Γεωργίου Ἰ. Βιλλιώτη
Τὸ ἀπόφθεγμα τῆς ἡμέρας
Ἁγίου Ἰσαὰκ Σύρου, Ἀσκητικὰ
Ε΄ 189-190 Ὁ Θεὸς οὐ χρῄζει τινός, εὐφραίνεται δὲ ὅταν ἴδῃ τινὰ ἀναπαύοντα τὴν εἰκόνα αὐτοῦ καὶ τιμῶντα αὐτὴν δι’ αὐτόν.
Ὁ Θεὸς δὲν ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ κανένα πρᾶγμα, εὐχαριστιέται ὅμως, ὅταν δῇ κάποιον νὰ ἀναπαύῃ τὴν εἰκόνα του, ἡ ὁποία εἶναι ὁ ἄνθρωπος καὶ τὴν τιμᾶ ἐξαιτίας τῆς εἰκόνας του.
χρήζω=ἔχω ἀνάγκη (ὁμόρριζα: χρεία, χρειάζομαι, χρέος)
εὐφραίνομαι=εἶμαι χαρούμενος