Μή τά τροφοδοτῇς τά πάθη σου μέ τάς ὑποχωρήσεις, διά νά μήν ὑπομένῃς εἰς τό ὕστερον πόνους καί θλίψεις! Κοπίασον τώρα, ὅσον ἠμπορεῖς, διότι μέ τόν χρόνον, ὅταν τά πάθη δέν τύχουν ἐπιμελείας, καταλαμβάνουν θέσιν δευτέρας φύσεως καί «ἄντε τρέξε τότε νά τά κάνῃς καλά!» Ἐνῷ τώρα, ἐάν τά καταπολεμήσῃς νόμιμα καθώς σέ συμβουλεύομεν….
Ἔτσι κερδίζεται ἡ ἀνάστασις τῆς ψυχῆς καί ὄχι πότε ὑπακοή, πότε παρακοή καί ἴδιον θέλημα. Ἔτσι ὁ στέφανος δέν ἀποκτᾶται, ἀλλά προαιρέσει θυσίας· ὅλα τά προσκόμματα νά ὑπερπηδῶνται διά τοῦ ἰσχυροῦ λογισμοῦ τῆς προτιμήσεως τοῦ θανάτου παρά τῆς προδοσίας εἰς τήν ὑπακοήν τοῦ καθήκοντος.
Ἀλλά ἀπόψε, στήν κατ᾿ ἰδίαν ἀγρυπνία, ὁ Πατέρας μου καί Θεός ἦλθε· μοῦ ἔδειξε πόσο μέ προνοεῖ ἀπό μικρό παιδάκι (Γιαννάκη), ἀπό πόσα μέ γλύτωσε. Ἔνοιωσα ὅλη Του τήν πατρότητα (ὅσον γίνεται) μέ αἴσθησι ψυχῆς· αἰσθάνθηκα παιδάκι κοντά Του! Αὐτή ἡ αἴσθησις μέ ἔφερε ἄφθονα γλυκά δάκρυα καί ἀνακουφίστηκα ψυχικά ἀπό τήν ψυχική κούρασι τῶν πειρασμῶν τοῦ θορυβώδους καιροῦ καί ἀπό τήν στέρησι τῆς Χάριτος.
Ἄγγελος Θεοῦ, παιδί μου, νά σέ παρακολουθῇ καί νά σοῦ δείχνῃ τόν δρόμο τοῦ Θεοῦ καί τῆς σωτηρίας σου. Ἀμήν· γένοιτο. Εὔχομαι ὁ Θεός νά σοῦ δίδῃ τήν ὑγείαν τῆς ψυχῆς σου, διότι αὕτη εἶναι χάρισμα υἱοθεσίας, πού τό λαμβάνουν ἐκεῖναι αἱ ψυχαί, ὅπου ὁλοκληρωτικῶς ἔχουν δοθῆ εἰς τήν λατρείαν καί ἀγάπην τοῦ Θεοῦ.
Ἀλλά καί τήν Παναγία μας, τήν ὁποία ἀποκαλοῦσε συνεχῶς «Μάννα» καί «Μητέρα», τήν ἀγαποῦσε τρομακτικά! Γι’ αὐτό καί ἡ Παναγία μας τόν ἀξίωσε νά κοιμηθῆ τήν μεγάλη ἡμέρα τῆς Κοιμήσεώς Της! Ὁ μακαριστός μου Γέροντας ἐγκατέλειψε τά πάντα ἀπό νεαρᾶς ἡλικίας, ἦρθε στό Ἅγιον Ὄρος, βάδισε κατ’ εὐθεῖαν πρός τήν ἔρημο ἀναζητῶντας πνευματικό ὁδηγό καί ἀγωνίσθηκε μέ ὅλη τήν δύναμι τῆς ψυχῆς του
Κάθε Μεγάλη Ἑβδομάδα ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μας μᾶς παρουσιάζει τά Ἅγια Πάθη τοῦ Χριστοῦ μας καί ἀπεικονίζει ὅλες ἐκεῖνες τίς ἅγιες παραστάσεις τῆς Σταυρικῆς Θυσίας Του. Καί βοηθεῖ τίς ψυχές τῶν χριστιανῶν ἀκούγοντας τά ἅγια ἐκεῖνα λόγια τοῦ Εὐαγγελίου νά τίς παρακολουθοῦν καί νά τίς ζοῦν ὅσο εἶναι δυνατόν ἐντονώτερα καί ἔτσι νά μπαίνουν βαθύτερα στό νόημα τοῦ μυστηρίου τῆς Σταυρώσεώς Του.
α΄. Ἡ προσευχή εἶναι ἀπό τάς κυριωτέρας καί ἰσχυροτέρας δυνάμεις, πού κάνουν τόν προσευχόμενον νά ἀναγεννᾶται καί τοῦ χαρίζουν σωματικήν καί πνευματικήν εὐεξίαν.
β΄. Ἡ προσευχή εἶναι τά μάτια καί τά φτερά τῆς ψυχῆς μας καί μᾶς δίδει θάρρος καί δύναμιν νά ἀντικρύσωμε τόν Θεόν.
Ἡ γνησία ἀγάπη δέν φθονεῖ τά καλά χαρίσματα τοῦ ἀδελφοῦ· δέν χαίρει, ὅταν ἀκούῃ ταπεινωτικά λόγια, κατηγορίας διά τόν ἀδελφόν· δέν ἐγκρατεύεται εἰς τό νά ἐπαινῇ πάντοτε τήν προκοπήν τοῦ ἀδελφοῦ. Ἡ ἀγάπη οὐ ζηλοῖ, οὐ περπερεύεται, οὐκ ἀσχημονεῖ, οὐ ζητεῖ τό ἰδικόν της συμφέρον, ἀλλά τοῦ ἀδελφοῦ· δέν θυμώνει, δέν σκέπτεται τό κακόν…
Στὴν γερμανικὴ Κατοχή, εἶχε τελειώσει σχεδὸν ἡ προμήθεια τοῦ σιταριοῦ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Φιλοθέου, καὶ οἱ Πατέρες ἀποφάσισαν νὰ κόψουν τὴν φιλοξενία. Ἕνας εὐλαβὴς Γέροντας, ὁ Γερο-Σάββας, ὅταν τὄμαθε,..