Ἡ Ἑλλάδα εἶναι ἡ μόνη χώρα στόν κόσμο πού οἱ μαθητές στά Γενικά Λύκεια εἶναι περισσότεροι ἀπό τούς μαθητές στά Τεχνικοεπαγγελματικά Ἐκπαιδευτήρια
«Καταλαβαίνω πώς μ᾿ ἀγαποῦν, ἀλλά φοβᾶμαι τήν ἀγάπη τους». Εἶναι ἡ ἀντίδραση ἑνός παιδιοῦ μεγαλωμένου σέ ὀρφανοτροφεῖο, ὅταν γνώρισε ἀπό κοντά μία οἰκογένεια, πού ἐνδιαφέρθηκε νά τό υἱοθετήση.
Γιά ἄλλη μία φορά ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί οἱ Ἅγιοι μᾶς προστάτευσαν καί ἄνοιξαν τόν δρόμο μας, ὥστε νά γίνη καί τό προσκύνημα αὐτό στήν Σμύρνη καί τό ὄρος Λάτρος πλούσιο σέ εὐλογημένες ἐμπειρίες.
Μέσα σέ αὐτό τό γκρίζο περιβάλλον καί τήν καταχνιά, πρίν ἀκόμα τήν Σάρκωση τοῦ Λόγου, ἡ ἀνθρωπότητα βλέπει ἕνα φῶς. Εἶναι προάγγελος τό φῶς αὐτό τοῦ νέου καί μεγίστου Φωτός τῆς Καινῆς Διαθήκης, τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Εἶναι τό φῶς αὐτό δέσμη φωτός, εἶναι οἱ Προφῆτες, τούς ὁποίους ἀπέστειλε ὁ Θεός γιά νά προετοιμάσουν τόν δρόμο τοῦ Μεσσία.
«Πατέρα, νά σέ πῶ, ἀγάπησα τήν Ἐκκλησία καί θέλω νά γίνω κληρικός». Καί ὁ θεοσεβής Κωνσταντῖνος, τοῦ εἶπε: «Νά γίνης, νά γίνης, παιδί μου! Θά τό χαρῆ ἡ ψυχή μου. Ἐγώ δέν θά σέ δῶ, ἀλλά θά τό χαρῆ ἡ ψυχή μου». Ἔκανε δύο βήματα νά φύγη καί τόν φωνάζει ὁ πατέρας του καί τοῦ λέει: «Γιάννη, ἔλα νά σέ πῶ ἀκόμα μία παραγγελία. Ὅταν θά γίνης κληρικός, τυχηρά στήν ζωή σου νά μήν πάρης»