ΤΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΤΗΣ ΟΣΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ (14 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ)

[nggallery id=10]

Λί­γες μέ­ρες πρίν γί­νει τό πα­νη­γύ­ρι, συ­νή­θως στίς 12 Ὀ­κτω­βρί­ου, πραγ­μα­το­ποι­εῖ­ται μί­α με­γά­λη πε­ρι­φο­ρά τῶν Λει­ψά­νων τῆς Ὁ­σί­ας Πα­ρα­σκευ­ῆς μέ­σα στήν πό­λη τοῦ Ἰ­α­σί­ου. Αὐ­τή ἡ λι­τα­νεί­α ὀ­νο­μά­ζε­ται «Ἡ Ὁ­δός τῶν Ἁ­γί­ων». Με­τά ἀ­πό ἕ­να χι­λι­ό­με­τρο πε­ρι­φο­ρᾶς, γί­νε­ται στά­ση προ­σευ­χῆς μπρο­στά στό Βα­σι­λι­κό Ἱ­ε­ρό Να­ό Ἁ­γί­ου Νι­κο­λά­ου (15ου αἰ.) καί τοῦ πε­ρί­φη­μου Πα­λα­τιοῦ τῆς Κουλ­τού­ρας, τοῦ πα­λιοῦ Βα­σι­λι­κοῦ ἀ­να­κτό­ρου τῆς ἴ­διας ἐ­πο­χῆς. Ἐ­δῶ, σέ μί­α πλα­τεί­α, πε­ρι­μέ­νουν ἤ­δη ἄλ­λα Λεί­ψα­να πού εἶ­χαν με­τα­φερ­θεῖ ἀ­πό μί­α ξέ­νη χώ­ρα, συ­νή­θως ἀ­πό τήν Ἑλ­λά­δα. Οἱ δύ­ο ὁ­μά­δες προ­σκυ­νη­τῶν πού με­τέ­φε­ραν χω­ρι­στά τά δύ­ο Λεί­ψα­να ἀ­πο­τε­λοῦν­ται ἀ­πό πολ­λούς Ἱ­ε­ράρ­χες, ἱ­ε­ρεῖς καί πι­στούς πού ἑ­νώ­νουν τίς προ­σευ­χές τούς κα­τά τό πα­ρά­δειγ­μα τῶν δύ­ο Ἁ­γί­ων.

Με­τά τήν κα­θι­ε­ρω­μέ­νη δέ­η­ση καί τήν πα­ρά­δο­ση/πα­ρα­λα­βή τῶν φι­λο­ξε­νου­μέ­νων Λει­ψά­νων, ἡ λι­τα­νεί­α συ­νε­χί­ζε­ται στήν κεν­τρι­κή ὁ­δό τῆς πό­λης, πρός τήν Ἱ­ε­ρά Μη­τρό­πο­λη. Κά­που ἀ­ρι­στε­ρά φαί­νε­ται ἡ πε­ρί­φη­μη Ἱ­ε­ρά Μο­νή Τρι­ῶν Ἱ­ε­ραρ­χῶν, ὅ­που ἀ­να­κη­ρύ­χτη­κε ἡ ἔ­ναρ­ξη τῆς Ἑλ­λη­νι­κῆς Ἐ­πα­νά­στα­σης τοῦ 1821 ἀ­πό τόν Ἀ­λέ­ξαν­δρο Ὑ­ψη­λάν­τη. Στό τέ­λος τῆς πε­ρι­φο­ρᾶς, τά δύ­ο Λεί­ψα­να το­πο­θε­τοῦν­ται σ᾿ ἕ­να εἰ­δι­κό κου­βού­κλιο στό προ­αύ­λιο τῆς Μη­τρό­πο­λης. Ἐ­δῶ θά μεί­νουν μέ­χρι τίς 15 Ὀ­κτω­βρί­ου. Ἀ­φοῦ προ­σκυ­νᾶ­νε οἱ κλη­ρι­κοί, ἔρ­χε­ται ἡ σει­ρά τῶν προ­σκυ­νη­τῶν πού πε­ρί­με­ναν αὐ­τή τή στιγ­μή ἐ­πί ὧ­ρες. Τό 2006, π.χ., μα­ζί μέ τήν Γε­ρόν­τισ­σα Θε­ο­δο­σί­α τῆς Ἱ­ε­ρᾶς Μο­νῆς Ἁ­γί­ου Νε­κτα­ρί­ου Αἰ­γί­νης πή­γα­με στήν οὐ­ρά γιά νά ρω­τή­σου­με τούς πι­στούς πό­ση ὥ­ρα εἶ­χαν πε­ρι­μέ­νει γιά νά προ­σκυ­νή­σουν. Μί­α κυ­ρί­α μᾶς ἀ­πάν­τη­σε: «Πε­ρί­με­να 32 ὧ­ρες. Δέν ἤ­πια νε­ρό. Δέν ἔ­φα­γα τί­πο­τα, πα­ρά δύ­ο μῆ­λα». «Για­τί;», ρώ­τη­σα ἐ­γώ. «Ἔ­τσι, γιά τήν Ὁ­σί­α Πα­ρα­σκευ­ή», μᾶς ἀ­πάν­τη­σε. Ἐρ­χό­με­νοι ἀ­πό ὅ­λα τά μέ­ρη τῆς χώ­ρας, μι­κροί καί με­γά­λοι, ἐ­φο­δι­ά­ζον­ται μέ ὑ­πο­μο­νή γιά νά κα­τα­φέ­ρουν νά ἀν­τέ­χουν τή χα­μη­λή θερ­μο­κρα­σί­α καί τίς βρο­χές πού κα­μμιά φο­ρά τούς δο­κι­μά­ζουν τήν ἀν­το­χή. 

