Χρόνια τώρα καλλιεργεῖται ἡ ἄποψη, ὅτι παράγουμε ἐλαιόλαδο ἱκανό νά καλύψει τίς ἀνάγκες ὁλόκληρης τῆς Εὐρώπης, ἴσως καί ἄλλων ἠπείρων! Φυσικά, δέν εἴμαστε οὔτε κἄν ἡ πρώτη ἐλαιοπαραγωγική χώρα στόν κόσμο. Ἁπλῶς, παράγουμε τό καλύτερο, ἴσως, ἐλαιόλαδο στόν κόσμο! Δηλαδή τό παράγει ἡ ἑλληνική γῆ, γιά νά εἴμεθα ἀπολύτως σωστοί.
Ἡ ἐλιά, τό εὐλογημένο πανάρχαιο δένδρο, παραμένει βαθιά συνδεδεμένη μέ τήν Ἑλλάδα. Καί μπορεῖ τό ἑλληνικό ἐλαιόλαδο νά μήν ἔχει τήν καλύτερη ἀντιμετώπιση ἀπό τούς Ἕλληνες παραγωγούς, καθώς τό μεγαλύτερο μέρος τῆς παραγωγῆς ἐξάγεται σέ τεράστιες ποσότητες σέ ἄλλες μεσογειακές χῶρες, οἱ ὁποῖες ἐν συνεχείᾳ τό μοσχοπουλοῦν ὡς διατροφικό καλλυντικό πολυτελείας στίς μεγάλες διεθνεῖς ἀγορές, ἀλλά φαίνεται ὅτι ἡ ἴδια ἡ διαδικασία τῆς ἐλαιοπαραγωγῆς μπορεῖ νά ἀποτελέσει μαγνήτη γιά μιά νέα μορφή ἀγροτουρισμοῦ, τόν Ἐλαιοτουρισμό.
Μέ τόν τομέα αὐτό, ἀσχολεῖται τά τελευταῖα χρόνια ὁ ἐπίκουρος καθηγητής τοῦ Πανεπιστημίου Δυτικῆς Ἀττικῆς καί πρόεδρος τοῦ Τουριστικοῦ Ὀργανισμοῦ Πελοποννήσου, δρ Κωνσταντῖνος Μαρινάκος.
Μία μοναδική, βιωματική ἐμπειρία γιά τόν ἐπισκέπτη, ἀπό τήν Κόρινθο μέχρι τήν Καλαμάτα καί τήν Ὀλυμπία, ξετυλίγεται ἀνάμεσα σέ ἐλαιῶνες, ἀρώματα καί γεύσεις, μέ τήν ἐμπειρία τοῦ ἐλαιοτουρισμοῦ νά πρωταγωνιστεῖ καί νά δημιουργεῖ ἕνα βίωμα ἀπόλυτα ἑλληνικό.
Ὁ ἐπισκέπτης θά μαγευτεῖ ἀπό τήν τοπιογραφία, θά κάνει βόλτα σέ οἰκογενειακούς ἐλαιῶνες, θά μάθει μυστικά καί πρακτικές τῆς ἑλληνικῆς παραγωγῆς ἐλαιόλαδου, θά ἀπολαύσει δράσεις πού συνδέουν μέ μοναδικό τρόπο τόν ἀγροτουρισμό μέ τόν πολιτισμό, καί θά βρεθεῖ σέ ἄμεση ἐπαφή μέ τήν φύση καί ὅλες τίς ὀμορφιές πού ἔχει νά τοῦ προσφέρει, διάβασα στόν ἱστότοπο travel.gr
Καί εἶναι ἀλήθεια, καθώς οἱ πελοποννησιακοί ἐλαιῶνες ἁπλώνονται σέ τεράστιες ἐκτάσεις καί μεταδίδουν στόν ἐπισκέπτη τήν ἠρεμία καί τήν ποιότητα τῆς ἐλαιοκαλλιέργειας.
Ἐνδεικτικά, ἀναφέρονται οἱ περιοχές τῆς Σολυγείας Κορίνθου, ὅπου οἱ ἐλαιῶνες συνομιλοῦν μέ τά βραχώδη σημεῖα καί τό πευκοδάσος καθώς καί μέ τό μπλέ τῆς θάλασσας τοῦ Σαρωνικοῦ.
Πράγματι, ἀποτελεῖ ἐμπειρία μοναδική τό νά διασχίσεις ἕναν ἐλαιῶνα καί νά καταλήξεις σέ μιά βραχώδη ἀκτή τοῦ Σαρωνικοῦ, ἔχοντας εἰσπνεύσει τά ἀρώματα καί ἀπολαύσει τά χρώματα ἐκεῖνα, πού μόνο τό ἐλαιοδάσεος μπορεῖ νά προσφέρει.
Ὁ συνδυασμός τῆς ἐξερευνήσεως τοῦ ἐλαιῶνα μέ τήν ἐπίσκεψη σέ κάποιο ἐλαιοτριβεῖο, ὅπου ὁ ἐπισκέπτης θά γίνει κοινωνός τῆς ἱεροτελεστίας πού ὁδηγεῖ στό ἐλαιόλαδο, εἶναι ἐμπειρία μοναδική καί πολύτιμη.
Σήμερα, μάλιστα, πού ἡ τεχνολογία προσφέρει καί δυνατότητες εἰκονικῆς πραγματικότητος, ὁ ἐπισκέπτης μπορεῖ ἀκόμη καί νά μετάσχει στήν συγκομιδή, φορῶντας τά ἀπαραίτητα γυαλιά πού θά τόν ὁδηγήσουν στόν κόσμο τῆς εἰκόνας.
Ἀνάλογη, φυσικά, ἐμπειρία θά ἔχει ὁ ἐπισκέπτης τῶν ἐλαιώνων τῆς Μεσσηνίας, τοῦ τόπου, ὁ ὁποῖος ἀναπνέει στόν ρυθμό τῆς ἐλαιοπαραγωγῆς. Ὑπάρχουν κάποια μικρά χωριά, φυτεμένα σέ πλαγιές, ἀνάμεσα σέ ἐλαιῶνες πού ἔρχονται ἀπό πολύ βαθιά στόν χρόνο.
Ἀνάλογη –ἴσως καί πλέον ἔντονη, θά εἶναι ἡ ἐμπειρία στούς ἐλαιῶνες τῆς Ἠλείας, μέ κατάληξη τήν Ἀρχαία Ὀλυμπία, τόν τόπο ὅπου ὁ κλάδος ἐλαίας εἶχε τήν δική του, μοναδική, ἀξία καί σημασία.
Ἐπιτρέψτε μας νά πιστεύουμε πολύ στήν δύναμη τῆς ἐλιᾶς καί τοῦ ἐλαιῶνα. Καί καλό θά ἦταν τό Ὑπουργεῖο Τουρισμοῦ νά ἐκμεταλλευθεῖ τήν αὐξανόμενη συνεχῶς δημοτικότητα πού ἀποκτᾶ τό ἐλαιόλαδο ἀνά τήν ὑφήλιο. Ποιός ξέρει; Ἴσως ἔχουμε πλούσια τά ἐλέη τοῦ ἐλαιοτουρισμοῦ.