Στην Ηπειρωτική Ελλάδα & τη Ρούμελη, συναντάμε εκπληκτικά έργα τέχνης που αντέχουν στο χρόνο, από επιδέξιους μαστόρους της πέτρας, τα οποία συνδυάζουν αρμονικά το περιβάλλον με την πολιτιστική μας κληρονομιά.
Συνεχίζοντας το οδοιπορικό μας στην ορεινή Ελλάδα, βρεθήκαμε στην Ιστορική Βράχα Ευρυτανίας, όπου η κα Σοφία μας περιμένει με χαρά στο σπιτικό της, για να μας πει ιστορίες και να μας φτιάξει χειμωνιάτικη λαχανόπιτα στη γάστρα, όπως την παλιά εποχή…
Η μουσική τοπική παράδοση στα Ευρυτανικά χωριά, είναι εθνικά αναγνωρισμένη και συνηθίζεται να μεταφέρεται από γενιά σε γενιά! Η αστικοποίηση δυστυχώς ανάγκασε πολλές φορές τους ανθρώπους, να αφήσουν τον τόπο τους με αποτέλεσμα τα χωριά να έχουν σχεδόν ερημώσει…
Ἀπρόσιτη ἀετοφωλιὰ στὴν καρδιὰ τῶν Ἀγράφων, ἡ ἱστορικὴ μονὴ τῆς Σπηλιᾶς ἀποτελεῖ, αἰῶνες τώρα, πνευματικὸ φάρο μιᾶς εὐρύτερης περιοχῆς, ποὺ συνενώνει γύρω ἀπὸ ἕναν ὀρεινό, μοναδικὰ μεγαλειώδη ὄγκο τέσσερα γειτονικὰ γεωγραφικὰ συγκροτήματα: Τὴ βορεινὴ Εὐρυτανία, τὴν ὀρεινὴ Ἀργιθέα τῆς Καρδίτσας
Οι άνθρωποι των ορεινών οικισμών της Ευρυτανίας πάλευαν σε όλη τους τη ζωή με την αγωνία της καθημερινής επιβίωσης.Κατάφεραν πολλά βασισμένοι σε λίγα. Στα χωριά που κάποτε έσφυζαν από ζωή, σήμερα συναντάμε πόρτες κλειστές, πεσμένες στέγες και τοίχους ραγισμένους.
Η φτωχοποίηση των νοικοκυριών έχει πολλές παραμέτρους. Οι γεροντότεροι που έζησαν δύσκολα χρόνια, έχουν πολλά να μας πουν.
Η αγροτοδιατροφική δραστηριότητα σε συνδυασμό με τον ήπιο τουρισμό, την προβολή των μνημείων και του φυσικού περιβάλλοντος αποτελεί τη μοναδική διέξοδο για τη διάσωση της ορεινής μας πατρίδας.