Ὅταν ἀκόμα ἦταν στό Μπουραζέρι, προσευχόταν γιά κάποιο πρόσωπο. Ἄκουσε ἀπό πίσω του ἕνα φύσημα καί σχεδόν παρέλυσε· μπουσουλώντας πῆγε στόν Γέροντά του καί τοῦ τό διηγήθηκε. Ὁ παπα–Χαράλαμπος τόν διάβασε, συνῆλθε καί τοῦ εἶπε νά μήν ξαναπροσευχηθῆ γι᾿ αὐτό τό πρόσωπο, ἀλλά θά προσευχόταν ὁ ἴδιος, καί τόν ἔστειλε γιά ὕπνο.
Αποφθέγματα από την Ασκητική και Ησυχαστική Αγιορείτικη Παράδοση