Με ανταγωνιστικό πλεονέκτημα την εξαιρετική ποιότητα, το ελληνικό ρόδι, ο βασιλιάς των αντιοξειδοτικών, έχει καταφέρει να παραμείνει ελκυστικό, να κατακτήσει τις αγορές του κόσμου και να αντιμετωπίζει με επιτυχία τον έντονο ανταγωνισμό των μεγάλων παραγωγικών χωρών.
Χρόνο με το χρόνο η ζήτηση για ελληνικό ρόδι, που λόγω του μικροκλίματος της χώρας μας το κάνει ξεχωριστό, αυξάνεται τόσο στην εγχώρια όσο και στις ξένες αγορές. Ήδη, το μεταποιημένο προϊόν του ελληνικού ροδιού, ο χυμός του, εξάγεται σε 16 χώρες ανά τον κόσμο με τις πωλήσεις να διαγράφουν αυξητική πορεία.
«Αν και η χώρα μας δεν παράγει μεγάλες ποσότητες, αυτό που μας ξεχωρίζει είναι ότι έχουμε το καλύτερο ρόδι απ’ αυτά που κυκλοφορούν στις αγορές. Αυτή η καλή και σταθερή ποιότητα που διαθέτουμε, είναι και αυτό που μας ξεχωρίζει και γι’ αυτό οι αγορές μας αναζητούν. Από τη φύση του το ρόδι είναι ο βασιλιάς των αντιοξειδοτικών και στο πλαίσιο του υγιεινού τρόπου ζωής και διατροφής, που αποτελεί παγκόσμια τάση, πραγματικά ζητείται», λέει στον ΟΤ, ο γενικός διευθυντής του ΑΣΟΠ Αγίου Αθανασίου Δράμας Παναγιώτης Αθανασιάδης.
«Χτυπήθηκε» η μισή παραγωγή
Η συγκομιδή του ροδιού ολοκληρώθηκε φέτος την πρώτη εβδομάδα του Νοεμβρίου, καθώς υπήρχε οψιμότητα στην παραγωγή, με τις ποσότητες να είναι μειωμένες μεσοσταθμικά κατά 50%.
Οι λόγοι όπως μας εξηγεί ο κ. Αθανασιάδης είναι δύο: Από τη μία η κλιματική αλλαγή (έντονες βροχοπτώσεις, μεγάλο διάστημα ανομβρίας και ισχυρός αέρας κατά την ανθοφορία), που είχε ως αποτέλεσμα ακαρπία και από την άλλη η μη δυνατότητα των παραγωγών λόγω των συνεχών ανατιμήσεων να προχωρήσουν στις σωστές και απαιτούμενες καλλιεργητικές φροντίδες.
Αν και στην χώρα μας έχουν εγκατασταθεί ροδιές σε περίπου 23.000 στρέμματα, φέτος τα παραγωγικά ήταν κοντά στα 15.000 στρέμματα, από τα οποία συγκομίστηκε περίπου 13.000 τόνοι. «Πολλοί μικροί παραγωγοί είτε έχουν αποσυρθεί από την αγροτική παραγωγή είτε έχουν μικρά χωράφια, στα οποία η καλλιέργεια γίνεται ασύμφορη. Οι μικροί και διάσπαρτοι κλήροι αποτελούν άλλωστε μια σοβαρή παθογένεια για τη χώρα μας», εξηγεί ο κ. Αθανασιάδης.
Οι τιμές
Οι τιμές παραγωγού για το ρόδι, όπως επισημαίνει ο κ. Αθανασιάδης, καθορίζονται από τις διεθνείς αγορές, καθώς η χώρα μας δεν είναι σημαντική παραγωγός χώρα. Έτσι, φέτος η τιμή παραγωγού για το βρώσιμο ρόδι παρέμεινε σταθερή στα 0,50 ευρώ/κιλό για την Α’ κατηγορία και 0,20 ευρώ/κιλό για τη χυμοποίηση, ενώ κατά 10% επιπλέον είναι η τιμή για τη βιολογική καλλιέργεια.
Η ..παραπλάνηση
Σοβαρό αντίκτυπο τόσο στη μεταποίηση όσο και σε όλη την αλυσίδα της αγροδιατροφής αποτελούν τα εισαγόμενα προϊόντα, τα οποία, όπως μας είπε ο κ. Αθανασιάδης, «με παραπλανητικές μεθόδους παρουσιάζουν τον εισαγόμενο χυμό ροδιού ως ελληνικό. Επί της ουσίας δεν αναγράφεται με σαφήνεια ότι το προϊόν είναι εισαγόμενο με αποτέλεσμα να παραπλανούν τον καταναλωτή».
Η Ελλάδα εισάγει ποσότητες χυμού από την Τουρκία, τη Γεωργία και το Αζερμπαϊτζάν, ενώ βρώσιμο καρπό από την Τουρκία και την Αίγυπτο.
Και η …ιστορία του
Από την αρχαιότητα το ρόδι αναφέρεται σε Aιγυπτιακούς παπύρους, στην Παλαιά Διαθήκη, εμφανίζεται στην Eλληνική και Περσική Mυθολογία καθώς και στην Pωμαϊκή ιστορία.
Η ροδιά, όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα του ΑΣΟΠ Αγίου Αθανασίου, θεωρείται το παλαιότερο καλλιεργούμενο καρποφόρο δέντρο. Πρωτοεμφανίστηκε πριν το 3000 π.Χ. στην Περσία, και σιγά-σιγά η καλλιέργειά του προχώρησε στην Ινδία, βόρειο Αφρική, Ευρώπη, Kίνα και Αμερική. Είναι ένα από τα πρώτα φρούτα καλλιέργειας στις κοιλάδες του Tίγρη-Eυφράτη, το Νείλο και τα ποτάμια της Ινδίας.
Στη Ασία το ρόδι λατρευόταν για τις θεραπευτικές του ιδιότητες και σαν σύμβολο ομορφιάς, μακροζωίας, γονιμότητας και σοφίας. Στην Ελληνική και Περσική μυθολογία αναφέρεται σαν σύμβολο ζωής, αναγέννησης και ζευγαρώματος. Βασισμένο στην ιστορία του Ελληνικού μύθο της Περσεφόνης, το ρόδι έγινε σύμβολο γονιμότητας, θανάτου και αιωνιότητας και ήταν το έμβλημα των Eλευσίνιων Mυστηρίων. Το ρόδι χρησιμοποιήθηκε σαν διακοσμητικό στοιχείο στον Nαό του Σολομώντα, σε βασιλικά εμβλήματα και στους μανδύες των ιερέων. Είναι σύμβολο ανάστασης και ζωής στον Xριστιανισμό και στην Xριστιανική τέχνη συμβολίζει την ελπίδα. Στη βουδιστική παράδοση, τα ρόδια είναι ένα από τα τρία ιερά φρούτα. Οι αρχαίοι Κινέζοι πίστευαν ότι οι σπόροι του συμβόλιζαν την μακροζωία και την αθανασία. Αλλά και μέχρι τη σύγχρονη εποχή, ο σπάσιμο του ροδιού στους γάμους και την Πρωτοχρονιά συμβολίζει την καλή τύχη και τη γονιμότητα.
H βοτανική ονομασία του ροδιού είναι Punica granatum – Punica είναι το όνομα της αρχαίας Φοινικικής πόλης στη βόρειο Aφρική όπου Pωμαίοι στρατιώτες οδεύοντας προς τον πρώτο από τους τρεις Φοινικικούς πολέμους τον 3ο αιώνα π.X. πρωτοείδαν τη ροδιά, ενώ granatum σημαίνει «κοκκώδες».