Πρέ­πει νά ση­μει­ώ­σου­με ὅ­τι ἡ οὐ­ρά τῶν προ­σκυ­νη­τῶν ἐ­πε­κτεί­νε­ται σέ τρί­α-τέσ­σε­ρα χι­λι­ό­με­τρα. Πε­ρι­μέ­νον­τας, μπο­ροῦν καί ἀ­κοῦ­νε στό Ρά­διο ΤΡΙΝΙΤΑΣ τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τίς ἀ­κο­λου­θί­ες, κα­θώς καί πά­ρα πολ­λές ἐκ­πομ­πές, συ­νεν­τεύ­ξεις γιά τήν Ὁ­σί­α Πα­ρα­σκευ­ή κ.τ.λ. Ἐ­πί­σης, δύ­ο με­γά­λες ὀ­θό­νες το­πο­θε­τη­μέ­νες στό προ­αύ­λιο τοῦ Μη­τρο­πο­λι­τι­κοῦ Να­οῦ δεί­χνουν τίς ἀ­κο­λου­θί­ες σ᾿ αὐ­τούς πού δέν προ­λα­βαί­νουν νά πλη­σιά­σουν.

Ἡ πνευ­μα­τι­κή ἐ­πι­κοι­νω­νί­α ἀ­πο­κτᾶ ἀ­ξι­ο­ση­μεί­ω­τες δι­α­στά­σεις. Κα­τό­πιν συ­στά­σε­ως τῆς Μη­τρό­πο­λης, κά­θε ἐ­νο­ρί­α τῆς πό­λης μα­ζεύ­ει ὀ­νό­μα­τα οἰ­κο­γε­νει­ῶν πού ἔ­χουν τή δυ­να­τό­τη­τα νά φι­λο­ξε­νή­σουν κό­σμο. Ἔ­τσι, ὁ προ­σκυ­νη­τής προ­ερ­χό­με­νος ἀ­πό ἕ­να μα­κρι­νό τό­πο πού προ­σκυ­νά­ει τήν νύ­χτα ἀρ­γά ἀ­ναγ­κά­ζε­ται νά μεί­νη στό Ἰ­ά­σιο. Ἐ­θε­λον­τές, ἀ­πό τούς ὁ­ποί­ους οἱ πε­ρισ­σό­τε­ροι εἶ­ναι φοι­τη­τές Θε­ο­λο­γί­ας, ἀ­παν­τᾶ­νε θε­τι­κά στό κά­λε­σμα τοῦ προ­σκυ­νη­μα­τι­κοῦ Πρα­κτο­ρεί­ου τῆς Μη­τρό­πο­λης νά συ­νο­δεύ­σουν τούς «ξέ­νους» στά σπί­τια ὅ­που θά φι­λο­ξε­νη­θοῦν. Ἔ­τσι δη­μι­ουρ­γοῦν­ται σχέ­σεις φι­λί­ας πού κά­νουν τά ἑ­πό­με­να χρό­νια νά ἐ­πα­να­λει­φτῆ τό γε­γο­νός, σάν προ­σω­πι­κή πρω­το­βου­λί­α πλέ­ον. Εἶ­ναι μί­α ἔμ­πρα­κτη μί­μη­ση τῆς Ὁ­σί­ας Πα­ρα­σκευ­ῆς, πού δι­α­κρί­θη­κε γιά τήν ἐ­λε­η­μο­σύ­νη καί τή φι­λαν­θρω­πί­α Της.

