πατρίδα.

Ἀρχαῖα Ἑλληνικά: εἶναι ἐκπαιδευτικὸ πρόβλημα ἢ εἶναι ἀποτέλεσμα πολιτικῶν ἐκπαιδευτικῶν ἀποφάσεων; Ἀπάντηση σὲ αὐτὸ ἔχουμε ὄχι μόνο ἀπὸ τὰ ἀναλυτικὰ προγράμματα σὲ ὅλες τὶς βαθμίδες τῆς ἐκπαίδευσης, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὰ διδακτικὰ ἐγχειρίδια, ἡ δὲ δικαιολογία γιὰ τὸν βαθμὸ δυσκολίας τῶν ἀρχαίων γιὰ μᾶς τουλάχιστον τοὺς Ἕλληνες εἶναι ἀβάσιμη, ἀφοῦ διαβάζοντας ἢ μεταφράζοντας τὰ ἀρχαῖα παραμένουμε στὴν ἴδια γλῶσσα, στὴν γλῶσσα ποὺ ζεῖ 2500 χρόνια.

Στόχοι και γενικές αρχές της Διοίκησης Ολικής Ποιότητας (ΔΟΠ) Με τον όρο ποιότητα, εννοούμε «το σύνολο των θετικών ιδιοτήτων ενός πράγματος», το οποίο σχετίζεται με την ικανοποίηση των αναγκών του πελάτη. Η Διοίκηση Ολικής Ποιότητας (Δ.Ο.Π.) είναι μια νέα φιλοσοφία μάνατζμεντ

Αὐτοί οἱ στίχοι τοῦ Ὀδυσσέα Ἐλύτη στό «Ἄξιόν Ἐστι» μέ τούς ὁποίους θέλει ἴσως νά ὁρίση τούς ἐπί κεφαλῆς τῆς λογοτεχνίας μας καί πνευματικούς του προγόνους, τοποθετοῦν τόν Παπαδιαμάντη στήν πρώτη θέση στά νεοελληνικά γράμματα, θέση στήν ὁποία τόν τοποθέτησε ἡ ἴδια ἡ ἐποχή του…

Τί σχέση μπορεῖ νὰ ἔχῃ τὸ μόριο ὡς μὲ τὴ Δημοκρατία καὶ τὴν φιλοσοφία; Τὸ μόριο ὡς μὲ τοὺς πολλαπλοὺς συντακτικοὺς ρόλους δηλώνει τὴν ὑποκειμενικὴ κρίση, τὴν πιθανότητα, τὴν ἐπιφύλαξη τοῦ ὁμιλητῆ γιὰ ὅσα λέει. Στὶς εἰδικὲς προτάσεις τὸ ὡς δηλώνει ὑποκειμενικὴ γνώμη ἢ πρόφαση ἢ δοξασία: «Πολλάκις ἐθαύμασα τίσι ποτὲ λόγοις Ἀθηναίους ἔπεισαν οἱ γραψάμενοι Σωκράτην ὡς ἄξιος εἴη θανάτου τῇ πόλει»·

Ὁ Διονύσιος Σολωμός ἀπό πολύ νεαρή ἡλικία πίστεψε ὅτι οἱ ποικίλες ἐκφάνσεις τῆς παραδόσεως τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ ἔχουν ἀξία καί ὅτι πάνω σ᾿ αὐτές ὀφείλει νά στηριχθῆ ἡ παιδεία καί πνευματική καλλιέργεια τοῦ Γένους του. Ἡ λαϊκή δημιουργία καί κυρίως στήν ἔκφρασή της ὡς δημοτικό τραγούδι, σμίγουν στήν ψυχή τοῦ Σολωμοῦ μέ τήν συναισθηματική του ζωή, τήν θρησκευτική του παράδοση καί τήν μητρική του γλῶσσα καί προσφέρουν τό πλῆθος τῶν ὑπέροχων στίχων, οἱ ὁποῖοι κυρίως δίνουν φωνή σέ ὅ,τι ἀνώτερο καί ὑψηλό λάτρεψαν καί ὑπηρέτησαν οἱ πολυάριθμοι ἀγωνιστές τῆς φυλῆς του.

  Ὡσεὶ λίθου βολήν. Στὸ Κατὰ Λουκᾶν (κβ΄39-41)  διαβάζουμε:   «Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐξελθὼν ὁ Ἰησοῦς ἐπορεύθη κατὰ τὸ ἔθος εἰς […]

Ὁ παραπικρασμός («πικρία», «στενοχώρια») ἐκ τοῦ παραπικραίνω, «πικραίνω, παροργίζω» εἶναι ἡ πικρία, ἡ στενοχώρια. Ἀπαντᾶται γιὰ πρώτη φορὰ στὴν Πρὸς Ἑβραίους ἐπιστολὴ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου (3, 7-11): «Διό, καθὼς λέγει τὸ Πνεῦμα τὸ ῞Αγιον· σήμερον ἐὰν τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούσητε, μὴ σκληρύνητε τὰς καρδίας ὑμῶν ὡς ἐν τῷ παραπικρασμῷ, κατὰ τὴν ἡμέραν τοῦ πειρασμοῦ ἐν τῇ ἐρήμῳ, οὗ ἐπείρασάν με οἱ πατέρες ὑμῶν, ἐδοκίμασάν με, καὶ εἶδον τὰ ἔργα μου τεσσαράκοντα ἔτη…

Ἡ νεοελληνική μας γλῶσσα βρίθει ἀπὸ λόγιους τύπους. Ἡ ἄγνοια ὅμως τῆς λόγιας γλωσσικῆς μας παράδοσης δυσκολεύει τοὺς ὁμιλητές. Τὰ ἐπίθετα ποὺ συστηματικὰ κακοπαθοῦν εἶναι τὰ ἀρχαῖα σιγμόληκτα σὲ -ης, -ης, ες. Χρειάζεται προσοχὴ στὴ γενικὴ ἑνικοῦ (-ους) καὶ στὴν ὀνομαστικὴ τοῦ οὐδετέρου (-ες).