Ἡ Θεί­α Λει­τουρ­γί­α τῆς πα­νή­γυ­ρης γί­νε­ται στόν Μη­τρο­πο­λι­τι­κό Να­ό. Τά τε­λευ­ταί­α χρό­νια γί­νε­ται ἔ­ξω, σέ μί­α ἐ­ξέ­δρα πού το­πο­θε­τεῖ­ται μπρο­στά στό Να­ό. Πάν­τα λαμ­βά­νουν μέ­ρος τοὐλά­χι­στον 15-20 Ἱε­ράρ­χες, δε­κά­δες ἱ­ε­ρεῖς καί δι­ά­κο­νοι. Ἡ ζων­τα­νή με­τά­δο­ση ἐ­ξα­σφα­λί­ζε­ται ἀ­πό τό τη­λε­ο­πτι­κό κα­νά­λι ΤΡΙΝΙΤΑΣ (ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΣ) τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τῆς Ρου­μα­νί­ας καί ἀ­πό δι­ά­φο­ρα ἄλ­λα κα­νά­λια. Φω­το­γρα­φί­ες καί πλη­ρο­φο­ρί­ες πα­ρου­σι­ά­ζον­ται λε­πτο­με­ρῶς ἀ­πό τά γρα­πτά ΜΜΕ, κυ­ρί­ως ἀ­πό τήν ἐ­φη­με­ρί­δα LUMINA (ΤΟ ΦΩΣ) τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τῆς Ρου­μα­νί­ας, τή μο­να­δι­κή Χρι­στι­α­νι­κή ἐ­φη­με­ρί­δα τοῦ Ὀρ­θο­δό­ξου κό­σμου πού ἐκ­δί­δε­ται κά­θε μέ­ρα. Ἐ­πί­σης, σχε­δόν τήν ἴ­δια στιγ­μή, τά γε­γο­νό­τα ἐ­κεί­νων τῶν ἡ­με­ρῶν πα­ρου­σι­ά­ζον­ται στήν ἱστο­σε­λί­δα τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας.

Πα­ράλ­λη­λα μέ τίς ἀ­κο­λου­θί­ες (Θεῖ­ες Λει­τουρ­γί­ες, Ἑ­σπε­ρι­νοί, Ἀ­γρυ­πνί­ες, Χαι­ρε­τι­σμοί καί Πα­ρα­κλη­τι­κός Κα­νό­νας τῆς Ὁ­σί­ας Πα­ρα­σκευ­ῆς) γί­νον­ται καί πο­λι­τι­στι­κές ἐκ­δη­λώ­σεις: Χο­ρω­δί­ες, ἐγ­καί­νια δι­α­φό­ρων κτι­ρί­ων, πα­ρου­σιά­σεις βι­βλί­ων, βρα­βεύ­σεις τῶν πιό δι­ά­ση­μων πο­λι­τῶν ἀ­πό τό Δῆ­μο Ἰ­α­σί­ου, ἀ­να­κη­ρύ­ξεις σέ doctor honoris causa δι­α­φό­ρων ἐκ­κλη­σι­α­στι­κῶν προ­σω­πι­κο­τή­των ἀ­πό τή Ρου­μα­νί­α ἤ ἀ­πό τό ἐ­ξω­τε­ρι­κό κ.τ.λ.

Στή μέ­ση τοῦ Ὀ­κτώ­βρη ὅ­λη ἡ πό­λη ζων­τα­νεύ­ει μέ μί­α ἁ­γί­α ζων­τά­νια παρ­μέ­νη ἀ­πό τό φῶς τῶν Ἁ­γί­ων μας. Τό πα­νη­γύ­ρι τῆς Ὁ­σί­ας Πα­ρα­σκευ­ῆς γί­νε­ται ἀ­φορ­μή γιά πολ­λά θαύ­μα­τα. Με­τα­ξύ αὐ­τῶν ὅ­μως ἀ­ριθ­μοῦν­ται καί ἡ ποι­κι­λο­τρό­πως ἐ­φαρ­μο­γή τῆς ἀ­γά­πης κα­θώς καί ἡ ἔμ­πρα­κτη ἀ­πό­δει­ξη τῆς εὐ­λά­βειας, τῆς ὑ­πο­μο­νῆς καί τῆς ἐλ­πί­δας.